Азимжон қосимов тиббий терминлар изоҳли луғати

Рус. Всхлипмвание.


иии.21уои2.сот ки(иЬхопаз1

257

Чайқатмалар I


ч
Чавандоз оёқ — қ. Камон оёқ.
Чаёнлар — қорин бўғимлари охирида нейротоксин иш-
лаб чиқарадиган бези ва учида қаттиқ қорамтир илмоқси-
мон ниши бўладиган бўғимоёқлилар турига мансуб ўргим-
чаксимонлар синфига кирувчи йирик бўғимоёқли газанда.
Чаёнлар чаққанда шу жой қаттиқ оғрийди, кейин қиза-
риб жонсиз бўлиб қолади. Умумий заҳарланиш белгилари
— гапириш, нафас олиш, ютиниш қийинлашади, оғир ҳол-
ларда — талваса тутиши, эт жунжикиши, кўнгил айниши,
юрак ўйнаши кузатилади. Бу — бир неча кунгача сақланиб
туриши мумкин. Одатда, чаён чаққан, яъни ниш урган жой
асоратсиз битиб кетади.
Рус. Скорпионм.
Чайинди — бемор сув ёки дори эритма билан оғиз ва
томоғини ғарғара қилиб чайиб ташлаган суюқлик; тиббий
асбоб-анжомлар чайиб олинган суюқлик.
Рус. Ополоски.
Чайиш — оғизга ҳўплаб олинган суюқ дори модда билан
беморнинг ўзи оғиз ва томоғини ғарғара қилиб чайиб таш-
лаши билан чекланадиган даволаш-профилактик муолажа.
Рус. Полоскание.
Чайнаш — овқат луқмасини оғизда тишлар ёрдамида эзиб
майдалаш ва сўлаклар билан юмшатиш.
Рус. Жевание.
Чайқалиш — қ. Силкиниш.
Чайқалиш касаллиги (син.: денгиз касаллиги,
ҳаво касаллиги) — айрим одамлар учадиган аппарат-
ларда, кемаларда бўлган вақтларида чайқалишдан вестибу-
ляр анализаторларининг узоқ вақт муттасил таъсирланаве-
риши оқибатида уларда келиб чиқадиган патологик ҳолат;
беҳоллик, бош айланиш, сўлакнинг кўплаб ажралиши, кўп
терлаш, кўнгил айниш ва қусишлар кузатилади.