Azərbaycan miLLİ elmlər akademiyasi folklor institutu azərbaycan folkloru antologiyasi (Cəbrayıl, Ağdam, Laçın, Qubadlı, Zəngilan, Ağcabədi və Kəlbəcər rayonlarından toplanmış folklor nümunələri) baki – “Nurlan“ – 2012

ƏLƏM AĞACI
Uzun ağac idi. Ona parçalar bağlanırdı, şalban kimi yerə basdırılırdı. Camahat onun divində sinə döyürdü, başların çərtirdi. O parçaları ordan aşmırdılar, qalırdı orda. Gələn il ya o ağacı çıxardıf yenidən bəziyif vururdular ora, ya da elə dövrəsində sinə vururdular. Camahat ağ geyinirdi, ağ köynək deyirdilər onnarın adına. Ağ köynək qıpqırmızı olurdu. Xançalnan başların çərtərdilər. Ağacın divinə gətirif nəzir qoyardılar. Orda yetim olsaydı, əl-ayağı şikəst adam olsaydı, nəziri o götürərdi.
DOLU DUASI
Biz uşax olanda görürdüh yaşdı adamlar deyir ki, bu il çox quraxlıx olajax. Hamının bağı, bosdanı olurdu da. Qorxurdular ki, istidən yanar birdən. Deyirdilər ki, qurban kəsməh lazımdı, dolu qurbanı. Ona görə ki, dolu yağmasın, bostanı, bağı məhv etməsin. Kəndin bir ağsakqalı seçilirdi. Hər evdən pul yığıf gedif dolu qurbannığı alırdılar. Həmin qurbannığı kəndə hərriyirdilər. Allah bizi bizə gələn bəladan, doludan hifz eləsin. O qurbanı məscitdə kəsif paylıyırdılar. Nə qədər dolu bu yolla bizim kəntdən yan keçif.
HOLAVAR
Altı boyun öküznən yer sürüllər. Kotanı dörd adam sürür. Biri majı tutur, üçü öküzləri sürür. Axırda sürənə ambul sürən deyillər, ortaya tərəzi, qabağı sürənə də qabax deyillər. Hərəsi iki boyun öküz sürür. Arxada oturan qabax öküzü vurur, qabaxkı özünnən əvvəlkin vurur. Öküzü sağa-sola döndərmək də lap qabaxda oturanın işidir. Öküz sürəndə holavar çəkərdilər. Qaçaq Nəbinin, Qaçaq Səfonun adını ağsakqallar kotan sürəndə də holavarrıyırdı.

Bizim adamlardan biri qonşu kəntdə (Ağcakəndə – top.) kotan sürəndə deyillər, bu elə holavar çəkir ki, nətər eliyək bunun holavarına qulağ asax? Holavar çəkənin də adı Məmmədquludu. Bunnar yığışıfdı ki, gəl bir holavar çək, qulağ asax. Bu da deyif ki, yox ey, mən iki-üç adama holavar çəkən deyiləm. Kəndin hamısın yığın bura, holavar çəkim. Hamını yığanda deyir:

Holo-holoooo,

El gələ-gələ.

Holo-holoooo,

El gələ-gələ.

Ey görginən başımıza nə gələ.

Holo-holoooo

Allah minkətdiləri qorusun

Ağcakəntdilərə nə gələ gələ.

Heş kəs başa düşməmişdi ki, bu ağcakəntdilərə deyir, Allah minkətdiləri qorusun, sizə nə gələ gələ.

Holavarrıyanda hərə öz dərdin yadına salıf holavarrıyırdı. Birinin oğlannarını urus əlinnən almışdı o oxuyurdu ki:

Ey mənim qoçaxlarım

Holo-holoooo

Ey mənim qaçaxlarım.

Urus apardı səni

Əlim çatmadı holo-holooo.

Majı tutan burdan holavarrıyırdı, ambulu sürən ordan. Səsdər qarışırdı bir-birinə. Balasını itirən balasının dərdinnən holavarrıyır, birinin qardaşı ölüf onnan ötəri holavarrıyırdı. Deyirdilər, o elə holavarrıyır ki, öküz öz-özünə çəkir.