Azərbaycan miLLİ elmlər akademiyasi folklor institutu azərbaycan folkloru antologiyasi (Cəbrayıl, Ağdam, Laçın, Qubadlı, Zəngilan, Ağcabədi və Kəlbəcər rayonlarından toplanmış folklor nümunələri) baki – “Nurlan“ – 2012

III mətn

Şıx əfəndi də Cijim ojağınnan çıxıf. Rəhmətdik o vaxdı ordan ajığ eliyif çıxıf. Talıbgilin evinin qavağınnan çıxıf quzeyin başına ki, kümbəzdərin yanıynan gedə Qubatdıya. Çıxıf orda qəlbidə oturuf. Qaşın başında bir daş vardı, orda oturuf Cijimli tərəfə baxıf. Öz-özünə deyif ki, qoyun baş, qurd ürəkli cijimli. Bir-birinizə arxa durmamısız. Ürəyiniz qurd ürəklidi, amma birriyiniz olmuyuf, ona görə bir belə kənd dağılıf gedif. Bizim kəndə yeddi yüz evli, yeddi dəyirmannı Cijimli deyərdilər.

Onnan sora kümbəzdəri aşanda görür ki, Avdulla yüzbaşı qoyunun yanındadı. Gedir onnan görüşür. Avdulla deyir, ağa, saa qurban olum, hara gedirsən, niyə belə piyadasan? Kişi də bekaf imiş. Deyif ki, Ərşada gedəjəm. Avdulla çobana deyir ki, get at gətir. Birin Şıx əfəndi minir, birin də çobana verir. Deyir, baba, haratan gedirsən get, arxayın düş, onnan sora atı ver gətsin. Şıx əfəndi Avdulla yüzbaşıya deyir ki, sizi halal çörək yeyin, sözünüz keçərli olsun, çörəyiniz asand olsun. Ordan da atı minir gedir Qubatdıya. Qubatdının başında saqqız ağajı vardı, pir ağacı. Uşağ isdiyən, əhd eliyən ora ziyarata gedirdi. Gedir orda yoxuşun başında düşür, deyir, apar atı ver. Sağ olun. Ordan da addıyır İrana, çıxıf gedif.