Azərbaycan miLLİ elmlər akademiyasi folklor institutu azərbaycan folkloru antologiyasi (Cəbrayıl, Ağdam, Laçın, Qubadlı, Zəngilan, Ağcabədi və Kəlbəcər rayonlarından toplanmış folklor nümunələri) baki – “Nurlan“ – 2012

40. ADAMI ADAM YANINA GÖNDƏRİBLƏR
Bir qıza elçi gedillər. Elçi gedənnərin birinin dili ağzından böyüymuş. Pəltəhiymiş da, həm də kəkəliyirmiş. Nəysə, qızın atası ona deyir ki, məhlim bir adam tapmıyıflar ki, səni göndəriflər bıra. Elçi deyir ki, nə bilim, adamı adam yanına göndəriflər, məni də sənin yanına.
41. HAMISI VAR
Biri gedir kəntdən-kəndə qız alır. Özü də o vaxtı nə idi, bir dəst yorğan-döşəh idi, bir mis səhəng idi. Bir ata, eşşəyə yühlənən cehiz nə olar. Hə, nəysə, gedif. İndi bı qızın əmisi gətirif deyir, ala, bı qızımızın yorğan-döşəyi. Oğlan tərəfinnən deyiflər ki, onnan varımızdı. Bı simavarı. Deyillər ki, simavar da varımızdı. Nəysə, qız tərəfi nə deyifsə, oğlan adamı elə hey deyif varımızdı. Belə dəəndə qızın əmisi deyir ki, əgər bıların hamısı varsa, elə qız da var. Bı səfər qızı vermir.