Audio chin do‘ST

Xurus bo‘rining so‘ziga aldanadurg‘on darajada nodon va ahmaq bo‘lmadig‘indan bo‘riga boqub dediki:

• 
  Do‘stim, so‘zing rostdur, to‘g‘ridur. Lekin biroz sabr qil. Sandan boshqa iki it ham sulh xabarin ketururlar. Alar ham kelsunlar. Hammamiz birga o‘ynashurmiz, – dedi. 
  

Bo‘ri Xurusdan bu so‘zni eshitgan zamon dumini orqasig‘a qo‘yub qocha boshladi. Xurus: «Ho, birodar, nima uchun qochursan, aroda sulh bor-ku?» – desa, Bo‘ri: 

• 
  Oh do‘stim! Bu zolim itlar sulhni buzgong‘a o‘xshaydur, – deb qochub ketdi. Xurus orqasindan «quqq... qurii... quu...» deb qichqirub qoldi.
  

Aql egasi hiylaga aldanmagay,
Hiylagarning hiylasi boshin yegay.
Do‘st ila dushman so‘zining farqi bor,
Fahm etar har kimki, o‘lsa hushyor.


JANJALCHILIK ZARARI
Bir suv ustiga ko‘pruk kabi bir taxta qo‘yilmish edi. Bu taxtaning ustindan o‘tmak uchun iki echki iki tarafdan kelub, bir-biriga yo‘luqti. Biri dediki: – «Man sandan kattaman, san yoshsan, arqangga qayt. Manga yo‘l ber». Ikkinchisi:

• 
  San katta bo‘lsang, ulug‘lig‘ing o‘zingg‘a. Man sandan quvvatli. San qayt. Mandan so‘ngra o‘tarsan, – deb arolarinda zo‘r g‘avg‘o chiqdi. Ikkisi ham bo‘yinlarin egishub, shoxlarin shoxlariga qo‘yushib, chunon suzishdilarki, oxirda suvga yumalab tushub, ikkisi ham suvda g‘arq bo‘ldi.
  

0401060401

BAXTIM BOR: AJOYIB KISHILAR ARO …
Baxtim bor:
ajoyib kishilar aro 
Tug‘ilib, gurkirab... 
keksayar umrim, 
O‘shalar she’rimga baxsh etgan sado, 
Hayotim yo‘lini yoritgan nurim. 
Biri yuzlarimga baxsh etar kulgu, 
Biri qonlarimga solar hayajon. 
Biri olg‘a chorlar bo‘lib oq orzu, 
Biri der: hayotsan, yur orzu tomon. 
Hali qalbing juvon yuragiday yosh, 
Asablar ko‘tarar, tog‘ni ortsang ham.
Ko‘zingga, qoningga olaver, quyosh, 
Hali ko‘p tebranar qo‘lingda qalam..