A.S. Popov
zamonaviy fizika fanining otasi bo‘lmish Galileyning vafotidan
roppa-rosa 300 yil o‘tib yuz berganiga hech qanday ramziy ma'no
bermaydi. O‘zining ta'biri bilan aytganda, "axir aynan shu kuni yana
ikki yuz mingga yaqin boshqa chaqaloqlar ham tug‘ilgan edi".
Urush tinchigach, Xokinglar Londonga qaytib kelishadi. Biroq, ko‘p
o‘tmay dadasining ish joyi, ya'ni, Tibbiyot Tadqiqotlari Milliy Instituti
yangi manzilga - Londondan shimolroqdagi Milli-Xill yeriga
ko‘chirilishi tufayli, Xokinglar oilasi o‘sha yerga yaqinroq bo‘lgan
Sent-Olbans shahriga ko‘chib ketadi. Ota Xoking o‘zi ilmga jiddiy
qiziqqanligi uchun, farzandlarining ham chuqur bilim olishini
istagan. O‘sha paytlari jamiyatning o‘zi singari, ingliz ta'lim tizimi
ham
qat'iy
ierarxik
pog‘onalarga
bo‘linardi.
Chunonchi,
maktablarning akademik va noakademik turlari bo‘lib, noakademik
maktabda asosan kambag‘al va o‘rta tabaqa vakillari bolalari
o‘qishgan. Tabiiyki bilim berish sifati ham shunga yarasha bo‘lgan.
Xoking Sent-Olbans akademik maktabida o‘rtahol oila farzandlari
uchun maxsus tashkillangan qabul imtihonlarni muvaffaqiyat bilan
topshiradi. Bir necha yil o‘tib, otasi uni yanada nufuzliroq va bilim
saviyasi ham yuqoriroq bo‘lgan Vestminster maktabiga berishga
urinib ko‘rgan. Biroq Stiven imtihon kuni kasallanib qoladi va
ta'limni Sent-Olbansda tugallashga majbur bo‘ladi.
Xoking yoshligidan dadasining laboratoriyasiga borib, ilmiy-
tadqiqot jarayonlari bilan yaqindan tanishgan. Tropik hasharotlar
unga qo‘rquv bag‘ishlasa-da, lekin qiziquvchanlik bilan ularning
tuzilishini sinchiklab o‘rganardi. Umuman Xoking nimani qanday
tuzilgani va qanday ishlashini bilishga qiziqmagan paytini eslay
olmasligini bot-bot aytadi. Xususan u o‘z bolaligidagi eng sevimli
o‘yinchoqlarini ham qanday ishlashini bilish maqsadida
murvatlarini burab ochib ko‘rganini, keyin esa ularni qayta
yig‘olmasdan xunob bo‘lganini mutoyiba aralash ko‘p yodga oladi.
Dadasi unga o‘zidan o‘zib ketmaguncha matematika o‘rgatgan.
Garchi u o‘quvchilik yillarida fizikani eng zerikarli fanlardan biri deb
hisoblagan bo‘lsada, 14 yoshga yetganda o‘zining aynan fizika bilan
shug‘ullanishi kerakligini anglab yetadi. Chunki uni doimo koinot va
uning qanday paydo bo‘lgani haqidagi savollar jiddiy qiziqtirgan.
Otasining tavsiyasiga ko‘ra Stiven Xoking Oksford universitetiga
o‘qishga topshiradi. O‘zining yaxshi tayyorlanmagani va
imtihonlarda ham hay'at a'zolarining o‘ziga yaxshi munosabatda
bo‘lmaganliklaridan xulosa qilib, bo‘lajak olim yiqilganiga amin
bo‘ladi va uyga qaytadi. Biroq bir necha hafta o‘tib unga o‘qishga
qabul qilingani haqidagi xushxabar telegramma kelganida
quvonchdan boshi osmonga yetgan edi. O‘shanda olim atiga 17
yoshda bo‘lgan.
Oksfordni a'loga tamomlagan Stiven Xoking o‘z ilmiy tadqiqotlarini
boshlash uchun Kembrijga yo‘llanma oldi. Uning oldida jiddiy
shug‘ullanish uchun nazariy fizikaning ikkita dolzarb masalasi
turardi: birinchisi - elementar zarralar fizikasi bo‘lsa, ikkinchisi -
kosmologiya. Xoking kosmologiyani tanladi.
Oksforddaligining oxirgi yilida Xokingni o‘zini tutishida, xatti-
harakatlarida qandaydir beso‘naqaylik, dag‘allik ko‘zga tashlana
boshladi. U tep-tekis yo‘lda ham to‘satdan toyib ketadigan, ushlab
turgan narsasini qo‘yib yuboradigan bo‘lib qoldi. Hatto ikki marta
biror tayinli sababsiz yiqilib tushdi. Kembrijga yetib kelgan ilk
paytlarda u yana sababsiz yiqilib tushdi. Oyoq-qo‘llari o‘ziga
bo‘ysunmay qo‘ygandi. 21 yoshni qarshilagan sanasidan bir necha
Do'stlaringiz bilan baham: