Аплв1тот1 Jill. V b tk kaffTAlv grant bulalari

Paganel ana shularni hikoya qilib berdi. U yerlik­ lar qo'lida asirlikda bo‘lgan vaqtida yuz bergan biror

567

narsani jo‘rttaga yashirib qolmadimi ekan? Geografiya olimining boshidan o‘tganlarni hikoya qi-la yotib, uyalishi, qizarishi hamrohlarini xuddi ana shunday fikrga olib kelardi. Lekin, nima bo'lganidan qat’iy nazar, asirlikdan eson -sog‘ qaytib kelgani bilan uni hamma tabrikladi.
Shundan so‘ng o‘tgan gaplarni bir chetga qo‘yib, endi nima qilish kerakligi to‘g ‘risida o‘ylay boshladi-lar. Qochqinlarning ahvoli hali ham nihoyatda xavfli edi. To‘g ‘ri, yerliklar Maunganamu cho‘qqisiga chiqishga jur’at qilolmasdilar, ammo ular asirlarni ochlik va tashnalikda qiynab, qo‘lga tushirish umidi-da edilar. Endi gap faqat vaqtning o'tishida, yow oyi-lar esa juda sabr-chidamli xalq bo'ladi.
Glenarvan ahvolning juda og‘ir ekanini bilardi. Lekin u qulay vaqt kelishini kutishga, juda bo'lmasa o‘sha qulay paytni o‘zi yaratishga ahd qildi. Dastlab u o‘zining to'satdan qo‘lga kirib qolgan qal’asi — Maungnamuni ko‘zdan kechirib chiqmoqchi bo‘ldi: Maunganamuga hujum qiladilar deb qo'rqmasa ham bo‘lardi, shuning uchun uni himoya qilish maqsadida emas, balki undan ketish maqsadida bir ko‘rib chiqish kerak edi. Glenarvan mayor, Jon Mangls, Robert va Paganel bilan tog‘ni sinchiklab ko‘zdan kechirdi: undagi barcha so'qmoqlar, ularning qayoqqa olib bo-rishi va tog‘dan tushish mumkin bo‘lgan qiyaliklarni bir-bir ko‘zdan kechirdi. Maynganamu bilan Baxiti tog‘ tizmasini bir-biriga ulaydigan, bir milcha uzun-likdagi tog‘ qirrasi vodiydan pastlab o‘tadi. Bu pas-takkina ilang-bilang tog‘ qirrasi asirlarning qochib ketishi uchun birdan-bir yo‘l edi. Qochqinlar tun qorong‘usidan foydalanib, shu qirra ustidan yerlik-larga bildirmay o‘tib ola olsalar, maori jangchilaridan qutulib, Vaxiti tog‘ining ichkari vodiylariga kirib ke-ta oladilar.