Tugamasin yog
ʻ
ingiz.
Ketmon traktorni o
ʻ
ziga qiyoslagandek, kerosinda yoqiladigan osmachiroq ham oymomoni o
ʻ
ziga taqqoslab, yog
ʻ
i bevaqt tugab
qolmay, doimo charaqlab turaverishini tilaydi. Bularga o
ʻ
xshash she
ʼ
rlarni yozish uchun nechog
ʻ
li yuksak iste
ʼ
dod kerakligini, bunday
pishiq, tagdor, mag
ʻ
zi to
ʻ
q, aksariyati sof milliy tuyg
ʻ
ularga yo
ʻ
g
ʻ
rilgan she
ʼ
rlar boshqa tillarga tarjima qilinsa, qanday baho olishligi, bu
hol millatimizga qanchalar g
ʻ
urur bag
ʻ
ishlashi mumkinligini sharhlab o
ʻ
tirish ortiqcha.
Anvar Obidjonning she
ʼ
riy dostonlari ham talaygina. “Odil Burgutshoh va “Zamburug
ʻ
” laqabli josus haqida ertak”da agar yurt ichidagi
odamlar ahil bo
ʻ
lib, hushyor bo
ʻ
lib yashamasa, tashqi g
ʻ
animlar har qanday qudratli va obod o
ʻ
lkani ham hiyla-nayranglar bilan
kuchsizlantirishi, vayron qilishi mumkinligi to
ʻ
g
ʻ
risida so
ʻ
z boradi. “O
ʻ
g
ʻ
irlangan pahlavon haqida ertak” esa bir qarashda, asosan,
bosqinchilikni qoralagandek tuyulsada, bunda eng asosiysi millatning tili masalasidir. Dostonda go
ʻ
dakligida boshqa yurtga o
ʻ
g
ʻ
irlab
ketilgan bola tengsiz pahlavon bo
ʻ
lib ulg
ʻ
aygach, bosqinchilarga qo
ʻ
shilib o
ʻ
z xalqiga qarshi jang qilgani, hatto o
ʻ
z onasi bilan olishib,
onaning tilini tushunmagani bois, halok bo
ʻ
lishiga sal qolgani hikoya qilinadi.
Necha yillar yig
ʻ
lab-yig
ʻ
lab, sog
ʻ
inib yurgan farzandini bilmay o
ʻ
ldirib qo
ʻ
yishdek fojiadan bolaning yelkasidagi tanish tamg
ʻ
a
tufayligina saqlanib qolgan ona falakka shunday iltijo qiladi:
–
Hech bandani,
Ey, Tangrim,
Judo qilma elidan.
Farzandlarni onadan
Hamda ona tilidan!
Bu doston 1986-yilda chiqqan “Masxaraboz bola” nomli kitobda, o
ʻ
zbek tili davlat tili bo
ʻ
lmagani uchun rasmiy doiralarda nufuzini
tamoman yo
ʻ
qotib, turli tahqirlashlarga uchrab turgan bir zamonda e
ʼ
lon qilinganini nazarda tutsak, bu chinakam jasorat edi. Bunday
asarlar rasmiy doiradagilarning qattiq jig
ʻ
iga tegishi tabiiy hol edi. Anvar Obidjon asarlari o
ʻ
quvchilar orasida mashhur bo
ʻ
lishiga
qaramay, muallif Mustaqillikdan ilgari unvon, nishon u yoqda tursin, hatto biron-bir oddiy adabiy mukofot bilan ham
taqdirlanmaganining boisi balki shundadir.
Anvar Obidjon ijodi haqida yozgan munaqqidlarning bir qanchasi uning o
ʻ
ta kurashuvchanligi, qaramlikdan qutulishga, erkinlikka
intilishga da
ʼ
vat mavzusini bolalar adabiyotiga dangal olib kirganini alohida ta
ʼ
kidlab kelishadi. Garchi Anvar Obidjonning o
ʻ
zi,
istibdodga nafrat mavzusini “O
ʻ
ychan ko
ʻ
zlar egasi”, “Bizda” singari she
ʼ
rlari bilan Miraziz A
ʼ
zam 60-yillardayoq bolalar adabiyotiga
olib kirgan, deya yuqoridagi fikrlarini inkor etishga urinsa-da, bu masalaga xolislik va adolat bilan yondashib aytish joizki, munaqqidlar
baribir haq. Qaramlik bois millatimiz boshiga tushgan ko
ʻ
rgiliklarni bolalar adiblaridan ba
ʼ
zilari ilgari ham onda-sonda sha
ʼ
ma qilib
o
ʻ
tishgan, Anvar Obidjon esa bu mavzuga keng ko
ʻ
lamda yondashdi, talay she
ʼ
rlarida, dostonlarida, hikoyalarida, ayniqsa, “Alamazon va
uning piyodalari”, “Dahshatli Meshpolvon” qissalarida, “Qo
ʻ
ng
ʻ
iroqli yolg
ʻ
onchi” pesasida bosqinchilikni o
ʻ
z nomi bilan atab, o
ʻ
z millati
bolalarini kishanlardan xalos bo
ʻ
lishga tinmay da
ʼ
vat etadi, muntazam ravishda kurashadi.
Anvar Obidjon nihoyatda serqirra ijodkor: nazmda, nasrda, dramaturgiyada birdek ijod qiladi. Publitsistika va adabiyotshunoslikda ham
o
ʻ
z o
ʻ
rniga ega. Kattalar uchun ham turli janrlarda asarlar yaratgan. Ayniqsa, Gulmat Shoshiy tilidan yozgan g
ʻ
azallari, oddiy
kishilarning tiliga yaqinligi bilan ajralib turuvchi o
ʻ
ta quvnoq va tagdor hajviyalari, “Oltiariq hangomalari” turkumi tilga tushgan.
Munaqqidlarimiz hajvchilikda uni Abdulla Qodiriy, Abdulla Qahhor, G
ʻ
afur G
ʻ
ulom, Said Ahmad an
ʼ
analarining davomchisi sifatida
baholashadi. Shundan kelib chiqib aytilsa, munaqqidlar Anvar Obidjon ijodi haqida talay maqolalar yozganiga qaramay, uning asarlari
har bir janr bo
ʻ
yicha yanada chuqur tadqiqotlarini kutmoqda.
Bolalarning sevimli yozuvchisi, asarlari jahondagi o
ʻ
nlab xalqlar tiliga tarjima qilingan dovruqli adib Xudoyberdi To
ʻ
xtaboyevning
so
ʻ
zlari Anvar Obidjon har tomonlama keng o
ʻ
rganilishga arziydigan ijodkor ekanini tasdiqlaydi. “Polosonlik Anvar Obidjon” nomli
maqolada (“Xalq so
ʻ
zi”, 2006-yil 20may) X. To
ʻ
xtaboyev shunday yozadi: “Mark Tven, aka-uka Grimmlar, Sharl Perro, Janni Rodari
singari jahonshumul yozuvchilarni o
ʻ
qiganda… ularning o
ʻ
ziga xosligi, adabiyotga hech kim aytolmagan gaplarini aytib kirib
kelganligini o
ʻ
ylab, “Yo, Xudo, bizga ham ana shunday yozuvchilardan bersang edi”, deb ich-ichimdan orzu qilgan paytlarim ham ko
ʻ
p
kelganligini o
ʻ
ylab, “Yo, Xudo, bizga ham ana shunday yozuvchilardan bersang edi”, deb ich-ichimdan orzu qilgan paytlarim ham ko
ʻ
p
bo
ʻ
lgan. Ana shunday ijodkorni Alloh bizga polosonlik Anvar Obidjon qiyofasida berganga o
ʻ
xshaydi”.
Yetuk ustozlarning mehrini qozongan Anvar Obidjon yurtimiz mustaqillikka erishgach, nihoyat o
ʻ
zining munosib bahosini oldi. U 1987-
yilda hukumatimiz tomonidan “Shuhrat” medali bilan taqdirlandi, 1988-yilda O
ʻ
zbekiston xalq shoiri unvoniga sazovor bo
ʻ
ldi.
Anvar Obidjonning bolalarga atalgan “Qo
ʻ
ng
ʻ
iroqli yolg
ʻ
onchi” nomli birinchi pesasi 1983-yilda Respublika yosh tomoshabinlar
teatrida sahnalashtirilgan. Keyinchalik mazkur teatrda va Farg
ʻ
ona, Guliston, Qarshi, Qo
ʻ
qon teatrlarida uning “Pahlavonning
o
ʻ
g
ʻ
irlanishi”, “Topsang, hay-hay”, “To
ʻ
tiqul”, “Samozvanets”, “Qorinbotir”, “Alamazon”, “Navro
ʻ
z va Boychechak” kabi pesalari namoyish
etildi. “O
ʻ
zbekfilm” kinostudiyasida uning ssenariylari asosida “Tilsimoy – g
ʻ
aroyib qizaloq”, “Dahshatli Meshpolvon” kinolari suratga
olingan.
Do'stlaringiz bilan baham: