Annotasiya

Əvvəla, nəzəriyyə bilik sistemi olmaq etibarilə müəyyən pred­­­­met sahəsinə malik olmalıdır. Elmi nəzəriyyənin əlaməti olmaq eti­­barilə pred­metlilik göstərir ki, elmi nəzəriyyənin bütün anlayış və müd­dəaları eyni predmet sahəsinə aid olmalı, eyni tədqiqat ob­yek­tini əks etdirməlidirlər.
İkinci, elmi nəzəriyyə gerçəkliyin müəyyən sahəsini adekvat və tam təsvir etməli, başqa sözlə, bu sahənin tədqiqindən alınmış təcrübi məlumatlar nəzəriyyənin əsas prinsip, anlayış, abstraksiya, ideallaşdırma və aksiomları vasitəsilə təsvir olunmalıdır.
Üçüncü, nəzəriyyəyə daxil olan müxtəlif komponentlərin qar­şı­lıqlı əlaqəsi izah edilməlidir, bir mühakimədən digərinə keçməyə im­kan verən müxtəlif müddəaların əlaqəsi yaradılmalıdır.
Nəzəriyyənin izahedicilik qabiliyyəti müasir elmi biliyin inki­şa­fının bir sıra xüsusiyyətlərindən – bəzi nəzəriyyələrdə xüsusi çə­tin­liklərdən, bəzilərində isə nəzəriyyədə əks olunan obyektin müşa­hi­dəsinin bilavasitə həyata keçirilə bilməməsindən irəli gəlir. Nə­zə­riyyənin əlamətlərindən olan izahat həm də elmi tədqiqatın mühüm metodudur. Predmetin mahiyyətinin, onun daxili təbiətinin və inkişaf qanunlarının açılmasında izahat böyük əhəmiyyət kəsb edir.
Yeri gəlmişkən qeyd edək ki, hadisəni izah etmək – bu, hər şeydən əvvəl, onun mahiyyətinin tabe olduğu qanunları açmaq deməkdir. Nəzəriyyə ona görə elmi izahatın əsasını təşkil edir ki, o hadisələrin mahiyyətinin sistemləşdirilmiş inkişafıdır, onun müd­dəa, prinsip, qanun, anlayış və kateqoriyalarında gerçəkliyin mü­hüm əlaqə və münasibətləri əks olunur. Hadisələrin izah edildiyi qa­nun­ların xarakterindən asılı olaraq izahatın müxtəlif növləri bir-bi­rin­dən fərqləndirilir. İzahatın ən geniş yayılmış növləri səbəbiy­yət, funk­sional və struktur izahatlardır.
Dördüncü, nəzəriyyə təcrübədə, ictimai praktikanın gedişində yoxlanıla bilməlidir. Elmi nəzəriyyənin bu əlaməti onun məzmununu həqiqət, inkişaf və təkmilləşmə qabiliyyəti baxımından xarakterizə edir. Nəzəriyyənin yoxlanıla bilməsi nəzəriyyənin məzmunu ilə onun əks etdirdiyi real obyektlərin xassələri və münasibətləri arasında uyğunluq yaradılması deməkdir. Nəzəriyyənin yoxlanıla bilməsi onun məhdudlu­ğunun və gələcək imkanlarının aşkar edilməsi ilə üzvi surətdə bağlıdır.
Beşinci, elmi nəzəriyyə həqiqi və səhih olmalıdır. Bu o deməkdir ki, nəzəriyyənin əsas müddəalarının həqiqiliyi səhih müəyyən olunmalıdır. Bu mənada elmi nəzəriyyə real hadisələrin səbəb və xassələri haqqında ehtimallı bilik formasında mövcud olan hipotezadan əsaslı surətdə fərqlənir.
Altıncı, elmi nəzəriyyə daxilən ziddiyyətli olmamalı və təcrübi faktlarla yaxşı uzlaşmalıdır. Əks təqdirdə nəzəriyyə ya təkmilləş­diril­məli, ya da inkar olunmalıdır. P.F.İolon nəzəriyyənin qarşısına qoyulan bu tələbi belə ifadə edir: “Nəzəriyyənin daxilində yaranan məntiqi ziddiyyət­lər onu dağıdıb, yalan nəzəri sistemə çevirdiyindən nəzəriyyə onları həll etmək üçün səmərəli üsul və vasitələrə malik olmalıdır. Qeyri-ziddiyyət­li­lik predmet sahəsinin xa­rakterindən, məntiqi tipindən, idraki səviy­yəsindən asılı olma­yaraq hər bir nəzəriyyənin ödəyəcəyi şərtdir. Yalnız o nəzəriyyə qeyri-ziddiyyətli sayıla bilər ki, onun hər hansı ixtiyari iki müd­dəası məntiqi cəhətdən bir araya sığa bilmiş olsun. Nəzəriyyə özünün daxili ziddiyyətlərini həll edərək inkişaf edir”¹.