Andijon davlat universiteti maktabgacha pedagogika kafedrasi maktabgacha pedagogika

3.Maktabgacha tarbiya yoshi.

Bu davr bolaning aqliy va jismoniy jihatdan tez o’sishi, dunyoni bilish, atrof muhitga o’z munosabatini bildirish istagi kuchayib borayotgandavrdir. Shu sababli ham ota-onalar va tarbiyachilarning bolalarni to’g’ri kamolga yetkazishga alohida e'tibor berishlari lozim. Ularni tarbiyalashda:

a) sog’lig’i haqida, tartib va gigiena talablariga;

b) o’yin mashg’ulotlari, so’z, musiqa, ekskursiya, badiiy va jismoniy

tarbiyaga;

v) o’zini tuta bilish, do’stlik-birodarlikni o’rniga qo’yish, kattalarga hurmat, o’yin qoidalarini buzmaslik, buyumlarni asrash va boshqkalarga o’rgatish muhimdir.

Bu davrda bolalarning bo’yi har yili o’rtacha 6 sm, og’irligi 1-2 kg o’sadi. Suyak, muskul tizimi yumshoq, egiluvchan bo’ladi. Shu sababli ularni toliqtirmaslik kerak. Ularning asosiy faoliyati o’yin hisoblanadi. O’yinlar rang-barang bo’lishi va jamiyat maqsadlaridan kelib chiqib tashkil etilishi juda muhim.

Ularning fikri to’g’ri bo’lsa, odam ham daraxt singari o’sishi yoki tabiiy holda tarbiyalanishi lozim edi.

Amerikalik pragmatik pedagogikasining otaxoni D.Dyun va hozirgi davomchisi A.Kombas va boshqalar ham shaxsning rivojlanishini biologik nuqtai nazardan asosladilar.

“Haqiqiy tarbiya tashqaridan kiritiladigan narsa emas, u odam bilan dunyoga kelgan xususiyat va qobiliyatni o’stiradi”, deydi D.Dyui.

Biogenetiklar (Bolduin, Chemberlin, Stenli Xoll va boshqalar) XX asr boshlarida bolaning ruhiy jihatdan o’sishini, zoologlar F.Myuller va E.Gekkellar tomonidan kashf qilingan biogenetik qonun asosida boradi, degan fikrni ilgari suradilar. Bogenetik qonun “Ontogenez filogenezni takrorlaydi” deb ta'riflanadi. Ma'nosi -har bir organizm o’zining embrional taraqqiyotida o’zidan (oldingi) avvalgi barcha bosqichlarni takrorlaydi, ya'ni individual organizm o’zining tuxum xo’jayra holatidan mukammal holatga yetguncha boshidan kechiradigan qator shakllarni shu organizm ajdodlari bosib o’tgan juda ko’p shakllarining qisqa, ixcham takrorlanishi demakdir.

Avstraliyalik ruhshunos K.Byuller hatto bolaning aqliy jihatdan o’sishini ham irsiyatga bog’laydi. Boshqa chet el ruhshunoslari bolaning ruhiy taraqqiyotida tana tizilmalaridagi endokrin apparati (ichki sekretsiya bezlari) dagi o’zgarishlar va hokazolar katta ahamiyatga ega deb biladilar.

Ayrim pedagog va ruhshunoslar orasida bolaga boshqacha qarash ham mavjud. Ularning fikricha, insonning kamolati ikki omilga - irsiyat va ijtimoiy muhitga bog’liqdir. Irsiyat o’zgarmaydi, ijtimoiy muhit hamma davrlar uchun o’zgarmasdir.

Pedalogiya ta'limotiga ko’ra bolani kamol etishi hatto kelajagi faqat irsiyatga va o’zgarmas muhitga bog’liq.

Antropologiya fani yutuqlariga asoslanadigan bo’lsak, tarixiy, ijtimoiy taraqqiyot natijasida odamning anatomik, fiziologik belgilar (odamning kalla suyagi, qo’li, oyoqlari, aqliy qobiliyatlari ham) o’zgarishi mumkin.

Har bola ota-onasidan meros sifatida biologik ko’rinishlarga (tananing tuzilishi, sochining, ko’zining, terisining rangi, bo’yi-basti) ega bo’lib dunyoga keladi. Bular jismoniy xususiyatlardir. Bu haqda I.A.Karimov “Odam tabiiy omillarga - ko’ra o’zi mansub bo’ladigan irq va ellatni tanlay olmaydi. Ota-onani tanlay olmaydi. Lekin dunyoqarashni, axloqi, ma'naviyatini o’zi, hech kimning tazyiqimiz va ayniqsa zo’ravonliksiz tanlab olishi mumkin va lozim” - degan edi (36 bet). XXI asr. Shuningdek, oliy nerv faoliyatining ko’rinishlar (xolerik, sangvenik, flegmatik, melanxolik) ham tug’ma bo’lib o’tadi, bu fiziologik xususiyatlardir.

Ayni vaqtda bolaga, insonlarga xos xususiyatlar ham irsiyat yo’li bilan tug’ma o’tadi. (Masalan, aqliy yoki jimsmoniy mehnat qilishi va nutqning rivojlanishi va hokazo). Ammo bular tug’ma imkoniyatlar bo’lib, ularning rivojlanishi uchun inson bolasi insoniy muhit, odamlar orasida yashab, ular bilan aloqa qilishi, ijtimoiy mehnatda ishtirok etmog’i lozim. Chunki inson biologik mavjudod sifatida emas, balki ijtimoiy mavjudod sifatida rivojlanadi va kamolga yetadi.

Fiziologiya va ruhshunoslik fanining ko’rsatishicha, inson bolasi tayyor qobiliyat bilan emas, balki biror - bir qobiliyatning ruyobga chiqishi va rivojlanishi manbai - layoqat bilan tug’iladi. Layoqat o’zicha rivojlana olmaydi, rivojlanishi uchun qulay muhit kerak.

Muhit deganda kishiga ta'sir etadigan tashqi voqealarning yig’indisini tushunamiz.

Sa'diyning fikricha qobiliyatli va kam qobiliyatli bolalar bo’ladi. Ammo qobiliyat o’z-o’zidan rivojlanmaydi. Uning rivojlanishi uchun bolani tarbiyalash kerak, tarbiya bo’lmasa, boladagi bor qobiliyat ham yo’qoladi. Uning kamol topishi uchun kamolatga asos bo’ladigan qobiliyat negiz bo’lishi kerak. Sa'diy o’z fikrini isboti uchun “Guliston” asarida “Bir vazirning takasaltang o’g’li bor edi. Vazir o’g’lini bir donishmand huzuriga eltib: “Shuni tarbiya qil, shoyad aqli kirib, odam bo’lsa” - deydi. Donishmand vazirzodani uzoq muddat tarbiya qildi, foydasi bo’lmadi. Bolaning otasiga bir odam orqali: “O’g’ling odam bo’lmadi, meni ham aqldan ozdirdi” - deb xabar qildi. U bu voqeadan shunday xulosa chiqaradi:”

Qobiliyat bo’lsa aslida,

Tarbiya unga qiladi asar.

Qancha urinsa bo’lmas sayqali,

Temir aslida bo’lmas gavhari (143 bet)

“Qobiliyatli odamni tarbiya qilmaslik - zulmkorlik va noqobil odamga tarbiya hayfdir. Tarbiyangni ayab unisini nobud qilma, tarbiyangni bunisiga zoe ketkazma”, - deb ta'kidlagan A.Navoiy. Bundan tarbiyaning natijasi odamni qobiyatlilik darajasiga bevosita bog’liqligi asoslanayapti. Masalan, qobiliyati bo’lmagan insonni aqlli mehnat qilishga yo’llash ijobiy natija bermasligini ta'kidlash kerak. YOki biror kasblarni egallashga ham bu g’oyani tadbiq etish mumkin.

Bunga tabiiy muhit (geografik), ijtimoiy muhit, oila muhiti (mikromuhit) va boshqalar kiradi va ular bolaning rivojlanishiga alohida ta'sir ko’rsatadi.

Agar bola o’z tug’ma layoqatiga mos sharoitda o’sib, zarur faoliyat bilan shug’ullansa, layoqat erta ko’rinib rivojlanishi, aksincha, bunday muhit bo’lmasa, yo’q bo’lishi yoki “mudroq” ligicha qolib ketiishi mumkin.

Demak, boladagi irsiy belgilarning o’sishi, kamol topishi insonlar muhiti, yashash sharoiti va tarbiyaga bog’liq desak bo’ladi. Bunga tarixda misollar juda ko’p. A.Navoiy onasidan-shoir, Eynshteyn-fizik, Ulug’bek-astronom, Ibn Sino-tabib bo’lib tug’ilmagan albatta.

Inson bolasi, agar ijtimoiy muhitga emas,boshqa muhit, aytaylik hayvonlar muhitiga tushib qolsa, odamlarga xos sifatlar shakllanmasligi mumkin.

Masalan: 1920 yili hindistonlik doktor Sing Kalkuttaning janubiy-Qarbidagi Midnapur shahri yaqinida bo’ri uyasidan ikkita bo’ri bolasi bilan ikkita qizchani topib olgan. Ularning biri 7-8 yoshda,ikkinchisi 2 yoshlar chamasida edi.

Amala (kichigi) bir yildan so’ng vafot etdi. Kamola esa 1930 yilgacha yashadi.

Odob, axloq, xulqiy sifatlar- shaxsning barcha ruhiy sifatlari faqat muhit va tarbiyaning o’zaro ta'siri asosida vujudga keladi. Shuning uchun irsiyat rivojlanishga ta'sir etadi, ammo hal qiluvchi omil bo’la olmaydi.

Shaxsiy faollikning ahamiyati.

Qobiliyat va iste'dodning ro’yobga chiqishida insonning muayyan faoliyatiga qiziqib qarshi bilan bir qatorda uning o’z uyida tinmay ishlashlari, mehnat qilishlari shart. Albatta bola buning mohiyatini dastlab yoshli paytida anglab yetmaydi, shuning uchun uni yo’naltirish bevosita tarbiya natijasida olib boriladi. Masalan, mashhur grek notig’i - Demosfenning (eramiedan oldingi IV asr) omma orasidagi dastlabki nutqlari muvaffaqiyatsizlikka uchragan, uni hatto masqara qilishgan. U duduq, ovozi xasta, qisqa-qisqa nafas oladigan kishi edi. Lekin u aktyor satirning maslahati bilan o’z nutqidagi kamchiliklarni tuzatdi. U o’z kamchiliklarini tugatishda irodalilik va qat'iyatsizlik ko’rsatdi: u og’ziga mayda toshlar va sopol parchalarni solib, so’zlarni talaffuz qilishni mashq qildi, dengiz bo’yida to’lqinlar shovqinini nutq so’zladi, oyna oldida turib yuz harakatlarini bir maromga keltirdi. Uy shiftiga qilchini osib qo’ydi, u odati bo’yicha yelkasini har uchirganda, qilich sanchilardi. U haftalab uydan chiqmay notiqlikni o’rgandi. Uydan chiqmaslik uchun sochining yarimini qirdirib tashladi. Bunga o’xshash misollarni ko’plab keltirish mumkin. Masalan, Alisher Navoiy, Ibn Sino qund bilan kitob mutolla qilganlari, A. V. Suvorov, Amir Temurning harbiy san'atini egallash borasidagi mehnatlari fikrimizning dalilidir.