Alisher Navoiy 1 library ziyonet uz

Mir Sayyid Husayn Abivardiy
(47)
 — tahsil uchun viloyatidin shahrgʻa keldi. Aning 
asnosida hazrat Kichik Mirzo mulozamatida Ka’ba safarigʻa borib Iroqda ayrilib qoldi. 
Andin Rum va Misr va Halab balki ul tarafning koʻprak mamolikiga musofirat qilib, olti-
etti yil qolib arabiy tilni ravon qilib mutabarruk mazorotgʻa yetib, balki Makka va 
Madinagʻa musharraf boʻlib, koʻp azizlar suhbatin topib, Xurosongʻa keldi. Borurda aql 
va tab’i qillatigʻa mat’un erdi, kelganda ikkalasin tamom qilib keldikim, hech kishigʻa 
mahalli ta’n va tashne’ boʻlmagʻay. Bir bayt moddasida aqli va tab’i ne miqdor ekanin 
isbot qilibdur. Ul bayt budurkim: 
Ey zi mehri orazat gardun gʻulom, 
Yusufero kardaand Ya’qub nom
(48)
. 
Tab’i natijasi bu boʻldikim, mundoq bayt aytti va vuquf ahli bu baytning ma’nisi yoʻqtur, 
nomavzundur deganda, emasdur, deb bahs qildi va aql natijasi bukim, Xuroson ahlin 
tajhil qilib, bu baytin xubluqgʻa bitib Iroqgʻa Ya’qub Mirzo oʻrdusigʻa yibordi va Mirning 
mundoq ishlari loyuaddu va loyuhsodur. Ammo chun qobildur, bok emas. Umid borkim, 
islohpazir boʻlgʻay! 

---