Alisher Navoiy 1 library ziyonet uz

Majol i s  un-Nafoi s  (II -  qism) 
Alisher Navoiy 
 
29 
library.ziyonet.uz/ 
 
Bu qofiya va radif ham ul hazratning xossai tab’idur va hech yerda eshitilmaydur va 
bagʻoyat shirin va rangin tushubtur. Hajr shomi suubatida oʻzini anjum va aflok bila 
mashgʻul tutar kayfiyatida bu gʻazal boshtin oyoq xub va puroshub voqe’ boʻlubturkim: 
Hajr shomi oy chiqib men yigʻlar erdim dard ila, 
Sayrlar qildim seni istab mahi shabgard ila. 
Bu avqotda hukm boʻlub erdikim, turkigoʻy shuaro tatabbu’ qilgʻaylar. Ba’zeki, ayttilar 
— lat yedilar, ba’ze ayta olmasligʻigʻa mu’tarif boʻldilar. Ul jumladin biri faqir erdimki, 
insof berdim va matlai budurkim: 
Oʻtka solgʻil sarvni, ul qaddi ra’no boʻlmasa, 
Yelga bergil gulni ul ruxsori zebo boʻlmasa. 
Yorni agʻyor bila koʻra olmasligʻidin koʻz qoni deb ayni rashkdin bu matla’ xub ado 
topibdur: 
Qani koʻzkim, seni koʻrgaymen dame agʻyor ila. 
Yo taammul qilgʻamen agʻyor ila guftor ila. 
Ishq zulmidin toriqqanda koʻzga ham yor va agʻyor sori boqardin man’qilur ma’nida bu 
matla’ ham oshiqona, ham dardmandona tushubturkim: 
Ey koʻz, oʻzga yuz sori oʻzungni hayron istama, 
Bir vafosiz ishqidin koʻnglungni ham qon istama. 
Ul hazratning xossa ixtirootidin bu toʻrt she’rdurkim, «oʻzgacha» lafzin radif qilib, 
qofiyalari har qaysining oʻzgacha voq’e boʻlubtur. Har qaysining latofati birbiridin 
ortugʻrogʻ tushubtur va alardin biri budurkim: 
Gʻam yeli ayshim binosin qildi vayron oʻzgacha. 
Hushu sabrim mulkini yer birla yakson oʻzgacha. 
Ikkinchi matla’ budurkim: 
Ohkim boʻldum yana ishq ichra shaydo oʻzgacha, 
Aqlu hushumdin judo xalq ichra rasvo oʻzgacha. 
Uchunchi matla’ bu nav’ voqe’ boʻlubturkim: 
Boʻlgʻali la’ly uza xatti namudor oʻzgacha, 

---