Alisher Navoiy 1 library ziyonet uz

Nasoi m  ul -M uhabbat ( I-  qi sm)  
Alisher Navoiy
 
 
11 
library.ziyonet.uz/ 
 
beribdur va aning muzdi bir dinor-oʻq ekandur. Bu sababdin ani Molik Dinor debdurlar. 
Va ul Shayx Hasan Basriy q. s. suhbatigʻa yetibdur. Ul debdurki, «Kalomullohada 
oʻqubmenki, Tengri taolo bandasigʻa ikki inoyat qilibdurki, maloikai muqarrabindin 
Jabroil va Mikoilgʻa qilmaydur. Biri buki, debdurki: [Bas, meni eslangiz, men ham 
sizlarni eslayman, menga shukr qilingiz va meni inkor qilmaygiz!1 Yana biri buki, 
debdur [Duolaringizni mustajob qilurman2]. Aning vafotidin soʻngra buzurg ani voqeada 
koʻrub soʻrdikim, Tengri sanga ne qildi? Ul dediki, Tengrini koʻrdum, muncha 
gunohimki bor erdi, barisini yaxshi gumonim jihatidinki, Tengriga bor erdi, mahv qildi 
va bagʻishladi. Yana bir buzurg ani va Shayx Muhammad Vosi’ q. r. voqeada 
koʻrubdurki, ikkisi behishtqa borur erdilar. Molik Dinor Muhammad Vosi’din ilgarirak 
erdi. Debdurki, Muhammad Vosi’ Molikdin olimroq va komilroq erdi, bu nechuk andin 
ilgarirak behishtka boradur? Debdurlarki, dunyoda aning ikki koʻnglaki bor erdi va 
Molikning bir. 
6.
 
M
UHAMMAD 
V
OSI
’
 R
.
 T
. 
Oʻz zamonining benaziri erdi va tobiindin koʻpga xizmat qilibdur va suhbatigʻa yetibdur 
va koʻp mashoyix bila suhbat tutubdur, ul jumladin, Shayx Hasan Basriy q. r.dur. Ul 
debdurki, xush ul kishikim, oqshom och yotqay va tong erta och qoʻpqay va bu hol bila 
Tengridin xushnud boʻlgʻay. Birav andin vasiyat talabi qildi. Ul dedi: sanga bir vasiyat 
qilaykim, ham bu dunyoda podshoh boʻlgʻaysen va ham ul dunyoda. Ul kishi ayttiki, ayt. 
Dediki: bu dunyoda zohid boʻl va hech kishidin tama’ qilma, to barcha xalq sanga muhtoj 
boʻlgʻaylar, mundoq boʻlgʻandin soʻngra lojaram sen gʻaniy va podshoh boʻlgʻaysen va 
dunyoda mundoq boʻlgʻon oxiratda ham shodshohdur. 
7.
 
A
BDULLOH 
M
UBORAK Q
.
 T
.
 S
. 
Ani ulamoning shahanshohi der ermishlar va judu shijoatda zamonining yagonasi ermish. 
Va tariqat ashobining muhtashami. Va bu qavmning mashoyixining koʻpining suhbatigʻa 
musharraf boʻlubdur. Va mashhur tasonifi bor. 
 
Bir kun ul kelur erdi va Sufyon Savriy va Fuzayl Ayoz q. s. hozir erdilar. Sufyon dedi: 
kel ey mashriq ahlida er! Fuzayl dedi: va magʻrib ahlida va ikkisining orasida. 
 
Aning tavbasining ibtidosi bu erdiki, bir kanizak ishqigʻa giriftor boʻldi. Bir qish kecha 
tong otquncha ma’shuq devori tubida turub erdi va ustiga qor yogʻadur erdi va ul 
xabarsiz. Sahar namozin ayturda ul xuftan sogʻindi. Kunduz boʻlgʻondin soʻngra ul 
holgʻa voqif boʻldi, oʻziga dediki, ey Muborakning nomuborak oʻgʻli, uyot sanga bu 
avqotingdinki, agar imom namozda bir surani uzunroq qiroat qilsa, toriqib, telbararsen va 
munungdek kecha nafsing havosigʻa tong otquncha mundoq azob tortarsanki, suubatidin 
xabaring yoʻqtur. Koʻngli bu darddin buzuldi va bori ishdin tavba qildi va sulukka 
mashgʻul boʻldi. Ishi ul yerga yettiki, Makkadin Madinagʻa degincha mahofasin ashrof 
eginlarigʻa koʻtarib elturlar erdi. 
 
Naz’ holatida har ne boru yoʻqin darveshlarga ulashib erdi. Muridlaridin biri dediki, ey 
Shayx, uch qizing qoldilar va hech nima qolmadi, alar fikrini ne qilding? Dediki, men 
alar hadisin debmen: [u solih bandalarga yor boʻlur1]. Saloh ahli korsozi uldur. Har 
kimki, aning korsozi ul boʻlsa, yaxshiroqki, Abdulloh Muborak boʻlgʻay. Va borur 
zamonda koʻz ochib, kulub aytur erdi: [amal qiluvchilar mana shunday (mangu baxt-

---