Adabiyot ixlosmandi

lar uning husnini alohida bir qizlik joziba chulg'ab, 
shunday sehrli qilib koVsatar ediki, uni ko'rgan har 
qanday erkak kishi beixtíyor yana ko'rgisi kelar edi. 
Maksimich hali buning sababini bilmasa ham Roziya­
ning latif yuzida, ehtirosli nigohida, har bir harakatida 
kishini o'ziga tortuvchi alohida bir sehr borligini boya 
chorbog‘da birinchi marta his qilgan va bexosdan unga 
qiziqib qolgan edi. Roziya unga odam zotining orasida 
kam uchraydigan bir tabiat mo'jizasiga o'xshab ko'ri- 
nar, Maksimich uni yaqinroqdan bilgisi kelar edi.
- Toshkent men kutgandan ham issiq ekan. Yu- 
ring, Roziya, bittadan suv ichaylik yoki siz muzqay- 
moq yeysizmi?
Roziya suv dolconi yaqinroq ekanini ko'rib:
- Yo‘q, mayli, suv, - dedi.
Maksimich ikki shisha suv olib kelguncha, Roziya 
yumaloq marmar stolchaning yoniga borib turdi. «Qi- 
ziq boldi-ku! - derdi u o'zicha. - Nahotki, bu odam 
ishqibozlik qilmoqchi?»
Roziya chorbog‘dagi kengashda Maksimichga ham­
ma alohida ehtirom bilan muomala qilganini eslab, bu 
taxminiga ishongisi kelmadi. Moskvaük mutaxassis- 
lar Toshkentda metropoliten qurilishiga oid murakkab
¿ g »
« - a
— - ... -
........... __________________________
*nir\i»
____________ C N
1 1

---

12 
,________Pirimqul Qodirov
muammolami o'rganishga kelishgan edi. Hali metro 
qurish haqida hukumat qarori chiqqan emas, hozir 
shunga tayyorgarlik borar edi. Moskvalik katta mu- 
taxassislar - Maksimich ulaming orasida eng nufuzli- 
laridan ekanini Roziya allaqachon payqagan edi - bular