Abdurahmon akbar

1-variant: 
2-va ria n t:
Onajonim,  onajon,  (a)
Bu  jonim   sizga  qurhon.  (a)
 
K o ‘zim  nuri  o ‘zingiz,  (b)
 
Qalbim  q o ‘ri  so ‘zingiz.  (b)
Ey  aziz  onajonim  (a)
 
Qurbon  sizga  bu  jo n im .  (a)
 
0 ‘zingiz  yurak  qonim,  (a)
 
0 ‘zingiz  k o ‘zim  nuri.  (b)
Ko'ryapsizmi,  she’r  texnikasi  qanchalar  sodda.  Kitob,  daftar, 
koptok,  ruchka,  kaptar  va  hokazolar  haqida  ham  mana  shu  tarzda 
istagancha  qog‘oz  qoralash  mumkin.  Biroq,  ming  afsuski,  ularning 
birortasi  ham  she’r  boMolmaydi  va  „xo‘sh,  nima  bo‘pti?“  degan  haqli 
savolga  „hech  nima!“  degan  javobni  oladi.  G ap  she’r  texnikasini 
bilishda  emas,  she'rni  yoza  olishda,  izlashda,  izlanishda.  Haqiqiy 
she'm i  topish,  yozish  uchun  esa  muntazam  kitob  o‘qish,  hayotni 
kuzatish,  topqir,  izlanuvchan  bo'lishga  intilish  kerak.  Chunki  qancha 
ko‘p  kitob  o ‘qiIsa,  shuncha  ko‘p  fikr  yuritiladi,  ko'ngilda  mulohaza 
tug‘iladi.
She’r  texnikasi  haqidagi  mulohazalarim  bayonini  ona  mavzusi 
bilan  boshlagan  edim,  uni  shu  mavzudagi  bir  sh e'r  bilan  yakun- 
layman.
Faraz  qiling,  onangiz  gulzorda  sayr  qilib  yuribdi.  Ochilgan  gullar 
juda  ko‘p.  Onangiz  qadam  tashlagani  sari  ular  tebranib,  egilib  ket- 
moqda.  Chunki  qo'li,  etagi  ularga  tegyapti-da.  Shu  holatni  moldovan 
shoiri  Stefan  Tudor  mana  bunday 
tasvirlaydi: