Abdulla Oripov she’riyatida ijodkor shaxs va davr ruhining aks etishi

Abdulla Oripov “Mitti yulduz” to‘plamidan so‘ng ketma-ket bir necha kitob e’lon qildi:

• Abdulla Oripov “Mitti yulduz” to‘plamidan so‘ng ketma-ket bir necha kitob e’lon qildi:
• “Ko‘zlarim yo‘lingda” (1966),
• “Onajon” (1969),
• “Chashma”,
• “Ruhim” (1971),
• “O‘zbekiston” (1972),
• “Hayrat” (1974),
• “Yurtim shamoli” (1976),
• “Yuzma-yuz”, “Najot qal’asi” (1980),
• “Yillar armoni” (1984), “
• Ishonch ko‘priklari” (1989),
• “Munojot” (1992),
• “Hikmat sadolari” (1993),
• “Dunyo” (1995),
• “Haj daftari” (1995),
• “Saylanma” (1996),
• “Tutash dunyolar” (2015) va “Everest va ummon” kabi she’riy jamlanmalar shular jumlasidandir

Abdulla Oripov 60-yillar davomida yozgan ko‘plab she’rlari hamda

• Abdulla Oripov 60-yillar davomida yozgan ko‘plab she’rlari hamda
• “Yuzma-yuz”,
• “Sarob”,
• “Bahor”
• kabi kichik lirik poemalari tufayli nodir iste’dod egasi, faylasuf-mutafakkir, ulkan millatparvar, insonparvar shoir sifatida o‘zbek adabiyotida mustahkam o‘rnini topdi. U o‘zining butun talanti va ijodini xalqqa bag‘ishladi.

Abdulla Oripov ijodining xalqchilligi va milliyligi

• Abdulla Oripov ijodining xalqchilligi va milliyligi
• Ijodkor shaxsining shakllanishi, o‘ziga xosligi tarixiy sharoit va muhit ta’sirida ro‘y beradi. Adibning hayotiy pozitsiyasi va ideali ham ijtimoiy-tarixiy, siyosiy va diniy-ma’rifiy sohalar bilan bog‘liq holda rivojlanadi. Adabiy muhit, davr, zamon, makon va keng bilim kabi komponentlar san’atkor tafakkuri va dunyoqarashini boyituvchi omillar sanaladi. Jahon adabiyotidan ma’lumki, ijodkor iste’dodi tabiiy, tug‘ma bo‘lishi bilan birga uning kamol topishi, o‘ziga xos novator ijodkor bo‘lishi ko‘plab obyektiv-subyektiv shart-sharoit va omillarga bog‘liq bo‘ladi. Bu jihatdan atoqli adibimiz Odil Yoqubovning 50-60-yillardagi adabiy muhit haqidagi dardli xotiralari ulardan keyinroq ijodini boshlagan Abdulla Oripovlar avlodi yashagan davrning ham murakkabligini tushunishga yordam beradi: “Bizning avlod, – deydi O. Yoqubov, – konfliktsizlik deb atalmish g‘ayriadabiy qarashlar, sotsialistik realizm deb atalmish biqiq, tafakkurni cheklovchi va endilikda soxtaligi barchaga ayon umumtushunchalar, stalincha qatag‘on hukm surgan, qatli om tufayli hamon yuraklardan qon silqib turgan bir vaziyatda adabiyotga kirib keldiki, buning ijodga salbiy ta’siri hanuz sezilib turadi.