Abdulla avloniy pandlar, hikoyalar, kitobidan

IT ILA GADO 

 

 

Bir It egasining eshigini poylab yotmish edi. Yelkasida xurjin, qo'lida tayoq 

ko'targan  bir  Gado kirib keldi. It buni ko'rgon  zamon  vovullay  boshladi. Bechora 

Tilanchi Itga boqub, yolvorub: «He, jonivor, manga boq, marhamat qil. Iki kundan 

beri  taom  yegonim  yo'q»,  -  dedi.  It  Tilanchiga  boqub:  «Bu  mani  sanga  qilgon 

marhamatim  emasmu?  Uydagi  kishilar  mani  tovushimni  eshitub,  chiqub  saning 

qorningni to'yg'azurlan, — dedi. 

 

Hissa: Bahosi arzonni so'zi qimmatli bo'lur. 

 

 

 

 

MAQTANCHOQ  G'OZ 

 

 

Bir  G'oz  suvda  suzub  yurub:  «Olamda  mandan  hunarmand  qush  yo'qtur. 

Yerda  yugurarman,  suvda  suzarman,  havoda  ucharman.  Biro'zimning  uch  xil 

hunarim  bor»,  -dedi.  G'ozning  bu  so'zini  bir  Qurbaqa  eshitub:  «Birodar,  san 

muncha  maqtanmasang...  baliqdek  suzolmaysan,  kiyikdek  yugurolmaysan, 

lochindek  ucholmaysan.  Chala-chulpa  uch  hunarni  bilguncha,  birini  yaxshilab 

bilgoning yaxshi edi», — dedi. 

 

Maqol: Maqtanma g'oz, hunaring oz.