Abdulla avloniy pandlar, hikoyalar, kitobidan

 

 

 

 

OCHKO'ZLIK 

 

 

Bir  bola  ko'chada  yig'lab  o'lturub  edi.  O'tub-ketub  turgon  kishilardan  biri: 

«0'g'lum,  sanga  nima  bo'ldi?  Na  uchun  muncha  yig'larsan?»  -  deb  so'radi.  Bola: 

«Bir tiyin oqcham bor edi, yo'qotib qo'ydim. Shuning uchun yig'larman», -dedi. U 

kishining bohga rahmi kelub, «Mana o'g'lim, oqchang yo'qolgan bo'lsa, man sanga 

boshqasini  berurman»,  -  deb  cho'ntagidan  bir  tiyin  oqcha  chiqorub  berdi.  Bola 

oqchani olub, yana avvalgidan ortuq vig'lamoqg'a boshladi. Ul kishi: «Daxi nimaga 

yig'larsan?»  -  desa,  bola:  «Oh,  otajon!  Agar  o'z  oqcham  yo'qolmagan  bo'lsa  edi, 

hozir oqcham iki tiyin bo'lur edi», — dedi. 

 

 

Ko'zing och bo'lmasun, o'g'lum, ko'zing och,  

 

 

Qanoatsiz kishini uxlatub qoch.