Абдулла қАҲҲОР

«Д ў с т и м Р а ҳ и м ж о н !
К е ч а с и к а й ф и н г и з ж у д а о ш и б кет иб, б и з н и к и д а қ о - 
л и ш г а с и р а у н а м а д и н г и з . И л ҳ о м л а ъ н а т и н и н г о л .и б к е л - 
г а н н а р с а с и о р т и ҳ ч а л и к қ и л д и . Ҳ е ч г а п б ў л г а н и
й ў қ . 
Н и м а л а р қ и л д и м э к а н , д е б т а ш в и ш л а н м а н г . 
М у м к и н
69
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

б ў л с а д а р с г а б о р м а н г . Ҳ а р э ҳт и м о л га қ а р ш и д е б о з р о қ  
п у л қ о л д и р д и м . Б у т ўгр и д а ҳ а м ў й л а б ўт и р м а н г. Т и н ч  
б ў л и н г . С и з г а бит м ас ҳур м а т б и л а н С . 3 ф е в р а л ь .»
Саидий сочини чангаллаб юлиб олгундай бўлди: на- 
ҳот, мен пулим йўқлигини айтган бўлсам! Оббо... нима- 
лар ҳилдим экан? Илҳом келди, кетди. Мен йиғладимми? 
Нега? Мунисхоннинг қўлини ўпдим... йиғладим. Мунис- 
хон кулар эди. Бу вақтда Салимхон қаерда эди?..
Буларнинг ҳаммаси тушдай эди. У ҳатто ортиқ ўйлай 
олмас эди. Ишқилиб, Салимхон қолдирган хат унга та* 
салли бермади. Нима ишлар бўлганини эртага Мунисхон 
кула-кула ёки ўпкалаб сўзлаб бериши керак эди.
ХШ
Бир куни Саидий ўқишдан қайтиб, ҳужрасининг эши- 
гини очганида оёғи остига бир конверт тушди. Конверт 
узунчоқ, юпқагина бўлиб, устида бир идоранинг штампи 
босилган эди. Поччаси билан бирга эканида Молия шуъ- 
басининг билдиришини, тергов идораларининг чақирув 
қоғозларини кўра-кўра юрак олдириб қолган Саидий 
қўрқиб кетди. Хира тушган штампни синчиклаб ўқишга 
сабри чидамай, конвертни йиртди. Унинг ичидаги икки 
букланган қоғознинг юқорисида Саидийни ёнига йўлат- 
маган ўша журналнинг штампи бўлиб, остига «Уртоқ 
Саидий!» деб ёзилган эди. Саидий бу хатни ҳаёт-мамот- 
дан дарак берадиган телеграммадай кўздан кечирди: