Абдулла қАҲҲОР

ҚАЙҒУЛАР
— Нега менинг бошимни қашлайснз?
— Мен ўзимнинг бошим дебман.
Латифа
Гўзал бир йигит эшикни қоқди. Сочига битта-иккита 
оқ оралаган хотин чиқиб очди.
— Келинг, келинг... Марҳамат.
Йигит ичкари кирди, қўлидаги портфелини диванга 
улоқтирди, уф тортиб, пешонасига урди.
— 
ё
ўлишим керак, ё ўлдиришим керак!— деди тит- 
раб-қақшаб.
— Қандай ёмон иш эканки, бошқа йўл тополмай' 
сиз? Утиринг.
— Бошқа йўл ер шарииинг ўртасига миллион тонна- 
лик бомба қўйиб портлатиш! Мумкинми бир дона пиё- 
ла берсангиз!
Иигит портфелидан бир шиша випо олиб, хотиннинг 
ҳайҳайлашига қарамай, икки пиёлани устма-уст шимир- 
ди.
— Мен йигит-а? Ҳусн керак бўлса бировдан қарз 
олгундай эмасман. Мендай бир кишининг хотини бегона 
бир одам билаи ҳаммомга тушган бўлса... нима қилиш 
керак?
— Қачон?— деди хотин ҳайрон қолиб.— Бугун дей- 
сизми? Хотинингиз бугун эрталаб соат олтида Самар- 
қандга 
учди-ку. Менинг келиним билан бирга кетди! 
Узим чиқиб кузатиб қўйдим.
Ун минутдан кейин йигит 
хотинининг ҳар қандай 
шубҳадан пок эканига, ҳаммом ҳақидаги гапнинг туҳ- 
матлигига тамом ишонди ва суюнганидан бу хотиннинг 
бошидан, елкасидан, қўлларидан ўпди.
Бу йигитни беҳуда койишдан қутқазганига хотин 
ҳам хурсанд бўлди. йигит яна бир пиёла вино ичди, яна 
хотиннинг қўлидан ўпгани интилди. Хотин бу сафар 
ўзини тортди ва ўрнидан туриб, чироқни ёқди.
— Бас энди, ука, ичманг!— деди.
— Ичманг? Сиз ҳам ичасиз. Ичинг!
Йигит кўи шилқимлик қила бергандан кейин хотин 
қочиб нариги уйга кириб кетди. Винони кўтариб йигит 
ҳам кирди. Бирпасдан кейин хотиннинг товуши эши- 
тилди:
— Жинни бўлманг! Олинг қўлингизни! Бу нимаеи!? 
Қўйиб юборинг! Қўйиб юбор дейман! Тфу аҳмоқ!..
313
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

Гўзал йигит сўлжайганича қайтиб чиқди ва портфе- 
лини олиб, жўнади. У қайғуга қолиб йўл-йўлакай ўйлар 
эди. 
«
ё м о н
бўлди... Бу алвасти хотинимга албатта ай- 
тади. Ш у фалокатдан ҳам эсон-омон қутулсам, энди- 
гкттан нари хотинимга таниш 
аёлларга қўл узатмай- 
ман...»
1937