Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ.) – дўқ,пўписа. Абақламақ

Туйәк (Бер., Манғ., Ҳўж.) - хўп, хўптир.
Туйәкләмәк (Бер., Манғ., Ҳўж.) - ғалла янчмоқ, хирмон қилмоқ.
Туймәк (Ҳўж., Манғ., Ҳўж.) - юкламоқ.
Туйетабан//туйәтаван (Манғ., Ҳўж.) қ. айри ИИИ.
Туймә 1 - тугма; туймѳ баш - боши кичкина уй ҳайвонлари; туймѳси қизарған - бўғоз қўй; туймѳси қийшиқ - қисир қўй.
Туймә 2 (~. бой) - этн. кумушдан ясалган хотин-қизлар тақинчоғи.
Туйнәк (Манғ., Бер., Ҳўж.) - сапча.
Туйскән (Манғ.) - мѳд. говмичча: козимѳ туйскѳн чиғипти.
Тунәк (Манғ., Бер., Ҳўж.) - қоп-қоронғи, қоронғилик.
Тун - эск. мисдан ясалган сув идиши.
Тункә (Манғ., Бер.) - эск. тунукадан ясалган чироқ.
Тунгкәк (Бер.) - 1. дўнг, баландлик; 2. супа (юк юклаш учун махсус ишланган супа).
Туп (Манғ., Ҳўж., Бер.) - ҳѳч: туп нѳрсѳ билмийсѳн (Манғ.).
Тупчик (Манғ.) - кѳнжа: минов биздинг тупчигимиз болади.
Тур - башара, афт-башара: туринг қурсин (~.бой).
Тургәлмәк (Бер., Манғ., Ҳўж.) - ўриндан турмоқ.
Турмә - 1. қизларга рўмол, йигитларларга бѳлбоғ бўладиган узун, тор, сачоқли шоҳи рўмол; 2. эск. юпқа шѳрст мато.
Туршәк - 1. аччиқ, нордон; 2. Нордонроқ конфѳт, монпасѳ.
Туссә (Бер.) - тутатқи (кѳчаси пашша, чивин кѳлмаслиги учун ўт ёқиб тутатмоқ).
Тутә 1 - ип ғалтак.
Тутә 2 - эск. милтиқ стволи.
Тушкирмәк (Бер.) - аксирмоқ.
Туштә (Бер., Манғ., Ҳўж.) - жўхорини биринчи марта суғориш.
Тушук 1 (Бер., Ҳўж.) - вақтидан илгари туғилган (бола, мол).
Тушук 2 (Ҳўж., Қўнғ.) - тандирган тушган нон.
Тушурум (Манғ., Бер., Ҳўж.) - фойда, кирим.
У
Ув (Бер., Манғ., Ҳўж., ~анғ.) - заҳар, оғув.
Уваламақ//увқаламақ - ишқаламоқ.
Увир//увур 1 (Бер.) - йўл, йўналиш: увирин билсен пант емассан.
Увир//увур 2 (Бер.) - маъно: гѳпингнинг ҳеч бир уври ёқ.