Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ) – дўқ,пўписа. Абақламақ

гулдирмама – момақалдироқ.
гулликчи (Тўртк.С.бий) – мардикор, кунбай ишлайдиган одам.
гулмыйх – қалпоқли мих (эшик дарвоза , арава ғилдирагига қоқилади)
гултараш -1.янги пахса девор ташқарисига безак тушириш учун хода учига банд этилган кичик ёйсимон темир асбоб; 2.пахса деворга вертикаль шаклда қилинган нақш.
гултин//гултун – мед. қизариб,туртиб чиққан яра.
гумлəмəк – яширмоқ, йўқотиб юбормоқ.
гумпəймəк (Бер.,Манғ.,Хўж.) – кеккаймоқ, гердаймоқ, мақтанмоқ.
гумпей (Қўнғ.) – узун фуфайка.
гумра – гумдон : гумра қылмақ – йўқотмоқ, яширмоқ, гумдон қилмоқ.
гунрəв (Хўж,Қ.чоқ.) -1. Кар-соқов, гунгалак; 2.камгап; сухбатга аралашмайдиган шахс.
гунѳпке – йўталиб, овози чиқмай қолган (одам,ҳайвон)
гуппəк//гуппəймəк – қаппаймоқ: дым қарны гуппəйип кетипти (Қ.чоқ.)
гуппи – 1.туя, қўй жуни ёки пахта солиб тикилган уст кийим (фуфайка)
гупти (Манғ., Бер.) – вет. Моллардаги ошқозон шиши касаллиги.
гур (Қўнғ.)~ гу:р (Тўртк.) – жуни ўсиқроқ қоракўл тери .
гурбəк//гурвəк – бўрикалла (қовун) ; эрта пишар нав, сер тўр, юмалоқ, ширин қовун.
гурджи I – кичкина, пакана ит.
гурджи I I – кўч.м. лаганбардор.
гурджук (Қўнғ.) – букур.
гуррə (Манғ.,Хўж.,Қўнғ.) – хўтик.
гурт I – манман, ўжар, қайсар : пай, гурт адам əкəнсəнав (Бер.)
гурт II - тишланғич, тепағон (от).
гурун//гуррун – 1. Гап, сухбат ; 2.зиёфат, гаштак.
гуч куйəв (Бер.) – ич куёв.
Ғ
ғабыр-ғубыр//ғасыр-ғусыр – зудлик билан, тез, шошилинч равишда.
ғабырджы //қабырджы: дəрйа ғабырджы бомағайдағ ын (Б. боз).
ғабырыш – хато, нотўғри, янглиш.
ғабырышмақ// ғабрышмақ – 1. янглишмоқ, хато қилмоқ; 2. гапдан адашмоқ.
ғав (Tўртк., Ber., Manғ.) – яхши, афзал, тузук.
ғaвача ( Манғ., Бер., Хўж ) ~ ғовача ( Тўртк., С. бий) –
ғўза: ой атизға эккəллəрим ғавача ( Манғ.) ; ғaвачапайа – ғўзапойа; ушақ ғaвача – майда ғўза.