Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ) – дўқ,пўписа. Абақламақ

сырғыя 2- дайди; якка, ёлғиз: сырғыяның белли джайы йўқ (Хўж.).
сырық қ. қурық 1,2,3.
сырыққалав (Хўж.)- ишланмаган, ташландиқ (ер).
сырыш (Бер., Тўртк.) – елим (Маҳаллий елим).
сырма я:був (Тўртк.)- отнинг қишки ёпиғи.
сырмақ (Хўж., Қўнғ.)- фуфайка, узун фуфайка.
сыртламақ (Хўж.)- ташқарига чиқмоқ.
сытмақ (Манғ., Бер., Хўж.)- чувимоқ: кѳрəк сытып отырдық.
сытра (Манғ., Бер.,) қ. ыстыра: сытрасы келишгəн йигит (Қ.бой).
сычрамақ (Тўртк., С.бий)- кўч.м. вафот қилмоқ (ёш болаларга нисбатан).
соғым (Қўнғ., Хўж., Манғ.) ~ соқым (Тўртк., С.бий)- бўрдоқи.
соғыш (Хўж.)- уруш: санда йўқ, соғышта йўқ…
соғышмақ (Хўж., Қўнғ., Манғ.) ~сокышмақ (Тўртк., Бер.)- урушмоқ.
созай (Манғ.) – дароз, узун бўйли (одам).
созан (Хўж.)- жуволдиз.
созма (Бер., Манғ.)- резинка, резинка тасма.
соқа (Хўж.)- йўртоқ (от): чопанға соқа ябыда болады.
соқаламақ- (Бер.) – турткиламоқ: не соқалыйверəсəн, гəпиң боса айт.
соқы (Бер.)~ со:қы (Тўртк., С.бий)- ўғир.
соқыр (Манғ., Хўж., Қўнғ.)- кўр: Соқырға таяқ ушаткандай.
соқмақ (Манғ., Хўж.)- ясамоқ: сынмасты кулал соқмас (Қ.чоқ).
соқта//сохта – карта (Ўйнайдиган карта).
солақай (Бер., Манғ., Хўж.,Қўнғ.)- чапақай.
солқым 1- шингил, бош (узум): бир солқым йүзүм (Бер.).
солқым 2 қ. салдам: дигирмəнди солқым минəн тартасан (Манғ.).
сона (Қ.бой)- зоол.1. Эркак ғоз; 2. Ёввойи ўрдак.
соңыл (Тўртк., С.бий) – кенжа: и:набы бизиң соңыл (С.бий).
соппаш (Хўж., Манғ.)- кечаси кийиб ётадиган дўппи.
сорғыч (Бер., Манғ., Хўж.) – сиёҳшимгич.
Сѳзчил (Бер.)- вайсақи, сергап.
Сѳйләмпаз (Тўртк., С. бий) ~сѳйләмсәк//сѳйлѳмчѳк ( Ҳўж., Манғ.)- 1. Сѳргап эзма; вайсақи; 2. Гапдон, нотиқ.
Сѳймән (Ҳўж.)- лўм.