Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ) – дўқ,пўписа. Абақламақ

Туюқ (Ҳўж.) - оқмасдан, бир жойда туриб қолган сув.
ТуқумТәберик//тухум (Манғ., Ҳўж.) - қариндош-уруғ.
Тулумча (Манғ.) - сѳмиз, ишёқмас, лапашанг бола.
Турақсиз (Бер., Ҳўж.) - тутуриқсиз, бѳтайин: турақсиз адам.
Турпайи (Ҳўж., Қўнғ., Бер.) - қўпол, қўрс; адабсиз.
Турпатли (Ҳўж.) - басавлат; нуфузли, вазмин.
Турум (~. бой) - эшик оёқи дарвозанинг бўсағага бириктирилган жойи.
Тусақ//тусах (Манғ) қ. йекитиш: савлиқ тусағинда ғочқа кѳлѳди.
Тутанақ (Манғ.) - мед., вет., қуёнчиқ: тутанақ боған мал.
Тухумбаш - уруғ учун олиб қолинган бутун бошли жўхори.
Туш (Манг., Ҳўж., Қўнғ) - тараф, қарама-қарши томон.
Тушма-туш - 1. дучма-дуч; 2. рўпарама-рўпара.
Тубкич//тупкич - қозон қўядиган гардиш.
Тувир (~.қиз., Ш.хон) - товуқ катагидаги товуқ тунайдиган хода.
Тувчә//тумчә (Ҳўж.)~тувчѳ (Қўнғ.)~ тумче//тунче (Манғ.) қ. думче.
Тузув (Ҳўж., Манғ., Бер.) - эск. этн. хотин-қизларнинг кумуш ёки қимматли тошлардан ишланган (бошга киядиган) бѳзаги.
Туйәк (Бер., Манғ., Ҳўж.) - хўп, хўптир.
Туйәкләмәк (Бер., Манғ., Ҳўж.) - ғалла янчмоқ, хирмон қилмоқ.
Туймәк'>Туймәк (Ҳўж., Манғ., Ҳўж.) - юкламоқ.
Туйетабан//туйәтаван (Манғ., Ҳўж.) қ. айри ИИИ.
Туймә 1 - тугма; туймѳ баш - боши кичкина уй ҳайвонлари; туймѳси қизарған - бўғоз қўй; туймѳси қийшиқ - қисир қўй.
Туймә 2 (~. бой) - этн. кумушдан ясалган хотин-қизлар тақинчоғи.
Туйнәк (Манғ., Бер., Ҳўж.) - сапча.
Туйскән (Манғ.) - мѳд. говмичча: козимѳ туйскѳн чиғипти.
Тунәк (Манғ., Бер., Ҳўж.) - қоп-қоронғи, қоронғилик.
Тун - эск. мисдан ясалган сув идиши.
Тункә (Манғ., Бер.) - эск. тунукадан ясалган чироқ.
Тунгкәк (Бер.) - 1. дўнг, баландлик; 2. супа (юк юклаш учун махсус ишланган супа).
Туп (Манғ., Ҳўж., Бер.) - ҳѳч: туп нѳрсѳ билмийсѳн (Манғ.).