A. X. Sulliyev, I. M. Bedritskiy, O. T. Boltayev

Germaniyli diodning asosi bо‘lib germaniy monokristallidan kesilgan, qalinligi taxminan 0,3 mm li plastinka xizmat qiladi, u elektronli elektr о‘tkazuvchanlikka ega, ya’ni unda beshinchi gruppa elementlaridan biri (odatda surma yoki mishyak) aralashgan. Plastinka yuzasi diod tokiga bog‘liq, u qancha katta bо‘lsa, plastinka shuncha katta bо‘ladi. Shu plastinkaga uchinchi gruppa elementi indiy bо‘lakchasi qо‘yiladi va u vakuum pechida germaniy bilan eritiladi. Bunday termik ishlov vaqtida termodiffuziya natijasida indiy atomlari germaniy plastinkasiga о‘tadi va keyinchalik aksettor bо‘lib. germaniyda teshikli elektr tkazuvchanlikka ega bо‘lgan qatlam vujudga keltiradi. Indiy bо‘lakchasiga yuqoridan metall tok о‘tkazuvchi payvandlanadi, u plastinkani yuqoridagi elektrod bilan tutashtiradi. Pastki elektrod germaniy bilan kontakt hosil qilishi kerak, ya’ni ventilli о‘tish hosil qilmasligi kerak. Tо‘g‘rilagich germetik korpusga tashqi ta’sirlardan himoyalash uchun joylashtiriladi.¹³⁸

Germaniyli ventillarning kamchiliklari quyidagilardan iborat: birinchidan, ular temperatura о‘zgarishiga sezgir 55–60°S dan yuqori temperaturada ularda elektr parametrlarining qaytmas о‘zgarishi sodir bо‘ladi; ikkinchidan, ichki qarshiliklariking farqi tufayli ketma-ket ulashda bu ventillar kuchlanishni teng taqsimlamaydi va ventillarning xususiy kuchlanishlarini tenglashtirish uchun rezistorlar orqali shuntlashga tо‘g‘ri keladi, bu esa fik ni va qurilmaning tо‘g‘rilash koeffitsiyentini kamay-tiradi.