A b d u m a j id m a d r a im o V g avhar fu zailo V a

Tem uriyzodalam ing 
o'zaro  nizosi  tufayli  mamlakat  va  xalq  ahvolining 
og'irlashgani, 
shuningdek, madrasa talabalariga yordam berish to'g'risidagi 
Alisher  Navoiy,  Sulton  Husaynga  iltim osnomalardan  iborat.
Xoja Ahroming maktublariga kelsak,  ular 128 ta bo'lib, ular mazmunan 
Abdurahmon  Jomiy  xatlariga  o'xshashdir.  Ularda  M ovarounnahr  va 
Xurosonning XV asming  II yarmidagi  ijtimoiy-siyosiy ahvoli,  Samarqand 
hokimi  Sulton  Abu  Said  Mirzo  va  Xuroson  podshohi  Sulton  Husayn 
Mirzo  (1469-1506)  o'rtasidagi  og'ir  munosabatlar,  soliq  va  jarimalar, 
xususan  tam g'a  solig'ining  og'irligi  va  uni  imkoni  bo'lsa,  bekor  qilish 
masalalari  ko'tariladi.  Tinimsiz  harbiy  yurishlar  va  o'zaro  urushlaming 
pirovardida fojiaga olib kelishini Temuriylarga uqtirishga harakat qilinadi. 
Masalan,  Xoja  Ahror  Sulton  Abu  Saidga  yo'llagan  bir  maktubida  uni 
Ozarbayjon ustiga,  uning hukmdori Qora Yusuf ustiga qilmoqchi bo'lgan 
yurishiga qarshi chiqadi.  Maktubda,  “ Hargiz az  Marv naguzarid” (“ Hargiz 
M arvdan  nariga  o 'tm a sin la r” )  deb  ochiq  ogohlantirgani  yozilgan. 
M a’lumki, o'sha yurish natijasi Sulton Abu Said uchun fojia bilan tugadi. 
1469-yilgi jangda  u  halok  bo'ldi.