A. A. Abduazizov tilshunoslik nazariyasiga

o'xshash  bo'lsa,  shimoliy  shevalari  shor  tiliga  yaqinroqdir1.  Bir
 
tilning  turli  shevalari  awalo  talaffuz  xususiyatlari  bilan  farq­
lanadi.  Masalan,  Toshkent  shevasida  “keldi”  deb talaffuz  qilin-
 
sa,  xorazm  shevalarida  “galdi”,  o'zbek  tilining  qarluq  shevala­
rida  “yomon”,  o'zbek  tilining  qarluq  shevalarida  “jomon”  deb
 
talaffuz  qilinadi.  Shevalar  o'z  lug'ati  yani  so'zlari  bilan  farq­
lanadi.  Masalan,  Buxoro  shevasida  “taxlamoq”  fe’li  biror  ishni
 
bajarmoq  ma’nosida  qo'llanadi.  Bu  so'z  boshqa  o'zbek  she­
valarida  “biror  narsani  ustma-ust  tartibda  qo'ymoq”  ma’nosini
 
beradi.  Tilning  shevalari  o'z  grammatik  alomatlari  bilan  ham
 
farqlanadilar.  Ko'pgina  o'zbek  shevalarida  qaratqich  kelishigi
 
qo'shimchasi  -ning  tushum  kelishigi  qo'shimchasi  -ni  bilan