8-mavzu: Pedagog faoliyatida estetika

Somir: muhrlar, rasmlar, releflardagi tasvirlar, tosh o‘ymakorligi, haykaltaroshlik, badiiy adabiyot, sayyor aktyorlar truppasi

Bobilon: diniy-falsafiy dostonlar muhim ahamiyatga ega. ulardagi asosiy g‘oya hayot va mamot o‘rtasidagi kurashdan iborat.

Misr: sopol idishlar, me’morlik, haykaltaroshlik, so‘z san’ati, qissalar, ertaklar, teatr tomoshalari

Avesto: «got»lardagi go‘zallik haqidagi tasavvur ilohiy nuqtai-nazardan adllikka, mezoniylikka, mutanosiblikka, ya’ni uyg‘unlik tushunchasining ilk ibtidoiy ko‘rinishlariga borib taqaladi. so‘zni muqaddaslashtirish, fikr-so‘z-a’mol uchligi, tabiatga muhabbat, atrof-muhit go‘zalligiga e’tibor

Hindiston: rigveda (she’riy matn)da so‘z, nur nafosati alohida o‘rin tutadi. uponishad (davra olmoq, sirli bilim, yashirin bilim, “braxman haqidagi ta’limot”)larda musiqa, qo‘shiq, raqs, me’morlik va tasviriy san’at taraqqiy topgan. nur ramzi, nur nafosati - vedalar va upanishadlardagi nafosatli ibtidolar, g‘oyalar qadimgi hind dostonlari «mahobxarat» va «ramayana» badiiyati hamda nafosatiga sezilarli ta’sir ko‘rsatdi.

Xitoy: shitszin («qo‘shiqlar kitobi»), ieroglif (belgilar odamlarning reallikka nafosatli munosabatini belgilagan). daochilik yo‘nalishi (fazo (kosmos) va tabiatning azaliy va abadiy go‘zalligi), konfutsiychilik yo‘nalishi (xulqiy go‘zallik muammosini o‘rtaga tashlaydi).