7-MAVZU: MATN YARATISHNING O‘ZIGA XOS XUSUSIYATLARI
REJA:
1.Matn va uning turlari.
2. Mos manbalarni topish. Matnda tanqidiy munosabatlarni rivojlantirish.
3.
Iqtisodiy matnga fakt to‘plash. Ixtisoslikka oid matnga termin tanlash.
4. Matnni tahrir qilish.
Ko‘chirmachilikning salbiy oqibatlari.
Matn
ma’lum
fikrlar
yig‘indisi
hisoblangan nutq, nashrdan chiqqan asardir.
Ma’lum voqelik
U o‘ziga
xos
asar hisoblanishi
va
haqida tasavvur
mazmuniga ko’ra ilmiy, rasmiy, badiiy va
(ma’lumot) beradigan
hokazo, yoki hujjat xarakteriga ega bo‘ladi.
bir yoki bir necha
sintaktik birliklardan
Matn ikki xil
ko‘rinishda
bo‘ladi:
tashkil topgan nutqiy
dialogik va monologik. Dialogik matn ikki
butunlik matn
hisoblanadi.
va undan ortiq suhbatdoshning turlicha
mazmundagi fikr-axborot almashinuvidan
iborat.
Dialogik matn tarkibida
so‘roq olmoshlari,
muomala odobiga
oid so‘z
va
iboralar, yuklamalar, undovlar, kirish so‘zlar keng qo‘llanadi. Bunday matndagi
gaplar, asosan, sodda gaplardan tashkil topadi, sodda gaplarning bir tarkibli turlari,
to‘liqsiz gaplar, so‘z-gaplar faol ishlatiladi.
Ikki kishi o‘rtasidagi dialog - nutq savol-javob, buyruq-javob,
xabar-e’tiroz kabi mazmunlarda bo‘lib, fikr xususidagi tasdiq yoki
inkorni, ziddiyat yoki munozarani ifodalaydi. Ko‘p kishilik dialoglarda
suhbat mavzusi savol-javobdan iborat bo‘lmay, o‘rtaga tashlangan
savol, taklif, da’vat, biror xabar, dalillar bilan xulosalanadi. Dialogik
matn so‘zlashuv uslubi va badiiy uslubga xosdir.
Tavsifiy(monologik) matn so‘zlovchi yoki yozuvchi tomonidan bayon
etilgan voqea-hodisa, narsa yoki shaxs tasviri, tavsifi yoxud xabar, ma’lumot
bayonidir. Maqola, insho ham tavsifiy matnning bir turi sanaladi.
Matn tilini ilmiy o‘rganishda
undagi tovush(harf) va mazmun
munosabatiga
alohida
e’tibor
qaratish kerak. Matn tilshunosligi
ilmiy jihatdan boshqa tilshunoslik
sohalaridan
farq
qiladi.
Tilshunoslik,
umuman,
tilda
fonema (tovush), morfema (eng
kichik
ma’nodorbirlik),
so‘z
(tilning asosiy markaziy birligi),
so‘z birikmasi va gapni birliklar
sifatida ajratib, ularni fonologiya,
morfologiya, leksika, sintaksis va
stilistika kabi til bosqichlarida
o‘rganadi.
Ma’lum voqea-hodisalarga, narsa
va shaxslarga oid fikr-mulohaza
bildirish,
ularni
badiiy-tasviriy
vositalar yoki dalillar bilan
ta’riflash,
izohlash,
isbotlash,
asoslash
tavsifiy
matnga
xos
xususiyatlardandir. Shuning uchun
bunday
matnda
belgi-xususiyat
ifodalovchi so‘zlar, atamalar, modal
so‘zlar, fe’lning funksional shakllari,
ravishlar faol qo‘llanadi. Tavsifiy
matn yaratishda uyushiq bo‘laklar,
ajratilgan gap bo‘laklari, atov gaplar,
sodda gaplar, qo‘shma gap
ko‘rinishlaridan
ham
keng
foydalaniladi.