katta yer maydonlarining qishloq xo'jalik oborotidan vaqtincha chiqarilishi;
yer qa'rida suv balansining buzilishi.
Foydali qazilmalarni qazib chiqarishning geotexnologik
usuli yer yuzidan yoki kon lahimlaridan foydali qazilma yotqi-
zig'igacha skvajina o'tib, u orqali foydali qazilmaga mexanik,
fizik yoki kimyoviy ta'sir ko'rsatish va uni harakatlanuvchi
holatga keltirish, skvajinalar orqali esa yer yuziga chiqarib
olishga asoslangan.
Hozirgi vaqtda konchilik amaliyotida oltingugurtni eritish,
ko'mirni yer ostida yonuvchi gazga aylantirish va rangli metal-
larga yer ostida bakteriya — kimyoviy ta'sir etib, tanlab
eritishga asoslangan geotexnologik qazish usullari qo'llanil-
moqda.
Biroq ularning hajmi juda kichik bo'lsa-da, iqtisodiy va
ekologik nuqtayi nazardan istiqbolli usullar hisoblanadi.
Foydali qazilmalarni skvajina usulida qazib chiqarish, aso-
san, neft va gaz konlarida, shuningdek, yerosti suvlarini qa-
zishda keng qo'llanadi.
1.2. Kon jinslari va foydali qazilmalar to'g'risida asosiy ma'lumotlar
Yer qobig'i yoki litosfera — bu yuqoridan gidrosfera va
atmosfera bilan, ostidan esa mantiya bilan chegaralangan,
qalinligi 15—70 km ga teng Yerni o'rab olgan tosh qobiq bo'lib,
turli jinslardan tashkil topgan. Kon jinslari, o'z navbatida,
tub va
ustama jinslarga ajraladi.
Tub jinslar — hosil bo'lgan joylaridan qo'zg'almagan va
buzilmagan (parchalanmagan) jinslar.
Ustama jinslar — tub jinslarning buzilishidan (parchalanib,
maydalanishidan) hosil bo'lgan yumshoq cho'kindi jinslar.
Tub jinslar, asosan, issiqlik, sovuqlik va suv oqimi ta'sirida
yemiriladi. Buning natijasida hosil bo'lgan jins zarrachalari
o'z o'rnida qolgan yoki shamol va suv oqimi ta'sirida ma'lum
masofaga ko'chgan bo'lishi mumkin.
Tub jinslar hosil bo'lishiga nisbatan
magmatik, cho'kindi va
metamorfik guruhlarga bo'linadi.
Magmatik jinslari erib turgan magmaning sovushidan hosil
bo'lib, ularga granit, siyenit, diorit, gabbro, diobaz, bazalt va
shu kabi boshqa qattiq kon jinslari kiradi.
Cho'kindi jinslar, asosan, yog'ingarchilik natijasida suv
tarkibidagi jins zarrachalarining cho'kishi, shuningdek, muzlik-
lar harakati natijasida hosil bo'lib, ularga ko'mir, argellit,
alevrolit, qumtosh, ohaktosh, gil kabi jinslar kiradi.
Metamorfik jinslar — magmatik va cho'kindi jinslarning
yer ostida bosim va harorat va ta'sirida o'zgargan ko'rinishi
bo'lib, ularga, asosan, kvarsitlar va marmarlar misol bo'ladi.
Yer qobig'ining yuqori qismi (16—20 km chuqurlikkacha),
asosan magmatik jinslardan tashkil topgan (95%), metomorfik
jinslar 4% ni, cho'kindi jinslar esa 1% ni tashkil qiladi.
Kon jinslari bitta yoki bir necha mineral zarrachalardan
tashkil topgan bo'ladi.
Yer qobig'i yoki uning ustida sodir bo'lgan fizikaviy-
kimyoviy hodisalar oqibatida hosil bo'lgan tabiiy birikmalar
mineral deb ataladi.
Kon jinslari va minerallar, agar ulardan tabiiy holda yoki
qayta ishlashdan so'ng foydalanish mumkin bo'lsa, foydali
qazilma hisoblanadi. Tabiatda foydali qazilmalar qattiq, suyuq
va gazsimon ko'rinishlarga ega bo'ladi.
Foydali qazilma yotqizig'ini o'rab olgan jinslar puch
(foydasiz) jinslardir. Kon jinslarini foydali qazilma va puch
jinslarga ajratish nisbiy hisoblanadi.
Yer qobig'ida tabiiy ravishda to'plangan va ma'lum hajmga
ega bo'lgan jinslar foydali qazilma koni deb ataladi. Ular
tub va
sochma ko'rinishda bo'ladi.
Tub konlar — o'zlari hosil bo'lgan joydan qo'zg'almagan
konlar. Sochma konlar esa tub konlarining fizik yemirilishi
natijasida maydalanib, o'z joyida qolgan yoki ma'lum masofaga
shamol va suv oqimi orqali tarqalgan konlardir. Agar sochma
konlar maydalangan joyida qolgan bo'lsa, bunday konlar
elyuvial sochma konlar, tub konga nisbatan ma'lum masofaga
tarqalgan bo'lsa,
delyuvial sochma konlar deb yuritiladi.
Qazib olinayotgan foydali qazilmaga nisbatan konlar ruda
va noruda konlariga ajratiladi. Tarkibida turli metallar, kimyo
sanoati uchun kerakli bo'lgan minerallar (foydali kompo-
nentlar) bo'lgan foydali qazilma konlari ruda konlari deyiladi.
Ko'mir, neft, tabiiy gaz, tabiiy qurilish materiallari konlari
esa noruda konlaridir.
1.3. Foydali qazilma konlarining shakllari va yotish elementlari
Qattiq foydali qazilma konlari yer qobig'ida joylashishi
bo'yicha to'g'ri va noto'g'ri shaklli konlarga ajratiladi. To'g'ri
shaklli konlarni qatlamli va qatlamsimon ko'rinishga ega bo'lgan konlar tashkil qiladi. Yer qobig'ida keng tarqalgan, plita-
simon ko'rinishga ega bo'lgan, har ikki tomonidan bir-biriga
deyarli parallel tekisliklar bilan chegaralangan foydali qazilma
yotqizig'i «qatlam» deb ataladi. Ikki jins qatlamini bir-biri
bilan ustma-ust tutashish tekisligi qatlamlanish tekisligi hisob-
lanadi.
Foydali qazilma qatlami tepasiga joylash-
gan jins qatlami qatlamning shifti yoki «osil-
ma» yoni deyiladi.
Qatlam ostidagi jinslar esa, qatlam asosi
(zamini) yoki «yotish» yoni deyiladi.
Qatlamlar oddiy (bir tarkibli) va murakkab
(ko'p tarkibli) bo'lishi mumkin (1.3-rasm).
Cho'kindi jinslar tarkibida hosil bo'lgan
foydali qazilma konlari, asosan, to'g'ri shaklli
konlar hisoblanadi (ko'mir, yonuvchi slanes,
mineral tuzlar, gips, marganes va boshqa
foydali qazilma konlari).
Bir necha qatlamlar yer qobig'ida o'zaro
parallel va bir-biriga yaqin joylashgan bo'lsa,
ular qatlamlar dastasi (svitasi) deb ataladi.
Yertomir, shtok, linza va shu kabi nogeometrik shaklga
ega bo'lgan foydali qazilma konlari noto'g'ri shaklli konlar
hisoblanadi. Odatda, ruda konlari noto'g'ri shaklli konlardir.