20 kunda ota-onalarga ilhomlantiruvchi tavsiyalar

Ikkinchidan, o’zingizni boshqalar bilan qiyoslashni bas qiling!

Ijtimoiy  media  tarmoqlarida  o’ziga  juda  ishonadigan  bo’lib  ko’rinadigan  onalar  real

hayotda  aslida  xuddi  biz  kabi  qo’rqadilar.  Ular  ham  o’z  farzandlari  haqida  biz  kabi

qayg’uradilar. Instagramda uylarini har doim juda toza-ozoda va tartibli ko’rsatadigan

onalar  -  balki,  ularning  ham  kamera  ortidagi  qolgan  joylari  tartibsiz  bo’lib  yotgandir?

Ular shunchaki uyining bir burchagini faqatgina instagramda ko’rsatish uchun ajratgan

va uyning qolgan joylari to’zg’ib yotgan bo’lishi mumkin. Ijtimoiy media tarmoqlari va

lahzada  qoniqish  ko’nikmalari  onaliknig  zimmasiga  qo’shimcha  yuk  va  bosim

qo’shmoqda.  Shu  sababdan,  o’zingizni  boshqalar  bilan  qiyoslashni  to’xtating  va

yelkangizdagi bosimni yengillashtiring. 

Haqiqat shundaki, barchamizning zaif tomonlarimiz va zaif daqiqalarimiz bor. Biroq, biz

hammamiz  tashqi  dunyoga  o’zimiznining  faqatgina  kuchli  taraflarimiz  va  kuchli

daqiqalarimizni namoyish etamiz. Siz o’zingizning kuchsiz vaqtlaringizni boshqalarning

kuchli onlariga taqqoslay olmaysiz. Biz o’zga bir kishining to’liq hayot hikoyasini hech

qachon bilolmaymiz va o’t narigi tomonda hech qachon yashilroq emas.

---

Ko’pincha,  ona  sifatida  hech  qachon  g’alaba  qozona  olmaydigandek  his  qilamiz.  Siz

o’smir  yoshdagi  farzandingiz  bilan  sifatli  vaqt  o’tkazmaganingiz  uchun  o’zingizni

aybdor his qilasiz. Agar u bilan vaqt o’tkazsangiz, endi  kichkintoylaringizni  “e’tiborsiz

qoldirganingiz”  uchun  o’zingizni  aybdor  his  qilasiz.  Bolalaringizga  ko’proq  ekran

vaqtiga  ruxsat  berganingiz  uchun  o’zingizni  aybdor  his  qilasiz.  Agar,  ekran  vaqtini

to’xtatib  qo’ysangiz,  endi  farzandlaringizning  tashqi  dunyoda  sodir  bo’layotgan

voqealardan  "kamroq"  xabardorligi  uchun  o’zingizni  yana  aybdor  his  qilasiz.  Ular

go’yoki  pufakcha  ichida  qolib  ketayotganday  va  qachonki  bu  pufakcha  yorilib  ketsa,

ularga nima bo’lishini o’ylab xavotirlanasiz. 

Onalik  biz  hayotimiz  davomda  o’ynaydigan  eng  qiyin  roldir.  “Aybdor  ona”  hissi  rolini

bajarayotganda o’zimizni yaxshi his qilmasligimiz bizni sarosimaga soladi, adashtiradi

va  ko’pincha  ruhan  charchatib  qo’yadi.  Bu  sizni  ona  sifatida  to’laqonli  faoliyat  olib

borishingizga to’sqinlik qiladi. 

Aybdorlik  hissinig  aksariyati  bolalarimizga  nisbatan  emas,  balki  o’zimizning  o’zimizga

bo’lgan  munosabatimizni  aks  ettiradi.  Hech  bir  narsa  o’z  yo’lida  ketmayotgandek

tuyulsa, biz o’zimizni "onalik" darajasiga noloyiq degan xulosaga kelamiz. 

Biz  o’zimizni  "aybdor"  deb  hisoblashimiz  abadiy  davom  etadi  deb  o’ylaymiz.

Farzandlarimizga  zarar  yetkazib  qo’ydik  va  bu  vaziyat  endi  hech  qachon  yaxshi

tomonga  o’zgarmaydi  deb  taxmin  qilamiz.  Bolalar  ko’pincha  bu  holatimizni  sezishadi

va  go’yoki  taxminlarimizni  amalga  oshirayotgandek  ularga  muvofiq  tarzda  yetishib

chiqishadi.