10-Mavzu. Mutaxassislarning ish faoliyati. Reja

maslakli, ya’ni o‘ziga xos aqidalari bilan boshqalardan ajralib turuvchi ijtimoiy, siyosiy, ilmiy, g‘oyaviy va diniy yo‘l sohibi;

taqvodor, ya’ni birovning haqiga xiyonat qilmaydigan;

sharm-hayoli, ya’ni har qanday nojo‘ya xatti-harakatlardan o‘zini tiya oladigan;

oriyatli, ya’ni o‘ziga nomunosib yoki ep ko‘rilmagan ishdan, narsadan hijolat tortadigan;

andishali, ya’ni oqibatini o‘ylab ish qiladigan, yuz-xotirni biladigan, farosatli;

vijdonli, ya’ni nohaq, adolatsiz ishlardan g‘azabga keladigan, bularga qarshilik bildiradigan, o‘z faoliyatining yaxshi tomonlaridan qanoatlanib, xursand bo‘ladigan, yomon tomonlaridan norozi bo‘lib, ruhan eziladigan, ya’ni vijdon azobiga tushadigan.

Oddiy tarzda aytganda:

Imon uya narsaning butunligidan hosil bo‘ladi: e’tiqod, iqror va amal. E’tiqod – ishonch. Iqror – so‘zda buni tan olish. Amal – ya’shi ishlar bilan uni isbotlash.

Insof – adolat va vijdon amri bilan ish tutish tuyg‘usi va qobiliyati, ishda, kishilarga munosabatda halollik, to‘g‘rilik. Barobarlik, sofdillik va haqiqatgo‘ylikdir. O‘zgani o‘z o‘rniga va shuningdek o‘zini o‘zgani o‘rniga xayolan qo‘yib ko‘rish ham insofga kiradi. YUqorida ta’kidlaganimizdek, to‘q ochni, boy kambag‘alni, baxtli baxtsizni, tolei baland tolei zabunni, omadli omadsizni, sog‘lom va bemorni o‘z o‘rniga qo‘yib ko‘rolsa va aksincha ham xuddi shunday bo‘lsa, olam guliston – insoflilar safi ko‘payaveradi.

Insof – har qanday kishining, xususan, rahbar yoki tadbirkorning jamiyat oldida, tevarak-atrofidagi kishilar nazarida o‘z xatti-harakati bilan ma’naviy mas’uliyatni his etishining ifodasidir.

Adolat – barcha fazilatlar ichidagi eng oliy fazilatdir. Adolatparvar tadbirkor yoki rahbarning axloqiy hislatlari bemalol qonun o‘rnini bosa oladi. Ulug‘ alloma Nasriddin Tusiy ijtimoiy adolatning uch asosiy talabi mavjudligi va jamiyat taraqqiyotini belgilovchi muhim omil ekanini alohida uqtirgan edi: