141-20- guruh talabasi
Baxritdinov Jamshid
Mavzu: Qurilishda ilmiy-texnika taraqiyotini bashoratlash va rejalashtirish.
Reja:
1. Qurilishda texnik rivojlanish darajasi.
2. Samarali texnika texnologiyalardan foydalanish.
3. Bashoratlash haqida.
Qurilishda ilmiy texnik-taraqqiyotni bashoratlash va rejalashtirish Milliy
iqtisodiyot, tarmoq iqtisodiyoti va ishlab chiqarish bo‘g‘inlaridagi
iqtisodiyot
bo‘lishiga qaramasdan, erishilgan natijalarni baholamasdan va kelgusidagi
isti
qbollarni belgilab olmasdan o‘z
-
o‘zidan boshqarilishi mumkin emas. Ularni
barchasi ITTni bashoratlashni va xususan rejalashtirishni qurilishni
boshqarishning muhim masalalarini samarali xal qilishda o‘z aksini topadi.
Bashoratlash - davlat iqtisodiyotining holati yoki uning alohida tarmoqlari,
yo‘nalishlari va sohalari xaqida ilmiy tasdiqlangan holda oldindan aytib
berish, shuningdek iqtisodiyotning u yoki bu holatiga erishishning muqobil yo‘llari,
usullari va muddatlari to‘g‘
risida mushohada yuritish demakdir. Boshqaruv
jarayoni sifatida bashoratlash iqtisodiyot rivojlanishining istiqbollarini baholash
va uning holatini tahlil qilish bilan bog‘liq. Uning ko‘p tarqalgan shakllaridan
bashoratlashning rejalashti
rish bilan bevosita o‘zaro aloqadorligini ta’minlovchi
dastur, masalani qo‘yish usul va uslublar bo‘lib hisoblanadi. Ilmiy texnik
taraqqiyotni rejalashtirish - bu qurilishda fan va texnika rivojlanishi bilan
bog‘liq bo‘lgan joriy m
asalalarni hal qilishga qaratilgan bashoratlashning
tarkibiy bir qismidir. U ilmiy texnik rivojlanishning davlat dasturlari,
shuningdek qurilish materiallari sanoatida bevosita faoliyat yuritadigan
tashkilot va korxonalar tomonidan olib boriladigan tashkiliy-texnik tadbirlar
bilan belgilanadigan masalalar asosida amal oshiriladi. Rejalashtirish jarayonida
qurilish ishlab chiqarishining texnik darajasi va iqtisodiy samaradorligini
oshirish, qurilishni tashkil etishning eng yaxshi loyiha ~ 142 ~ namunalari,
texnik takomillashtirish, ilmiy tadqiqot va loyihalashtirish institutlari, ulardagi
olimlar va ratsionalizatorlar tomonidan ishlab chiqilgan texnik innovatsiyalar,
ilg‘or qurilish tashkilotlarining tajribalari o‘z aksini topmog‘i lozim. Qurilish
soxasidagi tashkilot va korxonaarning texnik rivojlanish darajasining asosiy
ko‘rsatkichlari bo‘lib quyidagilar hisoblanadi:
1.Samarali qurilish konstruksiyaliridan va yangi qurilish materiallaridan
foydalanish;
2.Qurilish-montaj jarayonlarini mexanizatsiyalash, kompleks mexanizatsiyalash va
avtomatlashtirishni rivojlantirishning keyingi bosqichiga o‘tish;
3.Qurilish ishlab chiqarishining etakchi texnologiyasini amaliyotga tadbiq
etish;
4
.Ko‘rgazmali qurilishni tashkil etish.
Bozor iqtisodiyoti sharoitida tashkilotlar va korxonalarga barcha sohalarda
huquq va erkinliklar berilib, sobiq itifoq davrida bo‘lganidek yuqoridan
ko‘rsatmalar berilmay, balki texnik rivojlanish korxona va tashkilotlarning o‘z
tashabbuskorligidan kelib chiqadi. Bu masala qurilish tashkilotining bosh
muxandisi raxbarligi ostida hal qilinadi va kerak bo‘lganda bunga korxonaning
iqtisodiy instrumentlari jalb qilinadi. Dastavval reja va dasturning asosiy
yo‘nalishlarini belgilovchi tadbirlar ro‘yxati tuziladi, ushbu ro‘yxatda
tadbirlarning qisqacha tasnifi va ularning qaysi ob’yektlarda amalga oshirilishi
ko‘rsatiladi. Rejaga kiritiladigan har bir tadbir zarur texnik iqtisodiy h
isob
kitoblar natijasida tasdiqlanadi, malakali ishchilardan tashkil topgan
tashabbuskor gurux tashkil etiladi. Bu ishlab chiqarish rezervlvridan maksimal
darajada foydalanishni ta’minlovchi rejalarni sistematik ravishda takomillashtirish
va ularga zarur tuzatishlar kiritish imkoniyatini beradi. Yangi texnika va tashkiliy
xo‘jalik tadbirlari rejalarini bajarish jarayonida, qurilish sohasidagi yangi
kashfiyotlar, ratsionalizatorlik takliflari, shuningdek zamonaviy fan va
texnikadagi yutuqlar hisobga olinishi kerak. Ilmiy texnik-taraqqiyotni
rejalashtirishda shuni hisobga olish muhimki turli g‘oya, fikr va yangiliklar
paydo bo‘lishi mumkin, ularni amaliyotga qo‘llash esa
qurilish sanoatidagi
korxona va tashkilo
tlarning o‘z kuchlari bilan amalga oshiriladi, bular qatoriga
quyidagilarni kiritish mumkin: Institutlar
—
birlamchi tadqiqotlarga
ixtisoslashgan va fanning ma’lum bir
sohasidagi rivojlanish uchun javobgar
tashkilot; Ilmiy tadqiqot institutlari
—
ikkilamchi tadqiqiy ishlarga
ixtisoslashgan va ma’lum bir tarmoqni ishlab chiqarish yoki ilmiy texnik darajasiga
javobgar bo‘lgan tashkilot; Loyihalash, konstruktorlik, texnologik tashkilotlar,
texnologik iqtisodiy tadqiqot institutlari
—
konstruktorlik texnologik loyihalash
yoki tashkiliy ishlab chiqarishga ixtisoslashgan mahsulot samaradorligi,
texnologiyasi ishlab chiqarishini tashkil etish va loyihalarga javobgar
hisoblanuvchi tarmoqli tashkilotlar. Bu yerga u yoki bu institutlarga xizmat
ko‘rsatuvchi tashkilotlar kirmaydi.
M
ontaj, ishga tushirish va ta’mirlash bilan
bog‘liq bo‘lgan jarayonlarni boshqarish bilan shug‘ullanuvchi tashkiliy texnik
institutlar, asosiy ishlanmalarni yaratishga qaratilgan maxsus labaratoriyalar.
Qurilishda ilmiy texnik-taraqqiyotni bashoratlash va rejalashtirish Milliy
iqtisodiyot, tarmoq iqtisodiyoti va ishlab chiqarish bo‘g‘inlaridagi iqtisodiyot
bo‘lishiga qaramasdan, erishilgan natijalarni baholamasdan va kelgusidagi
istiqbollarni belgilab olmasdan o‘z
-
o‘zidan boshqarilishi mumkin emas. Ularni
barchasi ITTni bashoratlashni va xususan rejalashtirishni qurilishni
boshqarishning muhim masalalarini samarali xal qilishda o‘z aksini topadi.
Bashoratlash - davlat iqtisodiyotining holati yoki uning alohida tarmoqlari,
yo‘nalishlari va sohalari xaqida ilmiy tasdiqlangan holda oldindan aytib
berish, shuningdek iqtisodiyotning u yoki bu holatiga erishishning muqobil
yo‘llari, usullari va muddatlari to‘g‘risida mushohada yuritish demakdir.
Boshqaruv jarayoni sifatida bashoratlash iqtisodiyot rivojlanishining
istiqbollarini baholash va uning holatini tahlil qilish bilan bog‘liq. Uning ko‘p
tarqalgan shakllaridan bashoratlashni
ng rejalashtirish bilan bevosita o‘zaro
aloqadorligini ta’minlovchi dastur, masalani qo‘yish usul va uslublar bo‘lib
hisoblanadi. Ilmiy texnik taraqqiyotni rejalashtirish - bu qurilishda fan va
texnika rivojlanishi bilan bog‘liq
bo‘lgan joriy masalalarni hal qilishga
qaratilgan bashoratlashning tarkibiy bir qismidir. U ilmiy texnik rivojlanishning
davlat dasturlari, shuningdek qurilish materiallari sanoatida bevosita faoliyat
yuritadigan tashkilot va korxonalar tomonidan olib boriladigan tashkiliy-texnik
tadbirlar bilan belgilanadigan masalalar asosida amal oshiriladi. Rejalashtirish
jarayonida qurilish ishlab chiqarishining texnik darajasi va iqtisodiy
samaradorligini oshirish, qurilishni tashkil etishning eng yaxshi loyiha ~ 142 ~
namunalari, texnik takomillashtirish, ilmiy tadqiqot va loyihalashtirish
institutlari, ulardagi olimlar va ratsionalizatorlar tomonidan ishlab chiqilgan
texnik innovatsiyalar, ilg‘or qurilish tashkilotlarining tajribalari o‘z aksini topmog‘i
lozim. Qurilish soxasidagi tashkilot va korxonaarning texnik rivojlanish
darajasining asosiy ko‘rsatkichlari bo‘lib quyidagilar hisoblanadi: 1.Samarali
qurilish konstruksiyaliridan va yangi qurilish materiallaridan foydalanish;
2.Qurilish-montaj jarayonlarini mexanizatsiyalash, kompleks mexanizatsiyalash
va avtomatlashtirishni rivojlantirishning keyingi bosqichiga o‘tish; 3.Qurilish
ishlab chiqarishining etakchi texnologiyasini amaliyotga tadbiq etish;
4.Ko‘rgazmali qurilishni tashkil etish. Bozor iqtisodiyoti sharoitida tashkilotlar
va korxonalarga barcha sohalarda huquq va erkinliklar berilib, sobiq itifoq
davrida bo‘lganidek yuqoridan ko‘rsatmalar berilmay,
balki texnik rivojlanish
korxona va tashkilotlarning o‘z tashabbuskorligidan kelib chiqadi. Bu masala
qurilish tashkilotining bosh muxandisi raxbarligi ostida hal qilinadi va kerak
bo‘lganda bunga korxonaning iqtisodiy instrumentlari jalb qilinadi. Das
tavval reja
va dasturning asosiy yo‘nalishlarini belgilovchi tadbirlar ro‘yxati tuziladi, ushbu
ro‘yxatda tadbirlarning qisqacha tasnifi va ularning qaysi ob’yektlarda amalga
oshirilishi ko‘rsatiladi. Rejaga kiritiladigan har bir tadbir z
arur texnik iqtisodiy
hisob kitoblar natijasida tasdiqlanadi, malakali ishchilardan tashkil topgan
tashabbuskor gurux tashkil etiladi. Bu ishlab chiqarish rezervlvridan maksimal
darajada foydalanishni ta’minlovchi rejalarni sistematik r
avishda takomillashtirish
va ularga zarur tuzatishlar kiritish imkoniyatini beradi. Yangi texnika va tashkiliy
xo‘jalik tadbirlari rejalarini bajarish jarayonida, qurilish sohasidagi yangi
kashfiyotlar, ratsionalizatorlik takliflari, shuningdek zamonaviy fan va
texnikadagi yutuqlar hisobga olinishi kerak. Ilmiy texnik-taraqqiyotni
rejalashtirishda shuni hisobga olish muhimki turli g‘oya, fikr va yangiliklar
paydo bo‘lishi mumkin, ularni amaliyotga qo‘llash esa qurilish
sanoatidagi
korxona va tashkilotlarning o‘z kuchlari bilan amalga oshiriladi, bular qatoriga
quyidagilarni kiritish mumkin: Institutlar
—
birlamchi tadqiqotlarga
ixtisoslashgan va fanning ma’lum bir sohasidagi rivojlanish uchun javobgar
tashkilot; Ilmiy tadqiqot institutlari
—
ikkilamchi tadqiqiy ishlarga
ixtisoslashgan va ma’lum bir tarmoqni ishlab chiqarish yoki ilmiy texnik
darajasiga javobgar bo‘lgan tashkilot; Loyihalash, konstruktorlik, texnologik
tashkilotlar, texnologik iqtisodiy tadqiqot institutlari
—
konstruktorlik
texnologik loyihalash yoki tashkiliy ishlab chiqarishga ixtisoslashgan mahsulot
samaradorligi, texnologiyasi ishlab chiqarishini tashkil etish va loyihalarga
javobgar hisoblanuvchi tarmoqli tashkilotlar. Bu yerga u yoki bu institutlarga
xizmat ko‘rsatuvchi tashkilotlar kirmaydi. Montaj, ishga tushirish va ta’mirlash
bilan bog‘liq bo‘lgan jarayonlarni boshqarish bilan shug‘ullanuvchi tashkiliy
texnik institutlar, asosiy ishlanmalarni yaratishga qaratilgan maxsus
labaratoriyalar, ularni sinash ishlari bilan ~ 143 ~ shug‘ullanuvchi
tashkilotlarga quyidagilar kiradi: yangiliklarni tarqatish bilan shug‘ullanuvchi
ilmiy-texnik va boshqa institutlar. Ushbu tashkilotlarni shuningdek
bo‘ysundirilganligi, faoliyat miqyoslari (tarmoqli, tarmoqlararo, tarmoqlar osti,
xududiy), ixtisoslik boshqalar bo‘yicha turkumlash mumkin. Hozirgi bozor
iqtisodiyoti sharoitida asosiy muammo fanning muvafaqiyatli faoliyat yuritishi
uchun sharoit yaratish, uni bir me’yoda saqlash, ilmiy
-texnik tadqiqotlar
samaradorligini oshirish va ilmiy texnik-
taraqqiyotning asosiy yo‘nalishlaridagi
resurslar jamlanmasini ta’minlash bo‘lib hisoblanadi.
Aynan shu maqsadda
akademik va ixtisoslashgan ilmiy tadqiqot muassasalarining erkinliklarini
oshirish, ilmiy tadqiqotlarni tanlov-
shartnomali tamoyil bo‘yicha tashkil
etilishiga, shuningdek ularni ilmiy texnik dasturlar asosida moliyalashtirish
tizimiga o‘tish maqsadga muvofiq xisoblanadi. Bunda faoliyat yuritish ob’kti
bo‘lib tanlov loyihasi hisoblanadi, sub’ekti bo‘lib esa uni ilgari surgan olimlar
guruxi yoki ilmiy tadqiqot institutlari hisoblanadi. Ayni chog‘da
tashkilot yoki
korxanalar va ilmiy tadqiqot institutlari o‘rtasida o‘zaro aloqalarni o‘rnatish
lozim, bu birinchidan ixtiro qilingan «velosiped»ni qayta ixtiro qilishning
oldini oladi, ikkinchidan esa fan va texnika rivojlanishiga qaratilgan ilmiy
texnik-taraqqiyotning samaradorligini oshirish imkonini beradi.
Ilmiy texnik-taraqqiyot borasidagi iqtisodiy samaradorlik va ish mahsuldorligini
baholash fan va texnika rivojlanishiga, tashkiliy-
texnik va xo’jalik tadbirlarini
olib
borishga o’z hissasini qo’shadi. Bunda tarmoq darajasida asosan quyidagilar
muhim sanaladi:
Loyihalarning yangiligi va istiqbolligi;
Ishlab chiqarishning texnik darajasi va texnik iqtisodiy
Ko’rsatkichlarini oshirishda qo’shilgan amaliy ulushi;
Ish si
fatini tushirmagan holda o’z muddatida bajarish;
Ilmiy texnik loyihalarni amalga oshirishdan olinadigan iqtisodiy
Samaradorlik;
Yangiliklarning mazkur sohada mavjud o’zimizning va chet el yutuqlaridan Farqi.
Qurilishda ilmiy texnik-taraqqiyotning samarador
ligini baholashning eng ko’zga
ko’ringan sohalari bo’lib quyidagilar hisoblanadi:Konstruktiv va xajmiy
-rejaviy
yechimlarsiz ishlab chiqarish resurslarini tejalishini ta’minlovchi yangi texnologik
jarayonlarni qo’llash, ishlab chiqarishni mexanizasiyalash,
ishlab chiqarish va
mehnatni tashkil etish usullari. Bu yerda samaradorlikni baholash quyidagi
formula asosida baholanadi:
Ma’lumki, har qanday tarmoqdagi ishlab chiqarish jarayoni uchta asosiy element:
mehnat qurollari, mehnat predmetlari va
bevosita mehnatning o’zidan, ya’ni
inson faoliyatidan tashkil topadi.
Resurslar tushunchasi
–
bu pul mablag’lari, qimmatbaho buyumlar, qonunlar, joriy
va kelgusidagi imkoniyatlar, daromadlar va ularning manbalaridir. Resurslar tabiiy,
moddiy, iqtisodiy, mo
liyaviy resurslar, mehnat resurslari va hokazolar bo’lishi
mumkin. Korxonalar, tarmoqlar va butun mamlakatning resurs imkoniyatlari
qanchalik keng va katta bo’lsa, iqtisodiyot va uning rivojlanish istiqbollari ham
shunchalik barqaror bo’ladi.
Ishlab chiqarish salohiyati
–
bu korxona, tashkilot va butun tarmoqning berilgan
resurslar asosida u yoki bu hajmdagi mahsulot ishlab chiqarish imkoniyati yoki
qobiliyatidir. Shuning uchun ham, ishlab chiqarish salohiyatini ishlab chiqarishning
resurs imkoniyatlariga taqqoslanadi.
Ishlab chiqarish salohiyatining resurslar bilan ta’minlanganlik darajasiga o’zaro
bog’liqligini ishlab chiqarish sharoitlari hamda u yoki bu mahsulotga bo’lgan
ehtiyojlarni (iste’molchilik talabini) hisobga olgan holda tasvirlash mumkin.
Foydalanilgan adabiyotlar.
1.
Loyihani boshqarish bo’yicha bilimlar uchun qo’llanma. Loyiha menejmenti
instituti standartlar qo’mitasi, 1996 y.
2.
Liberzon V. I. Loyihani boshqarish asoslari. M., 1997 yil.
3.
Edvard Fern. “Vaqtdan foyda” loyihasini boshqarish. Moskva: O’rgimchakni
boshqarish texnologiyalari, 1999 y.
4.
www.arxiv.uz
5.
www.lex.uz
Do'stlaringiz bilan baham: |