1. Moddiy (ashyoviy) manbalar

3.Lingvistik manbalar. Tilimizda, aniqrog‘i uning leksik tarkibida, uzoq o‘tmishdan qolgan, ijtimoiy-iqtisodiy, ma’muriy va yuridik atamalar: xiroj(o‘rta asrlarda aholidan, asosan dehqonlardan olinadigaya asosiy soliq; daromad solig‘i), ushr(soliq turlaridan; daromadning o‘ndan bir qismini tashkil etgan), zakot(chorva va o‘lik mol-mulkdan yiliga bir marta olinadigan jarima; molning qirqdan bir qis­mini tashkil etgan), suyurg‘ol(shahzodalar va amirlarga toju taxt oldida ko‘rsatgan katta xizmatlari uchun berilgan yer-suv), cherik(qo‘shin), qorovul(qo‘shinning oldi va yon tomonlarida boradigan maxsus harbiy bo‘linma), xalifa(Muhammad payg‘ambarning o‘rinbosari; o‘rta asrlarda arab musulmon feodal davlatining boshlig‘i), mirishkor(to‘g‘rirog‘i— miri shikor; podshoh va xonlarning ov qushlari va ov hayvonlarini tasarruf etuvchi mansabdor; ov mutasaddisi), mirob(suv taqsimoti bilan shug‘ullauvchi mansabdor), qozi(shariat asosida ish yurituvchi sudya), yorlig (o‘rta asrlarda oliy hukmdor tarafidan beriladigan rasmiy hujjat), vaqfnoma(yer-suv yoki daromadning ma’lum qismining masjid, Madrasa va mozorlarga in’om etilganligi haqida tuzilgan maxsus hujjat); joy hamda xalq, qabila va urug‘ nomlari: Aravon, Kampir ravot, Nukus, Xo‘jayli, Chinos, Nayman, Mang‘it, Saroy, Qo‘ng‘irot va boshqalar juda ko‘p uchraydi. Ularning kelib chiqishi va etimologiyasini lingvistika (lotin. lingua — til) fani o‘rganadi.