1-Mavzu: XI xv asrlarda Angliya Mustahkamlash uchun savollar

2.Usmonning taxt vorisi Urxon davrida (1326—1359 y-.) turklar orasida xalq lashkari tipidagi muntazam qo’shinlardan tashqari, yanicharlardan iborat professional piyoda askarlarning doimiy otryadlari ham bor edi. Yanicharlar safiga asir qilib olingan va zo’rlab islom diniga kiritilgan yoshlardan terib olinardi, shuningdek, sipohiylardan iborat o’ziga xos otliq askarlar ham bo’lardi. Sipohiylarga ko’rsatgan harbiy xizmatlari badaliga yer in'om qilinardi, ya'ni G’arbiy Yevropadagiga o’xshagan o’ziga xos harbiy benefitsiya ulashilardi. Turklar vizantiyaliklarning tajribasidan o’rganib, jang paytlarida qamal qilish ishiga katta e'tibor berardilar (devor teshadigan qurol, qamal minoralari va boshqalarni ishlatardilar). XIV asr oxirida va XV asrda turklar o’q otadigan qurol ishlata boshladilar, jumladan, ko’p miqdorda zambarak otishni qo’lladilar. Esh Turkiya davlatida feodallasha boruvchi urug’-qabila zodagonlari asosiy rahbarlik rolini o’ynab, ular oddiy ko’chmanchi-jangchilar otryadlariga boshchilik qilardilar. Saqlanib qolgan patriarxal-qabilachilik munosabatlari usmon qo’shinini ma'lum darajada birlashtirdi va barqaror bir qo’shinga aylantirdi. Boshqa ko’chmanchilarnipg qo’shinlari singari, usmonlar qo’shinli ham shiddatliligi va chaqqonligi bilan ajralib turardi, bu qo’shin o’troq aholini, ayniqsa shaharlarni talashdan manfaatdor edi.