1-Mавзу: Тил-ягона тизимлар мажмуи сифатида

Товуш тушиши – талаффузда бирор товуш туширилади (шаҳар-шаҳри). Сингорманизм – унли товушларнинг мослашуви, оҳангдошлиги, уйғунлашишидир.
Ассимиляция – икки ўхшаш товушнинг ўхшаш бўлиб қолиши.
Диссимиляция – иккита ўзшаш товушнинг ноўхшаш бўлиб қолиши.
Метатеза – ундош товушларнинг ўрин алмашиши.
Ушбу ишда товуш ўзгаришлари ва унинг турлари мисоллар орқали таҳлил қилинади.


Адабиётлар:
1.Асқарова М., Абдураҳмонов Ҳ. Ўзбек тили грамматикасининг практикуми. Т.1972.
2.Асқарова М.,Қосимова К., Жамолхонов Ҳ. Ўзбек тили. Т. 1989.
3.Мирзаев М. ва бошқалар. Ўзбек тили. Т. 1978.
4.Миртожиев М.Ўзбек тили фонетикаси. Т. 1981.
5.Ҳозирги ўзбек адабий тили. Т. 1980.
6. Неъматов Ҳ. Ўзбек тили тарихий фонетикаси.Т. 1992.


21-Мавзу: Ўзбек графикаси ҳақида
Режа:
1. Графика ҳақида умумий маълумот. Товуш ва ҳарф муносабати.
2. Ҳозирги ўзбек графикаси ҳақида.
3. Графема ва орфографик белгилар ҳақида.
Таянч тушунчалар: Графика – тилшуносликнинг ёзма нутқнинг ҳарфлар тизимини ўрганадиган бўлими.
Ҳарф – нутқ товушларининг ёзувдаги шакли.
Алифбо (ёки алфавит) – маълум тартибда жойлашган ҳарфлар қатори.
Ёзувлар тарихи – халқимиз тарихининг маълум даврларида қўлланилиб келинган ёзувлар таҳлили.
Мазкур ишда графика ҳақида маълумот берилади, ўзбек алифбосидаги ҳарфлар, уларнинг кўринишлари гуруҳланади, халқимиз тарихида қўлланилган миххат, сўғд ёзуви, урхун-энасой ёзуви, уйғур ёзуви, араб, лотин, кирилл ёзувлари ҳақида маълумот берилади.
Адабиётлар:
1.Асқарова М., Абдураҳмонов Ҳ. Ўзбек тили грамматикасининг практикуми. Т. 1972.
2. Асқарова М., Қосимова К., Жамолхонов Ҳ. Ўзбек тили. Т. 1989.
3. Мирзаев М. ва бошқалар. Ўзбек тили. Т. 1978.
4. Миртожиев М.Ўзбек тили фонетикаси. Т. 1981.
5. Неъматов Ҳ. Ўзбек тили тарихий фонетикаси.Т. 1992.
6. Содиқова М., Усмонова Ў. Ўзбек тилининг орфоэпик луғати. Т. 1977.