1-mavzu. “Sivilizatsiya” tushunchasi. Uning ta’rifi va o’ziga xos sifatlari Asosiy savollar

15-mavzu: Qadimgi Rim sivilizatsiyasi

Asosiy savollar:

1. 
   Rim sivilizatsiyasining taraqqiyot omillari va bosqichlari
   
2. 
   Rim sivilizatsiyasining asosiy yutuqlari
   

1-savolning bayoni:

O’rtayer dengizining markazidagi Appenin yarimorolida yana bir dengiz sivilizatsiyasi – Qadimgi Rim sivilizatsiyasi vujudga kelgan. Uning shakllanishida qulay geografik va iqlim sharoitlari muhim rol o’ynagan. Aynan shu qulay iqlim sharoiti ushbu yarimorolning janubiy qismida yunon kaloniyalarining vujudga kelishiga va uning “buzoqchalar mamlakati” deb nom olishiga sabab bo’ldi. Biroq, Italiya foydali qazilmalarga nisbatan kambag’al.

Qadimgi Rim sivilizatsiyasining yuragiga aylangan Appenin yarimoroli hududida etnik, til va madaiy jihatdan turli-tuman xalqlar yashagan. Uning qadimgi aholisi: Italiyada liqurlar, Sitsiliya orolida – sikanlar, Korsika orolida – korslar, Sardiniyada – sardlar bo’lgan. M.a. II m.y. oxirlaridan Dunay havzasi va Kichik Osiyoning g’arbiy hududlaridan yarimorolga turli qabilalar kirib kela boshlagan, ularning orasida eng ko’p sonlisi indoevropalik italiylar edi. M.a. I m.y.da Italiyaning asosiy aholisini Latsiy viloyatida istiqomat qilgan lotinlar, osklar, umbrlar, sabeylar, shu jumladan samnitlar, sabiniyaliklar tashkil etardi. Lotinlar va sabiniya qabilalarining aralashuvidan rimliklar shakllangan. Tibrdan shimoli-g’arbda Kichik Osiyodan kirib kelgan etrusklar istiqomat qilgan. Etrusklar finikiya alifbosi asosida yaratilgan o’z yozuvlariga ega bo’lishgan. Mohir metallurg, quruvchi, dengizchi bo’lgan etruslar m.a. III asrda rimliklar tomonidan bo’ysundirilgan va ularning yutuqlari rimliklar tomonidan o’zlashtirilgan. Shu tariqa uzoq davom etgan etnomadaniy qorishuv natijasida m.a. I asrga kelib Appenin yarimorolida lotin tilida so’zlashuvchi yagona italiy xalqi shakllangan.

Appenin yarimoroli aholisining bir qismini m.a. VIII-VI asrlarda yarimorolda, shuningdek, Sitsiliya orolida o’z kaloniyalarini barpo etgan yunonlar tashkil etgan. Rimliklar yunonlardan juda ko’p sivilizatsiya yutuqlarini o’zlashtirdilar. Appenin yarimoroli aholisi Sitsiliya va Sardiniyada kaloniyalari joylashgan karfagenliklarning ham ta’sirini sezishgan.

Shunday qilib, Rim sivilizatsiyasi bir necha omillar ta’sirida shakllangan: umumitaliya madaniy fondining mavjudligi, yunon sivilizatsiyasi va etrusk madaniyatining ta’siri.

Qadimgi Rim tsiivilizatsiyasi m.a. VIII asrdan (m.a. 753 y) milodiy V asrgacha (476 y) bo’lgan davrini qamrab oladi va quyidagi bosqichlarni o’z ichiga oladi: Rim respublikasigacha bo’lgan davr (m.a. VIII-VI asrlar), Rim respublikasi davri (m.a. VI -I asrlar), Rim imperiyasi davri (Ilk imperiya davri va So’nggi imperiya davri) (m.a. 1 asr oxiri-m. V asr).

Rim tarixining eng qadimgi Podsholar davri deb ataladi. Arxaik davrda Rim ijtimoiy tuzilmasi urug’-qabilachilik munosabatlariga xos qirralarni saqlab qolgan edi. Rim jamiyatining ijtimoiy-iqtisodiy asosini oila (familiya) tashkil etgan. Ma’lumotlarga qaraganda butun aholi 300 urug’dan tarkib topgan. Har 10 urug’ kuriyalarga, 10 kuriyaning har biri tribalarga birlashganlar. Shunday qilib, hammasi bo’lib, 3 ta triba bo’lgan, ularning har biri alohida qabila bo’lgan. Ayrim olimlarning fikricha, tribalarning biri lotin urug’lari birlashmasi, ikkinchisi – sabin, va uchinchisi esa etrusk urug’lari birlashmasi bo’lgan. Eslatib o’tilgan 300 urug’ rim xalqini tashkil etgan (Populus Romanus), bunga faqatgina urug’ a’zosi kirgan, chunki u o’z urug’i orqali kuriya va triba a’zosi bo’lar edi.

Jamoaning muhim ishlarini oqsoqollar kengashi (senat) hal qilgan. Senatdan tashqari kuriyalar bo’yicha yig’ilgan xalq yig’inlari (kuriat komitsiyalari) ham bo’lib turgan. Kuriat komitsiyalarida yangi qonun loyihalari rad etilgan yoki qabul qilingan barcha oliy amaldor shaxslar, shu jumladan podsho ham saylangan; bu yig’in urush boshlanishini e’lon qilgan; oliy sud instantsiyasi sifatida hal qiluvchi qarorni qabul qilgan (Rim fuqarosiga o’lim jazosini belgilashda). Davlatning umrbod saylab qo’yiladigan hukmdori ham kohin, ham harbiy sardor, ham hakam vazifasini bajarar edi.

Rimning eng qadimiy tub aholisi patritsiylar deb atalgan (lotincha «pater» ota degan ma’noni anglatadi). Patritsiylar Rim jamosining to’la huquqli a’zolari sanalgan. Patritsiylarning nufuzli oqsoqollaridan «keksalar kengashi» tuzilgan bo’lib, lotinchada senat deb atalgan. Plebeylar esa asosan ko’chib kelganlar va bo’ysundirilgan viloyatlar aholisidan iborat bo’lgan. Rim aholisining eng quyi tabaqasini qullar tashkil etgan.

M.a. 510 yilga qadar Rimda uni VII asrda o’ziga bo’ysundirgan Tarkviniyalik etrusk podsholari hukmronlik qilgan. Etruks podsholaridan Serviy Tulliy (m.a 578-534 yy) o’tkazgan islohotlar Rimning keyingi respublika davri taraqqiyotiga zamin hozirlagan. Uning o’rniga kelgan Mag’rur Tarkviniyning quvib yuborilishi bilan Rimda respublika davri boshlandi.

Rimda respublika davri boshqaruvi davri taraqqiyotini ikki asosiy omil belgilab berdi: patritsiylar bilan plebeylar o’rtasidagi keskin ziddiyat va Rimning butun Italiya ustidan o’z hukmronligini o’rnatish uchun kurashi.

Patritsiylar va qo’shinning ko’pchilik qismini tashkil etgan plebeylar o’rtasidagi kurash m.a. 450 yili 12 ta mis lavhaga o’yib yozilgan qonunlarning qabul qilinishiga olib keldi. Eramizdan oldingi III asr boshlariga kelib plebeylar Rimning to’la huquqli fuqarolari bo’lib olganlar.

Respublika davrida hokimiyat organlari xalq yig’ini, senat va bir yilga xalq majlisi tomonidan saylab qo’yiladigan magistratlardan (konsullar, pretorlar, tsenzorlar) iborat edi. Miloddan avvalgi V – III asrlarda Rim quldorlar va aslzodalar respublikasiga aylangan.

Boshqaruvning demokratik shakli, tinimsiz bosqinchilik urushlari natijasida yuzaga kelgan ulkan davlat oxir-oqibatda qadimgi Rim sivilizatsiyasining qadriyatlar tizimini aniqlab berdi. Unga vatanparvarlik, qul va erkin kishi o’rtasidagi tafovutni kiritish mumkin.

Olib borilgan keng ko’lamli istilochilik yurishlari Tibr qirg’og’idagi uncha katta bo’lmagan oligarx respublikani butun Italiyaning xo’jayiniga va nihoyat, butun O’rtayer dengizi bo’yi va antik dunyoni zabt etib ulkan davlatga aylantirdi. Urushlar natijasida qo’lga kiritilgan boyliklar, yangi yerlar, qullar respublikaning iqtisodiy va ijtimoiy hayotida jiddiy o’zgarishlar olib keldi. Ammo aynan shu jihatlar uning inqirozi va tushkunligi ham boshlab berdi.

M.a. I asr boshida eng yirik quldorlik davlati bo’lgan Rimning katta hududini, bosib olingan yerlardagi ulkan xo’jalikni boshqarish murakkab boshqaruv apparatini talab etardi. Boshqaruvni markazlashtirish zaruriyati eski respublika shakllariga zid kelardi. Tabaqalar o’rtasidagi uzoq davom etgan kurash, unga hamroh bo’lgan fuqarolar urushi davrining ijtimoiy ziddiyatlari natijasida hokimiyatning yangi siyosiy shakli – imperatorning harbiy diktaturasi tarkib topdi. M.a. I asrning oxiridan Rimning qulashigacha bo’lgan davr (V asr) imperiya davri deb ataladi. Shu o’rinda I asr oxiridan III asr oxirigacha bo’lgan davr printsipiat davri (printseps - ya’ni senatorlar va fuqarolar orasida birinchi) deb nom olgan. Bu davrda hokimiyatning amalda shakllangan monarxiya shakliga qaramasdan, rasmiy ravishda Rim davlatida hokimiyat printseps (ya’ni imperator) va senat o’rtasida bo’lingan deb hisoblanardi.

Rimda davlatchilik inqirozini engib o’tish va imperiyaga asos solishga birinchi urinish gay Yuliy Tsezar (m.a. 100-44 yy) davrida amalga oshrilidi. Tsezar o’rnatgan harbiy diktatura uning halokati bilan yakun topdi. Uning vorisi Oktavian avgust (m.a. 63-14 yy) haqiqiy Rim imeperiyasiga asos soldi.

Milodiy I - II asrlarda Rim imperiyasi qator ziddiyatlarni boshidan kechirdi. Avgustning vorisi Tiberiy Klavdiy Neron boshida senat bilan kelishuv yo’lini tutgan bo’lsa-da, keyinchalik u o’z siyosiy raqiblariga qarshi qatag’onlar va mulk musodaralarini boshlab yubordi. Bu hodisa uning davomchilari Kaligula, Klavdiy va Neron davrida yana qaytarildi. Bu ziddiyatlar esa Rimda vaqti-vaqti bilan urushlarga olib kelardi.

Milodiy II asrni, ayniqsa, uning birinchi yarmini Rim imperiyasining «oltin asri» deb atashadi. Imperator-jangchi Mark Ulpiy Trayan (98-117 yy) bu davrda o’z davlatining chegaralarini butun Rim tarixidagi eng katta hududlarga kengaytirdi. Bu esa Rimga yangi shon-shuhrat va cheksiz boyliklar olib keldi.

III asrda Rimda ichki nizolar yanada kuchaydi. 235 yildan boshlangan yarim asrlik davr tarixga “soldat-imperatorlar” hukmronligi davri sifatida kirgan. Yangi eraning ilk ikki asrida 22 ta imperator hukm surgan bo’lsa, uchinchi asrning o’zida ularning soni 50 taga yetgan.

Bu davrda ichki va tashqi vaziyat nihoyatda og’ir edi: varvar qabilalarining hujumi kuchayib borar, ko’plab hududlar o’z mustaqilligini e’lon qilardi. III asrning 70 yillarida Avrelian nisbatan muvozanat o’rnatishga muvaffaq bo’ldi. Ammo bu uzoqqa cho’zilmadi. Davlat tuzumining emirilishi, ichki nizolar, german qabilalarining hujumlari va Sosoniylar bilan uzoq davom etgan muvaffaqiyatsiz urushlar Rimning iqtisodiy va ijtimoiy inqirozini chuqurlashtirdi.

III asr oxiri - IV asr boshlaridagi Diokletianning ma’muriy, harbiy va iqtisodiy islohotlari Rim imperiyasining hayotini yana 100 yilga uzaytirdi. Bu davrda imperator hokimiyati absolyut monarxiya xarakteriga ega bo’ldi, endilikda imperatorni «prinseps» emas, «dominus»- hukmdor deb atashardi. Diokletian xristianlarning so’nggi jidiy raqibi bo’ldi. Ma’muriy jihatdan imperiya sharqiy va g’arbiy qismlarga bo’lingan edi.

324 yilda poytaxtni o’zi barpo etgan Konstantinopolga ko’chirgan Imperator Konstantin Mediolan edikti bilan 313 yilda xristian dinini boshqa dinlar bilan teng huquqligini e’lon qilishi, bu dinni rasmiy davlat diniga aylantirishda birinchi qadam bo’ldi. Xristian dini asta-sekinlik bilan hukmron dinga aylana bordi. 392 yilda imperator Feodosiy I rasmiy ravishda ma’jusiy dinlarni ta’qiqladi. 381 yilda xristianlik yagona davlat dini deb e’lon qilindi. Bu esa Rim sivilizatsiyasi hayotida katta o’zgarishlarga olib keldi.

393 yilda oxirgi Olimpiya o’yinlari o’tkazildi. 395 yilda Feodosiyning o’g’illari Arkadiy va Gonoriy Rimni batamom ikki qismga bo’lib oldi.

Rimliklar asta-sekin qo’l ostidagi hududlarni tark eta boshladilar. Quldorlik tuzumining talvasasi boshlangan edi va bu “yakunning boshlanishi”ning yaqqol his etilishi Rim sivilizatsiyasini zaiflashtirar edi. Provintsiyalardagi qo’zg’alonlar, varvar qabilalarining tashqi chegaralarga hujumi tobora kuchayib borar, Rimning hukmron tabaqalari orasidagi beboshliklar, imperatorlarning zolimligi, Yuliylar-Klavdiylar davridagi terroristik rejimlarning dahshati, saroydagi fitnalar shunday inqirozli shakllarga yetib kelardiki, bekorga “Rim tushkunligi” har qanday jamiyatdagi chirkinlikning ramzi bo’lib hisoblanmasdi.

476 yilda G’arbiy Rim imperiyasi uchta zarba: ijtimoiy-iqtisodiy va ma’naviy inqiroz, varvarlar ta’ziyqi ostida quladi. Sharqiy Rim imperiyasi esa Vizantiya nomi ostida yana deyarli ming yil hukm surdi.