1-мавзу. Кириш.“Ўзбекистоннинг энг янги тарихи” ЎҚув фанининг предмети, мақсади ва вазифалари

Ўзбекистоннинг энг янги тарихини 
ўрганиш 
Буюк келажак билан боғлиқ истиқболдаги стратегик 
мақсадларимизни ҳам теран англаймиз.
 
 
 
Бугунги кунда яқин ва узоқ тарихимиз билан биргаликда, 
тарихнинг энг янги даврини ҳам ўрганиш муҳим аҳамият касб 
этади.
Ўзбекистоннинг энг янги тарих даврини ўрганишнинг аҳамияти 
шундаки, бунда биз нафақат мустақиллик йилларида амалга 
оширилган ислоҳот ва ўзгаришлар ҳақида маълумотларга эга 
бўламиз ёки ўрганамиз.

---

Ўзбекистон Республикаси Президентининг 2012 йил 27 
январдаги “Ўзбекистон Республикаси Олий ва ўрта-махсус 
таълим вазирлиги ҳузурида Ўзбекистоннинг энг янги тарихи 
бўйича Жамоатчилик Кенгашини тузиш тўғрисидаги” 
Қарорининг қабул қилиниши ҳамда Кенгашнинг ишчи органи 
бўлган Мувофиқлаштирувчи-методик марказнинг ташкил 
этилиши бундай тизимли англашнинг нақадар муҳимлигидан 
далолат беради. 
 
 
Ўтган давр мобайнида мамлакатимиз тарихидаги воқеалар 
кўлами ва ўсиш суръати фан ва таълим олдига уларни 
тизимли равишда ўрганиш вазифасини қўйди. 
 

---

Президент Қарорида
 
Ўзбекистоннинг энг янги тарихини тизимли равишда 
тарихийлик ва холислик принципларига асосланган ҳолда 
ўрганишни ташкил этиш, шунингдек буюк тарихий-маданий 
меросга эга бўлган ва жаҳон цивилизациясининг ривожига 
улкан ҳисса қўшган ўзбек халқининг тарихий ўтмиши ва 
бугунги кунига баҳо беришда бир ёқлама ёндашувларга, 
ақидапарастликка йўл қўймасликка йўналтирилган бўлиб, 
унда Ўзбекистон илмий жамоатчилиги олдига ўқув, илмий, 
ўқув-методик адабиётларни тайёрлаш ва янги авлод 
нашрларини чоп этиш бўйича ишларни мувофиқлаштириш, 
уларда Ўзбекистоннинг энг янги тарихини умумжаҳон ва 
минтақавий жараёнлар билан, шунингдек ҳозирги Ўзбекистон 
ҳудудида 
шаклланган 
халқлар 
ва 
давлатлар 
цивилизациясининг тарихий-маданий мероси билан узвий 
боғлиқ ҳолда кўриб чиқишни таъминлаш каби вазифалар 
белгилаб қўйилди.

---

Энг янги тарихни ўрганишда яна бир муҳим омил 
борки, у бугунги кун бутунжаҳон тадқиқотлари тизимида 
устувор ўринни эгаллаб келмоқда. Бу “тарихдаги инсон” 
мавзусини тадқиқ қилиш, бошқача айтганда, шахснинг, 
тарихий сиймонинг ҳамда оддий инсоннинг уни ўраб 
турган дунёдаги ролини ўрганиш. Энг муҳим вазифа энг 
янги тарихни жиддий методологик ва илмий асосга 
қуришдан иборат. Агарда биз фаннинг назарий-
методологик асосни чуқур англаб етсак, бу бир вақтнинг 
ўзида тарихни қалбакилаштириш ва бузиб кўрсатишнинг 
олдини олади.

---

Бугунги кунда дарсларни янгича ўқув-услубий 
ёндашувлар, янгича манбалар ва материалларга 
таянган ҳолда ўқитишга катта аҳамият берилмоқда. 
Зеро, бу Ўзбекистоннинг умумжаҳон 
цивилизациясининг қадим ўчоқларидан бири 
эканлигини, унинг жамиятимиз учун ҳар томонлама 
етук, баркамол авлодни тарбиялашдаги ўрни катта 
эканлигидан келиб чиқиб, тарих авваломбор 
инсонларни ғоявий тарбилаб, уларда миллий ғурур 
ва ифтихорни шакллантиришга катта ҳисса 
қўшишини таъкидлаш ўринли.