1-мавзу: (2 соат) фалсафа фанининг предмети, мазмуни ва жамиятдаги роли режа

Диний дунёқараш афсонавий ва содда дунёқарашнинг бевосита таъсирида 
шаклланган. Қуръони Карим, Инжилдан ўрин олган одам ҳақидаги ривоятлар Турон ва 
Бобил афсоналарига яқин бўлган. Масалан, Исломда ҳам олам зардуштийлик, Бобил ва 

---

Инжил космогонияларидаги каби уч қисмга - осмон, ер ва нариги дунёга бўлинган. 
Жаҳаннам сўзи яҳудийча “генна” сўзидан олинган бўлиб, мусулмонларнинг тасаввурида 7 
қаватдан иборат: биринчисида мунофиқлар, иккинчисида миср фиръавнлари ўз аъёнлари 
билан, учинчисида даҳрийлар, тўртинчисида авроқчи, афсунгарлар, бешинчисида 
христианлар, олтинчисида юлдузпарастлар, еттинчисида йўлдан адашиб гуноҳ қилган 
мўминлар жазоланиши керак, деб ҳисобланади. Дунё дарахти, Олам тоғи, оламнинг улкан 
одам қиёфасидаги манзараси тўғрисидаги диний афсоналар ҳам мифологик 
дунёқарашнинг маҳсулидир. 
Қадимги юнонларда Орфей мадҳиясида (эрамиздан аввалги VI асрда Юнонистонда 
вужудга келган диний таълимот) Зевснинг боши билан гўзал чеҳраси чароғон осмону, 
кўзлари Ой ва Қуёш дейилади; нафаси-ҳаво, оёқлари - ер ҳисобланади. Эрамизнинг I 
асрига мансуб бўлган афсоналарда Одам Атонинг вужуди ҳаддан ташқари баҳайбат қилиб 
тасвирланади, унинг оёқлари ерга тегиб турса, боши осмонга тақалади. Инжилда Одам 
Ато 930 йил яшаган, дейилади. 
Диний дунёқарашнинг афсонавий дунёқарашдан фарқи шуки, унда дунё иккига - бу 
дунё ва у дунёга бўлинади. Бу дунёқараш гўё ғайритабиий кучлар борлигига, уларнинг 
инсонлар тақдирига ҳал қилувчи таъсир кўрсатишига қатoий ишончга асосланади. Аввало 
кўп худоликка, кейинги 2,5 минг йилда якка худоликка ишонч пайдо бўлиб, ҳозир ер юзи 
аҳолисининг динга ишонувчи қисми асосан якка худоликка сиғинади. Одамлар диний 
дунёқараш орқали ўз орзу-умидларини ифодалаганлар, ўзлари яратган тасвирларга ўхшаб 
яшашга интилганлар. Умуминсоний қадриятлар шу тарзда авайлаб сақланган ва 
ривожлантирилган.