1. бургут билан тулки

174. ЙЎЛОВЧИ ВА ТАҚДИР 
Йўловчи узоқ йўл юриб қаттиқ чарчади ва бир қудуқ яқинига келиб, ўзини 
таипа ерга отдию пинакка кетди; кейин уйқусираб ағдарилди-да, сал бўлмаса 
қудуққа тушиб кетаѐзди. Шу чоғ тепасига келган Тақцир унга деди: "Эй 
биродар, агар ҳозир бехосдан қудуққа тушиб кетганингда эди, ўзинг- данмас, 
мендан нолиган бўлардинг!" 
Кўпчилик одамлар ҳам шунақа: қилғилиқни ўзлари қилиб қўядилар-да, 
доим тангриларни айблайдилар. 
175. ЙЎЛОВЧИЛАР ВАЧИНОР ДАРАХТИ 
Бир гуруҳ йўловчилар саратонда туш пайтида жазирама иссиқяан лоҳас 
бўлиб оѐқларини зўрға судраб борардилар. Шу пайт йўлларида бир Чинор 
дарахти учраб қолди. Улар шу дарахт тагига келиб, соясида ѐтиб дам ола 
бошладилар. Бир оздан сўнг сал ўзларига келишгач, тепаларидаги Чинорга 
қараб бир-бирлари билан гурунглаша бошладилар: "Қара, тоғдек бўйи бор-у, 
қисир дарахт: мева бермайди, фойдаси ҳам тег- майди одамларга!" Чинор 
уларга жавобан деди: "Эй ношукур бандалар, ўзларинг-ку менинг соямда ѐтиб 
ҳордиқ чиқаряп- санлар. Бас, шундай экан, фойдаси йўқ, мева бермайди, деб 
мендан нолиганларинг инсофданми?" 
Баъзи одамлар ҳам шунақа омадсиз бўладилар: улар одам- ларга қанча 
яхшилик қилишмасин, ҳеч ким миннатдорлик билдирмайди. 
 
 
 
www.kitob.uz - Respublika bolalar kutubxonasi

---

176. ЙЎЛОВЧИ ВА ИЛОН 
Бир Йўловчи қиш пайтида кетатуриб, совуққотиб сулайиб ўлар ҳолда ѐтган 
Илонни кўриб қолади ва раҳми келиб, уни қўйнига солиб исинтира бошлайди. 
Илон совуқ қотган 
паитида Иўловчинииг қўйнида жимгина ѐтади, аммо исиниб жони 
кирганидан кейин ўз халоскорининг қорнини чақиб заҳарлаиди. Иўловчи 
жони узилар экан, дейди: "Айб ўзимда ахир тириклигида кўрганимда ҳам 
янчиб ўлдиришим керак булган бу газандани сулайиб ѐтганида қугқариб 
нима қилар- дим - ўлса ўлиб кетавермасмиди!" 
Масал дейдики, ичиқора, қилмиши фақат ѐвузлик бўлган одамларга 
қанча яхшилик қилма, ундайлар, барибир, яхши- ликка ѐмонлик 
қилаверадилар.