1-bob. Vatanimiz xalqlari eng qadimgi davrda

Tug'shoda
(692 - 724) 
boshqargan. Buxoroliklar har yili xalifalikka boj to'lash, 
uylarining yarmini arablarga bo'shatib berishga majbur etiladi. Qutayba 
Buxoro shahrining markazida joylashgan zardushtiylar ibodatxonasini 
jome masjidiga aylantirdi. So‘g‘d tili va xatida bitilgan asarlarni yo'qotdi. 
Mahalliy aholini islom diniga jalb etish uchun masjidga kelib ibodat qiluv- 
chilarga 
2 dirhamdan 
pul hadya etishni joriy qiidi.
710-yili 
Qutayba 
Naxshab 
va 
Keshni 
bosib olib, Samarqandga hujum 
boshlash uchun tayyorgarlik ko'radi. Biroq 
Xorazmda 
boshlangan ichki 
ziddiyatlar oqibatida yuzaga kelgan qulay fursat Qutaybani So‘g‘d yuri- 
shini kechiktirib, Xorazmga qo'shin tortishga jalb etadi. Negaki Xorazm 
shohi 
Chag'on 
ukasi 
Hurzod 
boshliq xalq qo'zg'olonidan qo'rqib 
711-yili
yordam so'rab Qutaybaga murojaat qiladi. Hurzod garchi dushman qo'li 
bilan tor-mor etilib o‘ldirilsa-da, xorazmshoh bundan hech narsa yutmaydi. 
Aksincha, o'z mustaqilligini yo'qotib, arablaming bojdoriga aylanadi, uning 
qo'shini esa Qutaybaning harbiy yurishlarida ishtiroketishga majbur qilina- 
di. Qutayba fathidan so'ng Xorazm diyori 
shimoliy 
va 
janubiy 
qismlarga 
ajralib ketgan. 
Uning shimoliy qismi Gurganj (Ko'hna Urganch) miri, janubiy
qismi esa Xorazmshoh tomonidan boshqariigan.
Ularning har ikkisi ham 
xalifalikka bevosita bo'ysunib, har qaysisi alohida-alohida xiroj to'lagan.
So‘a‘d vurishi.
712-yili 
Qutayba qo'shinlari Samarqandga tashlanadi. 
Bu davrda ixshid 
Tarxun 
taxtdan tushirilib, uning o'miga 
G'urak (710 -
737) 
So'g'dga podsho etib ko'tarilgandi. G'urak arablarga qarshi g'ayrat 
bilan kurash olib bordi. Kuchlarteng emasligi oqibatida Samarqand taslim 
bo'ladi. G'urak bilan Qutayba o'rtasida sulh tuzilib, arablarga bir yô'la