1. Asosiy qism

^Kirish
1. Asosiy qism
1.1. kimyoviy masalalarni yechishda qo’llaniladigan metodlar
1.2. massani saqlash qonuni va unga doir masalalar ishlashda qo’llaniladigan usullar
1.3. reaksiya unumi bilan boradigan jarayonlar va ularga doir masalalar ishlash yo’llari
2.kimyoviy tenglamalar asosida masalalar ishlash
2.1. mahsulotlararo massasidan foydalanib hisoblashlar
2.2. birdaniga ikkala modda massasi kursatilgan masalalar yechish usullari
Xulosa
Foydalangan adabiyotlar

Ijtimoiy barqorarlikni ta’minlash, muqaddas dinimizning sofligini asrash – davr talabi” ma’vzusidagi anjumanda so’zlagan nutqida yosh avlod tarbiyasi haqida aloxida to’xtalib o’tdi va keng muloxazalar keltirib o’tdi

Sh. Mirziyoyev

KIRISH

Respublikamizda bo`layotgan ijobiy o`zgarishlar ta`lim sohasida ham ma`lum yangiliklar, tubdan o`zgarishlar bo`lishini taqazo etadi. Haqiqatdan ham, chuqur bilimli, keng dunyoqarashli komil shaxsni tarbiyalash masalasi pedogoglardan yangicha ishlash printsiplarini amalga oshirishni talab qiladi va katta ma`suliyat yuklaydi.

O`quvchilarni mustaqil ishlashi uchun sharoit yaratish, predmetga qiziqtirish, turmushda bo`ladigan hodisalarni chuqur anglatishni maktabda olingan bilimlar yordamida amalga oshirish-zamonaviy o`qituvchining vazifasi.
Kimyo predmetini o`qitishda ham o`quvchilarni mustaqil ishlashga, atrofdagi xodisalarni talqin etishda kimyoviy bilimlarni qo`llay olishga qaratmog`imiz lozim. Kimyoni o`qitishda ayniqsa guruhlarga bo`lib, mustaqil topshiriqlarni bajarish yaxshi natijalarga olib keladi.O`quvchilar mustaqil fikrlashadi, ijodiy ishlashga xarakat qilinadi, past bilimli o`quvchilar ham “yaxshi” o`quvchilar qatoriga intilishadi va bu holat sinf ko`rsatkichlarini ko`taradi.
Turli individual, guruxiy, juft bo`lib mustaqil ishlarni bajarish jarayonida o`quvchilar bilimi chuqurlashadi, malakalar hosil bo`ladi- bu maqsadga muvofiqdir.Kitob bilan mustaqil ishlashni ko`proq amalga oshirish kerak, qo`shimcha adabiyotlardan foydalanishni yo`lga qo`yamiz, krossvordlar, viktorinalar tuzishsin. Darsdan tashqari ishlarga, ekskursiyalarga,kechalar
o`tkazishni yo`lga qo`ysak yanada yaxshi, chunki kimyo –bu turmush fani va
5
uni o`quvchilar kelgusida qaysi soxani egallamasin kimyoviy bilimlarni puxta bilsa, yetuk inson deya olamiz.
Har bir dars ta`lim mazmunini joriy etilishini ta`minlovchi barcha turdagi o`qitish texnologiyalarini o`zida mujassamlashuvini taqazo etadi.
Dars o`qitish jarayonini amalga oshirish imkoniyatini beruvchi o`ziga xos tashkiliy jixatni ifodalaydi va o`qitishni tegishli usullaridan foydalanishni talab etadi.
Zamonaviy dars — ma`lum yoshdagi bilim va malaka darajalari yaqin bo`lgan o`quvchilar guruxining o`quv-bilish faoliyatlarini faol va rejali bo`lishini ta`minlovchi tashkiliy jarayon xisoblanadi.
Har qanday ishning muvaffaqiyati muayyan shart-sharoitga, ishning g’oyaviy siyosiy yo’nalishiga, uni bajaruvchi malakasiga,moddiy baza va boshqa ko’plab omillarga bog’liq. Ish bajarishda bajaruvchining shu ishni qay darajada uddalay olishi muhim ahamiyatga ega. O’zining ishini metodikaga katta e’tibor bergan mutaxassisgina yaxshi natijalarga erishadi.O’qituvchining asosiy vazifasi o’quvchilaraga ta’lim berish, tarbiyalash va ularni ma’naviy ham dialaktik rivojlantirishidir. Har qanday jamiyat o’z oldiga ijtimoiy va iqtisodiy rivojlanishini maqsad qilib qo’yadi. Uni amalga oshirish ta’lim sistemasini isloh qilishdan boshlanadi.Jamiyat talabidan kelib chiqib o’rta umum ta’lim maktablari fan asoslarining elementlar bilimlarini hisobiga olgan holda fan va texnikaning rivoji darajasida dunyoqarashlarini shakllantirish asosiy va ijtimoiy hayotga tayyorlash, shuningdek estetik didli, manaviy va jismonan barkamol bo’lib yetishtirishni taminlamog’i zarur.Uning tarkibiy qismlari sifatida qarash mumkin. Chunki bu sistemalar Kimyo o`qitish metodikasining psixologik asoslarini tashkil etadi. Shunga assoslangan holda Kimyo o`qitish metodikasining o’quvchilarga ta’lim va tarbiya beruvchi ularning dunyoqarashlarini rivojlantiruvchi pegogogik fan deyish mumkin.
O’quvchilarning yoshi, individual qiziqishlari, qobiliyati, jamiyat talablarini inobatga olish, fan-texnika yutiqlarini o’qitish jarayonida tadbiq etish,

o’quvchilarning har tamonlama barkamol bo’lib yetishishlarga yordam beradi. Pedogogika ilimgohlarida Kimyo o`qitish metodikasi fanining o’qitilishi talabalarning kasbiy tayyorgarliklarini dars bera olish qobiliyati, dars samaradorligini va o’quvchilar o’rtasidagi obro’-e’tibor borligini belgilab berdi.
Kimyo o`qitish metodikasi fani psixologik va pedogogik shuningdek boshqa tabiiy va ijtimoiy, gumanitar fanlar bilan uzviy bog’langan. Kimyo o`qitish metodikasiga falsafiy, siyosiy, iqtisodiy tushuncha metodlarning egallash, o’quvchilarni fikrlash xususiyatlaridan xabardor bo’lishi, hayot tajribasiga ega bo’lish lozim. O’quvchi o’z ustida ishlab doimiy ravishda bilimlarini orttirib borish, o’quv jarayonini takomillashtirib borish zarur. O’quvchilar uchun o’qituvchi faqat oddiy ma’lumot beruvchi bo’lmasdan, balki har tamonlama ibrat ham bo’lishi lozim.
Kimyo o`qitish metodikasining o’quv fani sifatida asosiy vazifani bo’lg’usi kimyo o’qituvchilarini o’rta maktabda ishlash paytida zarur bo’ladigan bilimlar va malakalar bilan qurollantirishdan iborat. Kimyo o`qitish metodikasi fani bo’lajak kimyo o’qitivchlariga maktabda o’zining ilmiy tarbiyaviy faoliyatini qanday tashkil etishni, bunda texnika xavfsizligini va atrof muhit muxofazasini masalalarini e’tiborga olish lozimligini o’rgatadi. Kimyo o`qitish metodikasi ma’lum ketma-ketlikda bir sistemaga solingan holda o’rganiladi. Dastlab o’rta maktab kimyo o’quv predmetining butun kursi davomida dovomatlik bo’yicha o’qitishning ta’lim berish, tarbiyalash va rivojlantirish vazifalarining mohiyati ochib beriladi. Keyingi bosqichda o’qitish jarayonini tashkil etish bilan tanishtiriladi. O’quv kursini bu bosqichdagi struktura elementleri : o’qitish usullari, vosita va shakllari shuningdek o’qituvchining nutqi hisoblanadi, ular o’zaro uzviy bog’langan bo’lib, o’qitishning uch vazifasi nuqtayi nazardan qarab chiqiladi. . Kimyo o`qitish metodikasini o’rganish faqat ma’ruza bilan chegaralanib qolmasdan, bo’lajak kimyo o’qituvchilarda kimyoviy tajribalarini o’tkaza olish ko’nikma va malakalarini shakllantirishi nazarda tutadi. Bundan tashqari ularga maktab darsturidagi ma’vzularni o’rgatish, hisoblashga oid masalalarini yechish,
darslarini rejalashtirish va o’tkazish malakalari beriladi.

1. Asosiy qism

1.1. kimyoviy masalalarni yechishda qo’llaniladigan metodlar

Masalalar yechish - o’quvchilarning kimyoviy jarayonlarni o’rganishda logik o’ylash qobiliyatlarining rivojlanishiga va kimyoviy bilimlarni o’zlashtirishi maqsadiga erishishi kerak.

Muammoli vazifalarni usuli-wquvchilarga-muammoli vaziyatlarni va ularning faol bilish faoliyatini tashkil etishga asoslangan usuldir. U aniq vaziyatlarni taqlil qilish bah’olash va keyinchalik qaror qabul qilishdan iborat.
Bu usulning yetakchi funksiyalari:

• 
  o’rgatuvchi: bilimlarini aktuallashtirishga asoslangan:
  
• 
  rivojlantiruvchi; taxliliy tafakkurni alohida faktlar orqasidagi hodisa va qonuniyatlikka ko’ra bilishni shakllantirish;
  
• 
  tarbiyalovchi; kommunikativ ko’nikmalarni shakllantirish.
  

Muammoli vazifalardan foydalanish usuli bizga, materialni o’quvchilar uchun aktualroq qilish, nazariyani amaliyot bilan bog’lash imkonini beradi. Muammoli vazifalar usuli o’quvchilarning mustaqil ishlarni murakkablashtirishga, asoslangan: ilmiy tushunchalarni amaliy ko’nikma va malakalarni shakllantirish asosida yotgan u yoki boshqa materialni chuqur tah’lil qilishga asosidan. Muammoli vazifa hayotdan alingan faktlarni, ma’ruza va vaziyatlarni o’rganishdan alohida odamlar va tashkillashtirish manfaatlarni ko’zlashdan iborat bo’lishi mumkin. Lekin kech bo’lsa ham vazifa biz o’quvchilarga taklif etgan muammo ko’rinishida bo’lishi lozim.
Agar, siz shu usulni qo’llashga qaror qilgan ekansiz, avvolambor muammoli vaziyatlarni yaratish usullarini bilan tanishib chiqishni maslahat beramiz:

• 
  siz o’quvchilarni qarama-qarshilik tamon olib borasiz va uning echimini
  

mustaqil ravishda o’zlarini topishlarini taklif etasiz;

• 
  amaliy faoliyatda duch keladigan qarama-qarshiliklarni malum qilasiz;
  
• 
  bir savolga turli nuqtai nazardan qarashlarini bayon qilasiz;
  
• 
  o’quvchilarga xodisalarni turli vaziyat orqali ko’rib chiqishni taklif etasiz(masalan, huquqshunos, moliyachi, o’qituvchi va hokazo.
  
• 
  o’quvchilarni siz taklif qilgan vaziyatni taqqoslashga, umumlashtirishga, xulosa chiqarishga faktlarni solishtirishga davat etasiz:
  
• 
  aniq savollar qo’yasiz (umumlashtiruvga, asoslovga, aniqlashga mantiqiy fikr kiritishga),
  
• 
  muamoli nazariy va amoliy vazifalarni belgilaysizlar masalan itlimiy tekshirish)
  
• 
  muammoli vazifalarni qo’yasiz (masalan, ortiqcha yoki etarli bo’lmagan dastlabki malumatlar bilan. Bilib qilingan xatolar bilan belgilangan vaqt ichida, ruhiy sustkashlikni yengish va hokazo)
  

Vazifaning murakkabligi (vaziyat, «plyus» muammo) tabiiyki o’quvchilar saviyasiga mos kelishi kerak. Ular yechimni topishga qodir bo’lishlari kerak. Agar tanishtiriluvchi material juda katta bo’lsa, ular barcha ma’lumotni qabul ham qila olmaydilar, yecha olmaydilar ham. Omadsizlikka yo’liqqach o’quvchilar barcha motivatsiyani yo’qotadilar.
Muammoli vazifani ishlab chiqish katta mehnat talab qiladi. Odatda, o’quv guruhida vazifani bir necha marta sinovdan o’tkazgandan keyingina qulay variantni tuzish mumkin. Shunga qaramay, bunday vaziyatlar nazariyani amoliy vaziyat bilan bog’lashga imkon beradi. Bu o’quvchilar ongida o’qishni muh’imlashtirishga olib keladi, ularga o’rganilayotgan materialni amoliy foydasini tushunib etichga yordam beradi.
Loyihalash usuli balki va malakalarni, tahlil qilish va baholashni amoliy qo’llashni nazarda tutuvchi bilimning majmuaviy usulini amolga oshiradi. Boshqa usullarga qaraganda, u usulda o’quvchilar rejelashtirishda, tashkil qilishida, tekshirishda, tahlil qilishda, va bajarilgan ishning natijalarini baholashda ko’proq ishtrok etadilar.
Loyihalashlar usuli talim berishda faqat natijalar emas, balki jarayonning o’zi ko’proq qimmatliroqdir loyiqa individual bo’lishi mumukin, lekin odatda har bir loyiha o’quv guruhining birgalikdagi faoliyatning muvofiqlashtirilgan natijasidir.
Loyiha har bir fanga oid, fanlar orasida yoki fandan tashqari bo’lishi mumkin. Agar mo’ljallangan tili-odatda, bu maqsad hisoblanadi korxonada ratsional foydalanilsa, u holda odatdagidek natijalar hujjatlashtiradi. Bunga misol bo’lib tasvirlash haqidagi hisobot (loyiha sifatida) yoki dasturlashtirilgan ta’minoti o’zgartirish bo’yicha hujjatlar xizmat qiladi.
Loyiha ustida ishlash jarayonida sizning faoliyatingiz quyidagilardan iborat bo’ladi

• 
  o’quvchilarga axborat qidirishiga yordam bering
  
• 
  o’zingiz axborat manbai bo’lishingiz
  
• 
  butun jarayoni muvofiqlashtirishingiz
  
• 
  o’quvchilarni quvvatlashingiz va taqdirlashingiz
  
• 
  uzluksiz qator aloqani qo’llab quvvatlashingiz
  

-loyihali ta’lim berish o’quv jarayonini aktuallashtiradi chunki u shaxsga yo’naltirilgan

• 
  juda ko’p didaktik yondashuvlardan foydalaniladi
  
• 
  o’zini-o’zidan motivlaydigan, bu ishga qiziqish va jalb qismini uning bajarishiga qarab ortishi demakdir
  
• 
  o’zing va o’zgalarning tajribasidan kelib chiqqan holda va aniq ishlarda o’rganishga imkon beradi.
  
• 
  o’z mehnatlari samarasini ko’rib turgan o’quvchilarga qoniqish keltiradi. (inglizchadan: pin mustahkamlash: board doska).
  

Bu o’qitish uslubining mohiyati shundan iboratki, unda munozara yoki o’quv suhbati mamaliy usul bilan bog’lanib ketadi. Uning afzallik funktsiyalari- rivojlantiruvchi va tarbiyalovchi vazifadir: o’quvchilarda muloqot yuritish va munozara olib borish madaniyati shakllanadi, o’z fikrini faqat og’zaki emas, balki yozma ravishda bayon etish mah’orati mantiqiy va tizimli fik yuritish mahorati mantiqiy va tizimli fikr yuritish ko’nikmasi rivojlanadi.
Buni ish yuzasida oshirish uchun masalaning o’zin echib qo’ymastan, shuning bilan birga uni yechish ning usullarini tanglash zarur. Masalani yechish ning
usullarini tanglashning ahamiyati bor. Masalalar yechish usullarini tanglash urganiladigan jarayonning fizikaviy manosini ochib berishga mumkinchilik tug’dirish mumkin. Bir qancha vaqtlarda o’quvchilar masalalar manosiga tushunmastan, avvallari yechilgan ulgilar buyicha mexanikravishda yechish ga intilganligini o’tkazilgan tajribalar ko’rsatadi.
Shuning bilan bir qatorda masalalar yechish ga ko’p o’quvchilar kerakli darajada diqqat bo’lmaydiganligidan kelib chiqadi.
Masalalarni yechishning usullarini tanlashda o’quvchilarning matematikadan o’zlashtirgan bilimlarini yodga tushirish zarur.
Kimyo bo’yicha masalalarning ko’pchiligini yechish uchun o’rta maktab rejasida:

1. 
   proporsiyalarni yechish ,
   
2. 
   birlikka keltirish,
   
3. 
   bir noma’lumli algebraik tenglama tuzish bo’yicha olib boriladi.
   

Ayrim vaqtlar metodik adabiyotlarda kimyoviy masalalarni tayyor formulalar bo’yicha yechish ni tavsiya etadi. Tayyor formulani foydalanish, jarayonning fizikaviy manosini ochib bera olmaydi va hisoblashlarni itiborsizlik bilan yechish ga olib keladi.
Hozirgi vaqtda kimyo sanoatining ko’pgina sohalarida hisoblashlarning grafik metodidan foydalaniladi.
Masalalarning shartini yozib ko’rsatish har bir o’qituvchi o’zicha yechadi. Ko’pchilik o’qituvchilar reaksiya tenglamasi bo’yicha stexiometriaviy hisoblashlari bor masalalarni qo’yidagicha ko’rsatadi. Masalaning sharti bilan tanishib olib, reaksiya tenglamasini yozadi, undan keyin formulaning tepasiga moddaning massa miqdorini, formula ostiga atom va molekulaviy massasini qo’yib chiqadi. Topishga tegishli bo’lgan moddaning massa miqdorin X harfi bilan belgilanib, masala yechiladi.
Misol. Ishida 27 g xlorli mis bor eritmaga 12gr temir qo’chiladi. Bunda necha gramm mis bo’linib chiqishi mumkin?

Bu masalani ishlash uchun birinchidan kimyoviy tenglamani yozib:

CuCl₂ + Fe FeCl₂ + Cu

Temir massasi asosida ajralib chiqadigan mis massasi hisoblanadi:

56------------64 x= x=13,7gr
12-------------x

Masalaning shartini ko’rsatishning bunaqa usuli yakka xarkterga ega bo’ladi va u faqat reaksiya tenglamalariga asoslangan holda ishlatiladi.

Kimyo bo’yicha masalaning shartini yozuvdagi kamchilik, bitta ulgining bo’lmasligi.
Shuning bilan birga, o’quvchilar VI sinftan boshlab fizikani o’rgan o’tirib, masalaning shartini ma’lum bir formada yozish va har hil o’lchamlarni harflar bilan belgilashni o’rganadi.
Masala shartini harflar yordami bilan oddiylashtirib yozish, masalaga ko’rgazmalilikni beradi va uni yechish ga ma’lum bir darajada yordam beradi.
Maktablarda belgilarni qisqartib yozilishlarining qo’yidagi usullarini tavsiya etish mumkin:

• 
  elementning atom massasi A_r
  
• 
  moddaning molekula massasi M_r
  
• 
  elementning gramm-atomi g-a
  
• 
  moddaning gramm-molekulasi g-m
  
• 
  moddaning gramm bilan ko’rsatilgan massasi m
  
• 
  gazning hajmi V
  
• 
  vodorod bo’yicha gazning zichligi d_n
  
• 
  havo bo’yicha gazning zichligi d_v
  
• 
  protsentlik miqdori %
  
• 
  moddalarning gramm-ekvivalenti g-ekv
  
• 
  eritmaning molyarligi 1M
  
• 
  eritmaning normalligi 1N
  

Agar o’qituvchilarda kimyo bo’yicha masalalar kitobi bo’lsa, unday vaqtda tejash maqsadida masala shartini qisqartib yozish bilan cheklanishga bo’ladi.

1.2. Massani saqlash qonuni va unga doir masalalar ishlashda qo’llaniladigan usullar

Tarix ko'plab olimlarga massani saqlash qonunini kashf etgan. Rus olimi Mixail Lomonosov buni 1756 yildagi tajriba natijasida o'z kundaligida qayd etgan. 1774 yilda frantsuz kimyogari Antuan Lavoisier ushbu qonunni tasdiqlovchi tajribalarni sinchkovlik bilan hujjatlashtirgan. Massaning saqlanish qonuni ba'zilar tomonidan Lavoisier qonuni deb nomlanadi.
Lavoisier qonunni belgilashda, "Ob'ektning atomlari yaratilishi yoki yo'q qilinishi mumkin emas, lekin ularni atrofga ko'chirish va turli zarrachalarga aylantirish mumkin" degan.
Bu kimyoning eng birinchi qonuni. Bu qonun dastlab 1784 yilda M.V.Lomonosov tomonidan va keyinchalik 1789 yilda A.Lavuaze tomonidan ta’riflangan:
"Kimyoviy reaksiyaga kirishuvchi moddalar massasining yig’indisi reaksiya mahsulotlari massalarining yig’indisiga tengdir"
Misol:
CaCO₃ + 2HCl = CaCl₂ + CO₂ + H₂ O
100 73 111 44 18
173 173
CaCO₃ = CaO + CO₂
100 56 44
  Radioaktiv parchalanish, atom va vodorod bombalarining portlashi kabi katta miqdorda energiya ajralib chiqishi bilan boradigan jarayonlar massalar saqlanish qonuniga emas, balki materiyaning saqlanish qonuniga bo’ysunadi. Agar jarayon davomida E energiya ajralib chiqsa, bu jarayon davomida massaning o’zgarishi Eynshteyn tenglamasi bilan ifodalanadi:
  E=m_*c² 
c - vakuumdagi yorug’lik tezligi.
m-reaksiyalarda massa o’zgarishi nihoyatda kichik bo’ladi va uni tarozi
yordami bilan payqash qiyin.
Masalan:
H₂ + 1/2O₂ = H₂O + 241,8 kj/mol
Massaning o’zgarishi kimyoviy reaksiyalarda juda oz bo’lganligidan amalda uni o’zgarmaydi deb olinadi.
Massani saqlash qonuni kimyoning rivojlanishi uchun juda muhim edi, chunki bu olimlarga moddalarning reaktsiya natijasida yo'q bo'lib ketmasligini tushunishga yordam berdi (ular ko'rinishi mumkin); aksincha, ular teng miqdordagi boshqa moddaga aylanadi.

Rus olimi Mixail Lomonosov massalarni saqlash qonunini 1756 yilda tajribalar yordamida kashf etdi va shunday xulosaga keldi phlogiston nazariyasi noto'g'ri.


Antuan Lavuazer Massani saqlash qonunini kashf etish 19-asrda ko'plab yangi kashfiyotlarga olib keldi. Jozef Prusts aniq nisbatlar qonuni va Jon Daltons atom nazariyasi Antuan Lavuazer kashfiyotlaridan tarvaqaylab ketgan.
Lavuazerning miqdoriy tajribalari shuni ko'rsatdiki, bu yonish bilan bog'liq kislorod ilgari o'ylangan narsadan ko'ra phlogiston.
Eng muhim g'oya qadimgi yunon falsafasi shu edi "Hech narsa yo'qdan kelib chiqmaydi", shuning uchun hozir mavjud bo'lgan narsa doimo mavjud bo'lib kelgan: Ilgari bo'lmagan joyda hech qanday yangi materiya vujudga kelishi mumkin emas. Bu aniq bayonot, shuningdek, hech narsa hech narsaga o'tib bo'lmaydi degan printsipda topilgan. Empedokl (c. Miloddan avvalgi IV asr): "Chunki mavjud bo'lmagan narsadan biron bir narsa paydo bo'lishi mumkin emas va uni butunlay yo'q qilish haqida gapirish yoki eshitish mumkin emas.
Tabiatni muhofaza qilishning yana bir printsipi Epikur miloddan avvalgi III asrda, koinotning tabiatini tavsiflab, "narsalarning jami har doimgidek hozir bo'lgan va shunday bo'ladi" deb yozgan.
Jain falsafasi, a natsionalistik falsafa ta'limotiga asoslanib Mahavira (Miloddan avvalgi VI asr), koinot va uning tarkibiy qismlari, masalan, yo'q qilinishi yoki yaratilishi mumkin emasligini ta'kidlaydi. The Jain matni Tattvartasutra (Milodning 2-asrida) moddaning doimiy ekanligi, ammo uning shakllari yaratilishi va yo'q qilinishi bilan tavsiflanadi. Moddani saqlash printsipi ham tomonidan bayon etilgan Nasur al-Din at-Tsi (milodiy 13-asr atrofida). U "materiya tanasi butunlay yo'q bo'lib ketishi mumkin emas. U faqat shaklini, holatini, tarkibini, rangini va boshqa xususiyatlarini o'zgartiradi va boshqa murakkab yoki oddiy moddaga aylanadi" deb yozgan.
Massaning saqlanish qonuni fizika qonunidir, unga koʼra fizik tizim massasi barcha tabiiy va sunʼiy jarayonlarda saqlanib qoladi.
Bu qonun qadim zamonlardan beri maʼlum boʼlgan. Keyinchalik, miqdoriy formulyatsiya paydo boʼldi, unga koʼra modda miqdori oʼlchovi ogʼirlik deyildi (17-asr oxiridan boshlab - massa).
Klassik mexanika va kimyo nuqtai nazaridan, yopiq fizik tizimning umumiy massasi saqlanib qoladi, bu tizim tarkibiy qismlarining massalari yigʼindisiga teng boʼladi (yaʼni massa additiv xisoblanadi).
Аdditiv jismoniy miqdor - bu fizik kattalik boʼlib, uning turli qiymatlari yigʼilib, son koeffitsientiga koʼpaytiriladi va bir-biriga boʼlinadi. Misol uchun: uzunlik, massa, kuch, bosim, vaqt, tezlik va boshqalar additiv miqdorlar hisoblanadi.
Ushbu qonun Nyuton mexanikasi va kimyosini qoʼllash soxasida juda aniqlik bilan amal qiladi, chunki bu xolatlarda relyativistik tuzatishlar axamiyatsiz hisoblanadi.
Zamonaviy fizikada massa tushunchasi va xususiyatlari sezilarli darajada qayta koʼrib chiqilgan. Massa endi materiya miqdorini oʼlchamaydi va massaning saqlanish qonuni tizimning ichki energiyasini saqlash qonuni bilan chambarchas bogʼlikdir. Klassik modeldan farqli oʼlaroq, faqat izolyatsiya qilingan jismoniy tizimning massasi saqlanib qoladi, yaʼni tashqi muxit bilan energiya almashinuvi yoʼq boʼlganda. Tizim tarkibiy qismlarining massalari yigʼindisi saqlanib qolmaydi. Masalan, modda va nurlanishdan iborat izolyatsiya qilingan tizimda radioaktiv parchalanish paytida moddalarning umumiy massasi kamayadi, ammo nurlanish massasi nolga teng boʼlishiga qaramay tizim massasi saqlanib qoladi.
1755 yilda M.V.Lomonosov bu xaqda L. Eylerga yozgan maktubida shunday yozgan edi (Vikipediyadagi matnga karang):
Tabiatda yuz beradigan barcha oʼzgarishlar shunday sodir boʼladiki, agar biror narsaga biror narsa qoʼshilsa, u boshqa narsadan tortib olinadi. Shunday qilib, biror jismga qancha modda qoʼshilsa, boshqasidan shuncha narsa yoʼqoladi, masalan, qancha soat uxlashga sarf qilsam, shuncha miqdordagi bedorlikni olib tashlayman va xokazo.
SSSRda ushbu ibora asosida M.V.Lomonosov massani saqlanish qonunining muallifi deb eʼlon qilindi,
Lavuazьe oʼzining "Kimyoning birlamchi oʼquv qoʼllanmasida" (1789) materiyaning massasini saqlanish qonunining aniq miqdoriy shakllanishini bergan, ammo uni yangi va muxim qonun deb eʼlon qilmagan, balki shunchaki taniqli va ishonchli tarzda tasdiqlangan xaqiqat sifatida eslatib oʼtgan. Kimyoviy reaktsiyalar uchun Lavuazьe qonunni quyidagi ifodalarda shakllantirgan:
Sunʼiy jarayonlarda xam, tabiiy jarayonlarda xam xech narsa yaratilmaydi va har bir operatsiyada [kimyoviy reaktsiya] oldin va keyin bir xil miqdordagi materiya borligi, ularning sifati va miqdori bir xil boʼlib qolishi, faqat joy oʼzgarishi va qayta guruxlanishlar sodir boʼladi degan qarashni ilgari surish mumkin. Kimyo boʼyicha tajribalar oʼtkazish butun sanʼati ushbu qarashga asoslangan.
Boshqacha qilib aytganda, kimyoviy reaktsiya sodir boʼladigan yopiq fizik tizimning massasi saqlanib qoladi va shu reaktsiyaga kirgan barcha moddalar massalarining yigʼindisi barcha reaktsiya maxsulotlarining massalari yigʼindisiga teng (yaʼni, u ham saqlanib qoladi). Massa shu tariqa additiv hisoblanadi.
M.V.Lomonosov va А. Lavuazьe asarlari asosida massaning saqlanish qonuni shakllantirildi.
Kimyoviy reaktsiyaga kirgan moddalar massasi hosil boʼlgan moddalar massasiga teng.