1 – topshiriq. Berilgan savollarga yozma tarzda javob tayyorlang

4 – topshiriq: Etnologiya fani bo’yicha bir mavzuga slayd tayyorlang

Etnologiya— jahondagi barcha xalqlarning , etnik birlikning turli tiplari, ularning kelib chiqishi (etnogenezi), turmush tarzi, urf-odatlari, moddiy va maʼnaviy taraqqiyot darajasidan qatʼi nazar, teng holda oʻzaro tafovuti yoki umumiyligi va oʻxshashligini, ularning oʻziga xos xususiyatlarini oʻrganuvchi maxsus fan sohasi. E. hozirgi etyaoslarning kelib chiqishi va shakllanishi, joylashishi va etnik tuzilishi, urf-odatlari, maʼnaviy madaniyati va milliy xususiyatlarini tarixiy jarayon bilan bogʻliq holda oʻrganadi. Tarixiy yoʻqolib ketgan xalq va elatlar, oʻtmishdagi etnik jarayon, maishiy turmush va maʼnaviy madaniyat xususiyatlarini tadqiq qiladi.

Etnologik bilimlar qadim zamonlardan paydo boʻlgan boʻlsada, lekin mustaqil fan sifatida 19-asrning oʻrtalarida shakllanib boʻldi. Dastlab, bu atamani 16-asrning oxirida nemis yozuvchisi I.Zummer ishlatgan, keyin esa 18-asrning oxirlarida va 1808-yilda maxsus jur.lar shu nom bilan chiqa boshlagan. E. soʻzi mashhur fransuz tabiatshunosi va fizigi Jan Jak Amper taklifi bilan Parij antropologlari kongressida alohida fan sifatida qabul qilingan (1839). Etnologiya fanining nomi ham boshqa ko‘plab ijtimoiy-gumanitar fanlar kabi yunoncha — etnos (xalq) va logos (fan) so‘zlaridan olingan bo‘lib, “xalq to‘g ‘risidagifan ”degan ma’noni bildiradi1. “Etnos” so‘zi ilk bora qadimgi yunon tilidagi manbalarda uchraydi. Taxminan miloddan awalgi VI-V asrlarda bu atama kelib chiqishi yunon bo‘lmagan urug‘ va qabilalarga nisbatan qo‘llanilgan. Aynan shu ma’noda mazkur ibora rim madaniyati va lotin tilida ham ishlatilgan. Qadimgi davrlarda va O‘rta asrlarda Amudaryo va Sirdaryo bo‘ylarida yashagan xalqlar etnologiyasini o‘rganishda zardushtiy- lik dinining muqaddas kitobi — “Avesta”, qadimgi turkiy bitik- lar va so‘g‘diy yozuvlar, Abu Rayhon Beruniyning “Qadimgi xalqlardan qolgan yodgorliklar”, Mahmud Qoshg‘ariyning “Devonu lug‘atit-turk”, Abu Bakr Narshaxiyning “Buxoro tari- xi”, Sharafiddin Ali Yazdiyning “Zafarnoma” hamda “Nasabno- mai o‘zbek”, Zahiriddin Muhammad Boburning “Boburnoma”, HofizTanish Buxoriyning “Abdullanoma”, Abulg‘oziv Bahodir- xonning “Shajarai turk”«, Muhammad Solihning “Shayboniy- noma” kabi asarlari katta ahamiyatga ega