1- parda Asqar: (qo`lida telefonda gaplashib shovqin solib keldi.) ha ha eshitayapman. Siz aytgan mollarni yubordik. Ha ha uyizga bozorlik qilib yangamga tashlab keldim. Xo`p xo`p xo`jayin xayr

Kelin: Namuncha kelgandan baqirasiz. Nima man sizni arpayizni xom urdimmi… hozir hozir
Asqar: Ha o’g’ling qani
Kelin: injiqlik qilaverib charchatdi uxlatib qo’ydim
Asqar: qizim qalesan o’qishlaring yaxshimi
Kelin: xa yaxshi
Asqar: qani ovqat sovimasin ovqatdan olinglar
(Stol atrofida hamma oila a`zolari jam bo`lib ovqatlanishadi. Onaxon ovqatni qaltirab, qiynalib yeb o`tirgan paytda qo`lidan kosadagi ovqat yerga to`kilib ketadi. )
Onaxon: Voy. Voy qarichiligim qursin-a. qari bo`lmay men o`lay-a.
Asqar: eh xudoyim !!! o`zi bugun rasvo kun bo`ldida. Ishda bu qorni habbayganlar, uyda tinchgina ovqatlanamami desam, bu yerda ham bosh og`rig`i… ona nima siz kichikkina bolamisiz ovqatni to’kasiz Bu turishizda qanday qilib nevaralarizga o`rnak bo`la olasiz, bilmadim.
Ona: Kechir Kechir bolam bilmasdan tukib yubordim,qariligim qursin bolam.
Kelin:Asqar aka bu birinchi martamas har doim shu ahvol nima man cho’rimanmi har kun uy tozalaydigan. Palakatligiz jonga tegdi
Ona: Bolam hop ozor bergan bo’lsam uzur uzim tozalab olaman bolam
Asqar: To’grida ona nima kelingiz har kuni kir yuvadimi ovqatni tukmasdan yengda ishtahaniyam rasvo qildizku.
Kelin: O’zlari alohida ovqatlansala bo’maydimi O’lar bulsam o’lib bo’ldim bu onayizni dastidan (yig’lab chiqib ketadi)
Asqar: ana hammani kayfiyatini buzdiz oyi (salfetkani otib kelinni orqasidan chiqib ketadi)
Farangiz: yig’lamang buvijon (buvisini ko’z yoshlarini artadi) ular faqat sizni hafa qilishadi, yig’lamang quying buvi uzim tozalab olaman sizni hech kimga hafa qildirib quymiman uzimni buvijonim (deb erkalaydi)
Ona: Rahmat qizim yaxshiyam borsan uzimni himoyachim ulardan hafa bulma ho’p men betartib buving ularga yuk bo’ldim. Menga etibor qilma boraqol darsingni qil bolajonim.
Farangiz: Ho’p bo’ladi buvijon faqat yig’lamaslikka so’z bering.