asosida mamlakatimizda atrof muhitni muhofaza qilish, aholi salomatligini himoya
qilish, tabiiy resurslardan samarali foydalanishga yo‘naltirilgan ijtimoiy-iqtisodiy
O‘zbekiston Respublikasining 1992 yil 9 dekabrda qabul qilingan “Tabiatni
muhofaza qilish to‘g‘risida”gi Qonuni, mustaqillikning ilk davrlaridagi birinchi
yaxlit turdagi huquqiy hujjat hisoblanadi. Bugungi kunda respublikada atrof tabiiy
muhitni muhofaza qilish, tabiiy resurslardan oqilona foydalanish, ekologik
xavfsizlikni ta’minlash bo‘yicha 20 dan ortiq muhim qonunlar va yuzlab qonunosti
normativ hujjatlar qabul qilindi.
Qabul qilingan normativ-huquqiy xujjatlar ekologik huquqbuzarlik uchun
yuridik javobgarlik – bu jinoiy, ma’muriy, intizomiy, fuqarolik qonunchilikda
belgilangan va atrof tabiiy muhitni muhofaza qilish me’yor va talablariga rioya
etmaslik, tabiiy resurslardan foydalanish shartlarini va tartibini buzganlik, aholining,
mahsulot(xizmat)larning ekologik xavfsizligi talablarini bajarmaslik va atrof tabiiy
muhitga zarar etkazganlik holatlarida qo‘llaniladigan huquqiy vosita va choralar
yig‘indisidir.
Ekologik huquqbuzarlik uchun ma’muriy javobgarlik – ma’muriy
huquqbuzarlikni sodir etgan fuqarolar va mansabdor shaxslarga qo‘llaniladigan
yuridik javobgarlikning bir turi hisoblanib, u ma’muriy huquqbuzarlik sodir etgan
shaxsni qonunlarga rioya etish va ularni hurmat qilish ruhida tarbiyalash,
shuningdek ana shu huquqbuzarning o‘zi tomonidan ham, boshqa shaxslar
tomonidan ham yangi huquqbuzarlik sodir etilishining oldini olish maqsadida
qo‘llaniladi.
O‘zbekiston Respublikasining “Ma’muriy javobgarlik to‘g‘risida”gi
Kodeksida, atrof tabiiy muhitni muhofaza qilish va tabiatdan foydalanish sohasida
39 tarkibdagi huquqbuzarlik uchun ma’muriy javobgarlikni nazarda tutuvchi
maxsus bob ajratilgan.
Jumladan, quyidagi ekologik huquqbuzarlik uchun:
- tabiatni muhofaza qilishga qo‘yiladigan standartlar, me’yorlar, qoidalar va
boshqa me’yoriy-texnik talablarini buzganlik;
- tabiiy resurslardan foydalanganlik, ifloslantiruvchi moddalarni tashlaganlik
va chiqarganlik, chiqindilarni joylashtirganlik uchun belgilangan to‘lovlardan bosh
tortganlik;
- atrof tabiiy muhitni ifloslantirganlik;
- tabiatni muhofaza qilish tadbirlarini bajarmaslik kabi xolatlar uchun
belgilangan yuridik javobgarliklar yanada takomillashtirib borilmoqda.
Davlat ekologik siyosatining qonuniy asoslarini buzganlik uchun jinoiy
javobgarlik
huquqiy javobgarlik tizimida muhim o‘rin tutadi.
U atrof muhit va aholi salomatligiga qarshi, qonunga zid, jamiyat uchun xavfli
harakat (harakatsizlik), aybli va jazoga loyiq xatti-harakatlarga, ya’ni ekologik
jinoyatlarga nisbatan vujudga keladi.
O‘zbekiston Respublikasi Jinoyat Kodeksining “Atrof muhitni muhofaza
qilish va tabiatdan foydalanish sohasidagi jinoyatlar” nomli XIV bobida(193-
204moddalar) 12 tarkibdagi ekologik jinoyatlar va “Boshqaruv tartibiga qarshi
jinoyatlar” nomli XV bobida bitta tarkibdagi jinoyat belgilangan.
Davlatning ekologik-huquqiy siyosati yo‘nalishlarini hamda ekologik
qonunchilikning o‘ziga xos tomonlarini hisobga olib, ekologik jinoyatlar tizimini
uch guruhga tasniflash maqsadga muvofiq bo‘ladi, ya’ni:
- atrof tabiiy muhitni muhofaza qilish sohasidagi jinoyatlar;
- tabiiy resurslardan foydalanish sohasidagi jinoyatlar;
- ekologik xavfsizlik sohasidagi jinoyatlar.