Azərbaycan miLLİ elmlər akademiyasi folklor institutu azərbaycan folkloru antologiyasi (Cəbrayıl, Ağdam, Laçın, Qubadlı, Zəngilan, Ağcabədi və Kəlbəcər rayonlarından toplanmış folklor nümunələri) baki – “Nurlan“ – 2012

16. SƏRÇƏNİ ÖLDÜRMƏK SAVABDI
I mətn

İmamlardan hansınınsa qızı deyir ki, ay baba, yeziddər gejə bizi qırajaxlar. Bıllar gizdənməh üçün bir şəl tapıllar, yanı kollux da. Onnar şəllihdə gizdənəndə bir dəstə serçə gəlir qonur şəlin üstünə. Yeziddər görür ki, serçələr yaman səs salır. Onda başa düşüllər ki, imamlar şəllihdədirlər. Serçə onnara xəbər verir, imamlarımızı qırıllar.

Ona görə də, bala, serçəni öldürməh savabdı. Serçə lənətə gəlif.
II mətn

İmamlarımız buğdanı yuyuf sərillərmiş. Sərçələr tökülür bıların buğdaların hamısın yeyillər. Sora qaranquşdar gəlif gizdiyillər, hamısın dimdihləriynən üstün örtüllər ki, sərçələr yeməsin da onnarın buğdalarını. O vaxtdan qaranquş müqəddəs quş sayılıf da. İmamlarımızın buğdasını qoruyuf da, ruzusunu qoruyuf. Sərçələr elə gavur sayılıflar.

17. ARDIC AĞACI
Bir günnəri Allah nəhlət eləmiş yezid istiyirmiş ki, imamlarımıza zərbə vursun, onnarı qırsın. İmamlar bunnan xilas olmaq üçün qaçıllar ki, hardasa gizdənsinnər. Ora qaçıllar, bura qaçıllar, heş nə yox. Görünür qış fəsliymiş. Qaçıllar özləri üçün daldanacax tapsınnar. Görüllər ki, bir yaşıl ağac var. Keçillər bu ağacın dalına. Sən demə bu da ardıc ağacıymış. Bınnar ağacın arxasında gizdənillər. Yezid gəlif keçir, heş nə tapmır. İmamlar onnarı xilas elədiyi üçün ağaja alqış eliyillər. Deyillər ki, səni görüm həmməşə yaşıl qalasan. Ona görə də həmin ardıc ağacı ilin bütün fəsillərində yaşıldı. Yarpağın dəyişir, ama elə dəyişir ki, növbəynən, tam çılpax qalmır, yaşıl qalır.