Зиѐвуддин Раҳим, Одилхон қори Юнусхон ўғли

РИЗҚ ТОРАЙИШИГА САБАБ БЎЛУВЧИ ОМИЛЛАР 
Ризқ эшигини очувчи калитлар билан бир қаторда ризқни торайтирадиган, ризқдан баракани 
кетказадиган омиллар ҳақида ҳам тўхталиб ўтсак, фойдадан холи бўлмайди. 
1-ОМИЛ. ГУНОҲ-МАЪСИЯТ 
Аллоҳ таоло шундай марҳамат қилади: 
"-------------------------------- Арабий матн----------------------------------" 
“
(Эй инсонлар,)
сизларга не бир мусибат етса, ўз қўлларингиз қилган нарса – гуноҳ сабабли 
(етади)
. Яна кўп 
(гуноҳлар жазосини бермасдан)
 авф этиб юборади”
(“Шўро” сураси, 30-оят).
Яъни, бошингизга қандай мусибат ѐғилса, молингизга, оила аъзоларингизга ѐки танангизга қандай 
бало-офат келса, қилган гуноҳингиз сабабидан бўлади. Аллоҳнинг раҳмати чексиз. У Зот бандаларини 
дунѐда азоблаган бўлса, охиратда ўша гуноҳ туфайли жазоламайди. Яна кўп гуноҳлар жазосини бермасдан 
фазл-карами ила кечириб юборади. Агар кечирмаса, инсоният боши балодан чиқмасди. Аллоҳ бандаларга 
зулм қилишдан покдир. Одамлар фақат ўзларига зулм қилишади. 
Мусибатга йўлиққанда, сабрсизлик қилиб: “Эй Худо, нима гуноҳ қилувдим. Нега мени жазолайсан!” 
деб нола чекадиганлар ҳам йўқ эмас. Аслида, бундай олиб қаралса, ўша одам қандайдир гуноҳ қилган: 
кимнингдир ҳақини еган, кимнидир ҳақорат қилган, кўнглини оғритган, молидан закот чиқармаган, шариат 
ҳукмларига хилоф иш тутган бўлиб чиқади. Айби кўзига кўринмайди, ўзини оппоқ деб билади. Бошига 
бало ѐғилса, “Аллоҳ менга зулм қилди”, деб ўйлайди. Эй инсон! Аллоҳ сенга раҳм қилиб мана шу жазо 
билан чекланди. Агар хоҳласа, кичик гуноҳлар учун ҳам оғир азобларга гирифтор қилиши мумкин эди. 
Гуноҳларни тарк этиш ризқни жалб этади. Зеро, маъсият ботқоғига ботган киши дунѐ ва охират 
яхшиликларидан айрилади. 
Каломуллоҳда шундай дейилган: 
"-------------------------------- Арабий матн----------------------------------"