Зиѐвуддин Раҳим 2 бисмиллаҳир роҳМАНир роҳийм!

НАМОЗ – МЎМИННИНГ СУЯНЧИ 
(Ибратли ҳикоя) 
Бир отахон уруш йилларида бошидан ўтказган воқеаларни ҳикоя қилиб берди: 
“Ўн икки минг киши олмонлар лагерида тутқун эдик. Бизга умуман овқат беришмасди. Аввал 
ўт-ўланларни едик, қанча одам шишиб ўлди. Кейин томирларни кавлашга тушдик, чунки ер шип-
шийдам чўлга айланганди. Ҳар куни юзлаб одам жон берар, менинг ҳам ажалим кўзим олдидан 
ўтарди. У ерлардан қутулиб чиқишга заррача ишонч йўқ эди. Шунда ибодатга қаттиқ берилдим. 
Олдин ҳам намоз ўқирдим, лекин ўлимга рўпара туриб адо этганларим бошқача бўлди. Назру ниѐз 
фақат Аллоҳга эди. Ундан бошқасини унутган, Ундан бошқасидан умидимни узгандим. 
Шундай кунларнинг бирида чеккароқда хуфтон намозини ўқиѐтсам, ѐнимга бир нарса тап этиб 
тушди. Намозни тугатиб қарадим, симнинг у ѐғидаги соқчи ўша нарсага имо қилди-да, нари кетди. 
Олиб очсам, қўрда пиширилган картошка экан! Юрагим ҳапқиришини кўринг. Дарҳол қўйнимга 
тиқдим. Сўнг ухлаган бўлиб, секин шима бошладим. Чайнашга қўрқаман, чунки оғзимда бир нарса 
борлигини билишса, мени талаб кетишлари аниқ эди. 
Эртасига ҳалиги аскар яна картошка ташлади. Икки кундан кейин яна... Кунора келиб турган 
ризқим менга қувват бағишларди. Аскар билан шу тариқа “оға-ини” бўлиб олдик. 
Қисқаси, ризқим тугамаган экан, етиб турди. Уни қаердан, қандай етказишни ризқ берувчи Зот 
яхши билади. Аммо, болаларим, бу ризқ фақат намозим сабабли эди. Ахир намоз ўқимасам, ўша аскар 
мени шунча маҳбус орасидан қандай таниб оларди?! 
Шундай қилиб, ўлим лагеридан омон чиқдим. Сўнг бизни конларда ишлатишди. Қанча одам у 
ерда ўлиб кетди. Мен эса Аллоҳнинг марҳамати билан яна омон қолдим. Советлар ғалаба 
қозонганидан кейин маҳбусларнинг кўпчилиги, сотқин, дея отишга, қамоққа ҳукм қилинди, аммо 
менинг пешонамга омонлик ѐзилган экан, соғ-саломат юртимга қайтдим. Шунинг учун ҳамиша 
Аллоҳга суянинглар, намоз билан Аллоҳдан мадад сўранглар...” 
Бу ҳикоядан кейин даврадагилар буюк бир ишга – намозга шайландилар. Зеро, вақти ҳам кириб 
қолган эди
67
. 
67
Манба: “Ҳилол” тақвимининг 2004-йилги 8-сони. 

---

35