Зиѐвуддин Раҳим 2 бисмиллаҳир роҳМАНир роҳийм!

тун ярми ѐки учдан икки қисми ўтса, Аллоҳ таоло дунѐ осмонига тушиб, тонг отгунча: 
“(Ҳожатлари раво этилишини) сўровчи борми? Унга (сўрагани) берилади. Дуо қилувчи борми? 
288
Ибн Жарир, Ибн Мардавайҳ ривоят қилган. 
289
Ибн Жарир, Ибн Мунзир, Ибн Абу Ҳотим ривоят қилган. 

---

130 
(Дуоси) ижобат этилади. Истиғфор айтувчи борми? (Гуноҳлари) кечирилади”, деб айтади” 
(Муслим, Аҳмад, Ибн Ҳиббон ривоят қилган). 
Саҳар вақти нафақат истиғфор айтиш, балки дуо қилиш учун ҳам энг муносиб пайтдир. Чунки 
Аллоҳ: “Эй бандам, дуо қил, сўраганингни бераман, тилагингни бажо этаман! Ҳожатингни раво 
қиламан. Истиғфор айтсанг, гуноҳларингни кечираман!” деб марҳамат қилар экан. Мана шундай 
фазилатли онларда қўлни дуога очиб, мустаҳкам имон, ихлос, хушуъ, тинчлик-хотиржамлик, соғлик-
саломатлик неъматини сўрасак, Аллоҳ тилагимизни бажо келтиради. 
58-САБАБ. НАФЛ РЎЗА ТУТИШ 
Аллоҳ таоло шундай амр қилган: 
“-------------------------Арабча матн---------------------------” 
“Эй мўминлар! Тақводор бўлишингиз учун сизлардан илгари ўтганларга фарз қилингани 
каби сизларга ҳам саноқли кунларда рўза тутиш фарз қилинди” (Бақара сураси, 183-оят). 
Рўза тутган инсонда Аллоҳдан қўрқиш, У Зот кўриб турганини қалбдан ҳис этиш, яъни тақво 
пайдо бўлади. Чунки рўза инсон дилини ювади, хатолардан поклайди, нафсини жиловлайди, таомга 
ўчлик, баднафслик иллатини даволайди, иродани тоблайди. Намозда хушуъ топишда рўзанинг 
аҳамияти жуда катта. Эътибор берсангиз, муборак рамазон ойида одам ибодатга ўзгача иштиѐқ билан 
қарайди, кўпроқ намоз ўқиш, Қуръон тиловат қилиш, эзгулик улашиш пайида бўлади. Буям рўза инсон 
қалбида тақво, хушуъ, ихлос хислатларини пайдо қилишига, кучайтиришига далилдир. 
ْعَِسَ :َؿ َق ُىْهَع ُىَّللا َيِضَر ّْيِرْدُلْا ٍدهِعَس ِبَِأ ْنَع
ِىَّللا ِلهِبَس ِفِ ًمْوَػي َـ َص ْنَم :ُؿوُوَػي َ َّلَسَس ِىْهَلَع ُللا ىَّلَص َِّبَِّهلا ُت
ًفيِرَخ َيِعْبَس ِر َّهلا ِنَع ُىَمْجَس ُىَّللا َدَّعَػب
ُّيِئ َسَّهلاَس ُّيِذِمْرّْػتلاَس ٌ ِلْسُمَس ُّيِر َخُبْلا ُواَسَر .
.ْىَج َم ُنْباَس
Абу Саид Худрий розияллоҳу анҳу ривоят қилади: “Мен Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам: