Збекистон республикасининг жиноят кодекси

Тамом бўлган жиноят	—
муайян жиноят таркибининг барча зарур аломатларини ўз ичига оладиган ижтимоий хавфли қилмиш.
Тамом бўлмаган жиноят	—	шахсга боғлиқ бўлмаган сабабларга кўра ёки жиноят қилишдан ихтиёрий равишда қайтиш туфайли охирига етказилмай қолган жиноят.

Фуқаролиги бўлмаган шахс

—

бирон-бир давлатнинг фуқароси юридик мақомига эга бўлмаган жисмоний шахс.

Олдинги таҳрирга қаранг.
(саккизинчи бўлимнинг 28, 29, 30-хатбошилари Ўзбекистон Республикасининг 2002 йил 30 августдаги 405-II-сонли Қонуни билан чиқариб ташланган — Олий Мажлис Ахборотномаси, 2002 й., 9-сон, 165-модда)

Хизмат сири

—

ошкор қилиниши Ўзбекистон Республикаси манфаатларига зарар етказиши мумкин бўлган фан, техника, ишлаб чиқариш ва бошқарув соҳаларига доир маълумотлар.

Олдинги таҳрирга қаранг.

Хизматчи

—

давлат органида, тижорат, нотижорат ташкилотида меҳнат шартномаси ёки фуқаролик-ҳуқуқий шартнома асосида меҳнат фаолиятини амалга оширувчи, мансабдор шахс аломатларига эга бўлмаган шахс.

(саккизинчи бўлим Ўзбекистон Республикасининг 2015 йил 20 августдаги ЎРҚ-391-сонли Қонунига асосан атама билан тўлдирилган — ЎР ҚҲТ, 2015 й., 33-сон, 439-модда)